กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 897

สายฝน​เท​กระหน่ำ​ลงมา​ตอน​เที่ยงวัน​ สีท้องฟ้า​มืดครึ้ม​ บน​เส้นทาง​เต็มไปด้วย​ดิน​โคลน​เฉอะแฉะ​ เศษโคลน​กระเด็น​ไป​ทั่ว​

มีสะพานเชือก​สาย​หนึ่ง​ทอด​ขวาง​ข้าม​แม่น้ำ​ คลื่น​น้ำ​ใต้​สะพาน​ถาโถมรุนแรง​ สะพาน​เหล็ก​โบราณ​ปูพื้น​ด้วย​แผ่น​ไม้โยกคลอน​ไป​ตาม​พายุฝน​โถมกระหน่ำ​จน​เกือบจะ​พลิก​ตลบ​อยู่​หลาย​รอบ​

คน​กลุ่ม​หนึ่ง​เดิน​ถือ​ร่ม​อยู่​ริมน้ำ​ มีมือ​ดาบ​ชุด​เขียว​ ข้าง​กาย​คือ​สตรี​สวม​ชุด​สีเหลือง​

ด้านหลัง​พวกเขา​มีชายหนุ่ม​หญิงสาว​คู่​หนึ่ง​ติด​ตามมา​ บุรุษ​เรือน​กาย​สูงโปร่ง​หล่อเหลา​ดุจ​ต้นไม้​หยก​ สตรี​รวบ​ผม​เป็น​มวย​กลม​กลาง​ศีรษะ​

และ​ยังมี​บุรุษ​ลักษณะ​คล้าย​ผู้ติดตาม​อีก​สอง​คน​ คน​หนึ่ง​แก่​ คน​หนึ่ง​หนุ่ม​ คน​ที่​สวม​หมวก​เหลือง​รองเท้า​เขียว​ ถือ​ไม้เท้า​ไผ่​เขียว​เดิน​อยู่​ท้ายสุด​

ฝน​เม็ด​ใหญ่​ราวกับ​เมล็ด​ถั่วเหลือง​ตก​กระทบ​ลง​บน​ร่ม​กระดาษ​น้ำมัน​ส่งเสียงดัง​เปาะแปะ​

ห่าง​ออก​ไป​ไกล​พอ​จะมองเห็น​ได้​อย่าง​เลือนราง​ว่า​มีเปลวเพลิง​จุด​หนึ่ง​เล็ก​เหมือน​แสงหิ่งห้อย​

เฉิน​ผิง​อัน​มอง​สะพานแขวน​เหนือ​แม่น้ำ​ที่​ส่าย​โยก​ไป​ตาม​ลม​ ถามว่า​ “สถานที่​ที่​ภาพ​เซียน​เห​ริน​นั้น​ปราก​ฎครั้งแรก​สุด​ก็​คือ​แม่น้ำ​ชื่อ​หลิน​แห่ง​นี้​หรือ​?”

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​พยักหน้า​ พูด​เสียง​หนัก​ “คือ​ที่​แห่ง​นี้แหละ​”

ยาม​ฟ้าสางของ​วันนี้​ เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​พลัน​มาหา​เฉิน​ผิง​อัน​ พูด​เข้า​ประเด็น​โดยตรง​ว่า​ต้องการ​ขอให้​เขา​ช่วยเหลือ​ ใน​เมื่อ​นาง​ไม่มีทาง​จับ​โจร​พร้อม​หลักฐาน​จาก​ตู้​หัน​ห​ลิง​แห่ง​อาราม​จิน​ติ่ง​ได้​สำเร็จ​อย่าง​แน่นอน​ ถ้าอย่างนั้น​ก็​อยาก​ลองดู​ว่า​จะสามารถ​สาว​เบาะแส​ เพื่อให้​นาง​มีเหตุผล​ที่​ฟังขึ้น​ใน​การ​ถามหมัด​บน​ภูเขา​กับ​ตู้​หัน​ห​ลิง​หรือไม่​

จักรพรรดิ​บน​ภูเขา​แห่ง​ใบ​ถงทวีป​ท่าน​นี้​ถึงกับ​กล้า​คิด​จะเป็น​ ‘คู่​บำเพ็ญตน​ชั่วครู่​’ กับ​ตน​เชียว​หรือ​?

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​ก็​อยาก​จะรู้​นัก​ว่า​ผู้ฝึก​ตน​อาราม​จิน​ติ่ง​คน​หนึ่ง​ที่เก็บ​หัว​เก็บ​หาง​ หาก​เอา​มรรค​กถา​บน​ร่าง​มาชั่งน้ำหนัก​จะหนัก​ได้​สัก​กี่​จิน​กี่​ตำลึง​กัน​แน่​ ส่วน​ทุกวันนี้​ตู้​หัน​ห​ลิง​เป็น​ก่อกำเนิด​หรือ​ได้​แอบ​เลื่อนขั้น​เป็น​หยก​ดิบ​แล้ว​ แค่​นาง​ได้​ถามหมัด​สักครั้ง​ก็​จะเป็น​ดั่ง​น้ำลด​หิน​ผุด​ ถึงเวลา​นั้น​ก็​จะรู้​ได้​แล้ว​ว่า​หลังจาก​เส้นเอ็น​และ​โครงกระดูก​ของ​เรือน​กาย​ที่​เป็น​กิ่งทองใบหยก​ของ​เจ้าอาราม​ตู้​ เมื่อ​ถูก​แยกร่าง​ออกมา​แล้ว​จะหนัก​กี่​ตำลึง​กัน​แน่​

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​ไม่ได้​เสียสติ​สักหน่อย​ นาง​ไม่มีทาง​ไป​ศึกษา​ ‘วิชา​จับ​ประคอง​บิน​ทะยาน​’ ของ​ภาพวาด​ฝาผนัง​ภาพ​นั้น​อีก​แน่​ ได้​มอบให้​คลัง​ลับ​ของ​ผู​ซาน​เก็บรักษา​ไว้​แล้ว​

ถึงอย่างไร​ติดค้าง​น้ำใจ​คน​ครั้งหนึ่ง​คือ​ติดค้าง​ ติดค้าง​สอง​ครั้ง​ก็​คือ​ติดค้าง​เหมือนกัน​ เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​จึงอยาก​จะดึง​ตัว​เฉิน​ผิง​อัน​มาสืบเสาะ​ความจริง​ที่​แม่น้ำ​ชื่อ​หลิน​แห่ง​นี้​ด้วยกัน​ ดู​สิว่า​เขา​จะช่วย​นาง​หา​เบาะแส​ที่​หลุด​รอดไป​ได้​บ้าง​หรือไม่​

อีก​ฝ่าย​รับปาก​ว่า​จะลง​เขา​มาด้วย​

ไม่เสียแรง​ที่​เป็น​ศิษย์​น้อง​ของ​ซิ่ว​หู่​ ความคิด​จิตใจ​ละเอียด​รอบคอบ​อย่าง​แท้จริง​ เป็น​เจ้าขุนเขา​เหมือนกัน​ สอง​ฝ่าย​ไม่ได้​ห่าง​ชั้น​กัน​แค่​นิดๆ หน่อยๆ​ เท่านั้น​ คน​เปรียบเทียบ​กับ​คน​ชวน​ให้​คน​โมโห​ตาย​ เรื่อง​อย่าง​การ​ใช้สมอง​เล่นงาน​คนอื่น​ยังคง​เป็น​พวก​บัณฑิต​ที่​เชี่ยวชาญ​มากกว่า​ เมื่อคืน​วาน​ตอน​อยู่​ใน​ศาลา​ เจ้าขุนเขา​หนุ่ม​แค่​มอง​ภาพ​เซียน​ไม่กี่​ที​ก็​สามารถ​มอง​ทะลุ​เวท​อำ​พรางตา​หนา​ชั้น​ไป​ได้​ อีก​ทั้ง​เอ่ย​แค่​ไม่กี่​ประโยค​ก็​ช่วย​เปิด​เผยความลับ​สวรรค์​ให้​นาง​แล้ว​

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​เริ่ม​อธิบาย​ความเป็นมา​ของ​ภาพ​เซียน​เห​ริน​ที่​นาง​ได้มา​อยู่​ใน​มือ​ให้​เฉิน​ผิง​อัน​ฟังอย่าง​ละเอียด​ “ภาพ​เซียน​เปลี่ยนมือ​มาตลอดทาง​ สถานที่​ที่​ข้า​ได้มา​ครอง​อย่าง​แท้จริง​กลับ​เป็นที่​ท่าเรือ​เล็ก​บน​ภูเขา​แห่ง​หนึ่ง​ มีชื่อว่า​ท่าเรือ​ลวี่​ซาง ตั้งอยู่​ใน​อาณาเขต​ของ​แคว้น​หยวน​ เป็น​เพื่อนบ้าน​กับ​แคว้น​เซียน​ย่วน​ใต้​ฝ่าเท้า​ของ​พวกเรา​แห่ง​นี้​ เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ข้า​ได้ยิน​มาว่า​ชายแดน​แคว้น​หยวน​ที่​เพิ่ง​กอบกู้​แคว้น​ได้​ไม่นาน​มีปีศาจ​ใหญ่​ตน​หนึ่ง​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​ภูเขา​ ไม่ทัน​ระวัง​เผย​พิรุธ​ เซวีย​ไหว​จึงรีบรุด​ไป​ที่นั่น​ทันที​ ตาม​รายงาน​สายลับ​ของ​สำนักศึกษา​ต้าฝู​ได้​อนุมาน​ว่า​อีก​ฝ่าย​คือ​ผู้ฝึก​ตน​ผี​เผ่า​ปีศาจ​ที่​มีขอบเขต​เป็น​ก่อกำเนิด​ ข้า​กังวล​ว่า​อีก​ฝ่าย​จะยัง​เก็บ​ซ่อน​ขอบเขต​ วิญญูชน​ของ​สำนักศึกษา​ไป​ที่นั่น​ก็​ต้อง​พา​ตัว​ไป​ตาย​ เซวีย​ไหว​ช่วย​คน​ไม่ได้​ จึงลง​จาก​ภูเขา​ไป​คนเดียว​อีกครั้ง​ น่าเสียดาย​ที่​ไป​อยู่​ที่นั่น​สิบ​กว่า​วัน​ ค้น​ภูเขา​แล้วก็​ไม่ได้​ผลลัพธ์​ใดๆ​”

“ระหว่าง​นั้น​บังเอิญ​เดิน​ทางผ่าน​ท่าเรือ​ลวี่​ซางที่​ผู​ซาน​ให้​คนอื่น​เช่าไป​ ตอนนั้น​มีผู้ฝึก​ตน​อิสระ​ห้า​ขอบเขต​ล่าง​คน​หนึ่ง​ ผู้เฒ่า​พา​เด็กหนุ่ม​คน​หนึ่ง​มาตั้ง​แผง​ขายของ​ที่​ข้างทาง​ด้วยกัน​ ข้า​กวาดตา​มองผ่าน​ล้วน​มีแต่​ของ​ที่​ไม่มีราคา​ ชิ้น​หนึ่ง​ใน​นั้น​คือ​กล่อง​ทอง​ที่​ทำ​อย่าง​ประ​ณีติ​ ระดับ​ขั้น​พอใช้ได้​ พอ​จะเอา​มาใช้บรรจุ​สิ่งของ​ได้​ จึงคิด​ว่า​จะเอา​ไป​มอบให้​กับ​เย่​เสวียน​จี ผู้ฝึก​ตน​เฒ่าเห็น​ว่า​สายตา​ข้า​หยุด​อยู่​ที่​ของ​ชิ้น​นั้น​ก็​เริ่ม​โอ้อวด​สรรพคุณ​ บอ​กว่า​มัน​เป็น​ของ​เก่าแก่​ที่​หลุด​ออก​มาจาก​ใน​วัง​ของ​แคว้น​หยวน​ แล้ว​ยัง​เป็น​ของ​ตกแต่ง​โต๊ะ​ทรง​งาน​ของ​ฮ่องเต้​ใน​ห้อง​ทรง​พระ​อักษร​ด้วย​ แค่​มอง​ก็​รู้​ว่า​เป็น​ของจริง​ อีก​ทั้ง​มัน​อยู่​ใกล้ชิด​กับ​ฮ่องเต้​ของ​แคว้น​หยวน​มาหลาย​รุ่น​ ผ่าน​เวลา​มาหลาย​ร้อย​ปี​จึงได้​สัมผัส​กลิ่นอาย​มังกร​ ผู้ฝึก​ตน​เฒ่ายก​สอง​มือ​เปิด​ราคา​สิบ​เหรียญเงิน​เหรียญทองแดง​ คง​กลัว​ข้า​จะรังเกียจ​ว่า​แพง​เลย​บอ​กว่า​แปด​เหรียญ​ก็ได้​ ราคา​มิอาจ​ต่ำ​ไป​มากกว่า​นี้​ได้​แล้ว​จริงๆ​”

ฟังมาถึงตรงนี้​ เฉาฉิงหล่า​งก็​รู้สึก​สงสัย​อยู่​บ้าง​ กล่อง​ทอง​ที่​เชื้อพระวงศ์​ใช้ใน​วัง​ขาย​แค่​สิบ​อีแปะ​เท่านั้น​หรือ​? จึงหันไป​มอง​เผย​เฉียน​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​ นาง​เป็น​ผู้เชี่ยวชาญ​ด้าน​เล่ห์กล​ใน​ยุทธ​ภพ​และ​บน​ภูเขา​ ต้อง​เข้า​ใจดี​เป็นแน่​

เผย​เฉียน​หัวเราะ​ร่า​อธิบาย​ว่า​ “ร้าน​ผ้า​ห่อ​บุญ​จะมีคำพูด​ที่​เป็น​รหัสลับ​อยู่​ชุด​หนึ่ง​ บอ​กว่า​เงิน​สิบ​เหรียญ​ แท้จริง​แล้ว​คือ​เงิน​เกล็ด​หิมะ​สิบ​เหรียญ​ หากว่า​เป็น​คน​ที่​แม้แต่​เรื่อง​นี้​ก็​ยัง​ไม่เข้าใจ​ ร้าน​ผ้า​ห่อ​บุญ​ร้าน​นั้น​ก็​จะ…เชือด​หมู​อย่าง​เต็ม​ที่แล้ว​”

เฉิน​ผิง​อัน​ถาม “ด้านใน​กล่อง​ทอง​ที่​ถูก​เก็บ​เป็นความลับ​อยู่​ใน​วังหลวง​แคว้น​หยวน​บรรจุ​ภาพ​เซียน​ภาพ​นี้​ไว้​พอดี​หรือ​?”

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​เอ่ย​อย่าง​มีโทสะ​ “ปัญหา​ก็​อยู่​ตรงนี้​นี่แหละ​ อันที่จริง​ตอนนั้น​กล่อง​ทองใบ​นั้น​ว่างเปล่า​ ข้า​ถึงได้​เข้าใจผิด​คิด​ว่า​เก็บ​ของดี​ใหญ่​เทียมฟ้า​ได้​ รอ​กระทั่ง​ข้า​ใช้เงิน​แปด​เหรียญ​เกล็ด​หิมะ​ซื้อ​กล่อง​ทองใบ​นั้น​มา ผู้ฝึก​ตน​อิสระ​ถึงนึก​เรื่อง​หนึ่ง​ขึ้น​ได้​ ถามว่า​ข้า​เข้าใจ​เรื่อง​อักษร​ภาพ​หรือไม่​ ใน​มือ​เขา​ยังมี​สมบัติ​ที่​ระดับ​ขั้นดี​ยิ่งกว่า​อีก​ชิ้น​หนึ่ง​ เป็น​ของ​สะสมที่​มีการสืบทอด​อย่าง​เป็นระบบ​ระเบียบ​ของ​แคว้น​หยวน​ ผู้ฝึก​ตน​เฒ่ายก​มือขึ้น​สาบาน​ว่า​หาก​โกหก​ก็​ขอให้​ฟ้าผ่า​หัว​ ข้า​ไม่ได้​เห็น​เป็นจริงเป็นจัง​ แค่​บอ​กว่า​สามารถ​ลองดู​ได้​ เด็กหนุ่ม​ท่าทาง​ทึ่ม​ทื่อ​ที่อยู่​ข้าง​กาย​ผู้ฝึก​ตน​เฒ่าจึงค้นหา​ใน​ถุงผ้าป่าน​ที่​วาง​อยู่​ข้าง​เท้า​แล้ว​ดึง​เอา​ม้วน​ภาพ​เซียน​ชิ้น​นั้น​ออกมา​โยน​ลง​บน​แผง​ง่ายๆ​”

เฉิน​ผิง​อัน​ได้ยิน​แล้วก็​ยิ้ม​เอ่ย​ว่า​ “ทั้ง​คนแก่​ทั้ง​เด็ก​ร้อง​รับ​เข้ากันได้ดี​ยิ่งนัก​ ถือเป็น​ร้าน​ผ้า​ห่อ​บุญ​ที่​ได้มาตรฐาน​แล้ว​”

เย่อ​วิ๋นอวิ๋น​ได้​แต่​แสร้ง​ทำเป็น​ไม่ได้ยิน​คำ​สัพยอก​นี้​ เอ่ย​ต่อ​อี​กว่า​ “ตอนนั้น​พอ​ข้า​หยิบ​ม้วน​ภาพ​มาไว้​ใน​มือ​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​ของ​ชิ้น​นี้​ต้อง​ไม่ธรรมดา​ เพราะ​จิต​แห่ง​มรรคา​ของ​ข้า​เกิด​ริ้ว​คลื่น​กระเพื่อม​ทันที​ นี่​ก็​คือ​การ​ที่​ผู้ฝึก​ตน​จับ​ลาง​ของ​โอกาส​บน​มหา​มรรคา​ได้​ รอ​กระทั่ง​ข้า​คลี่​ม้วน​ภาพ​ออก​เล็กน้อย​ กว่า​จะทำให้​จิต​แห่ง​มรรคา​มั่นคง​ได้​ไม่ใช่เรื่อง​ง่าย​ ตอนนั้น​เข้าใจผิด​คิด​ว่า​ตัวเอง​เลื่อน​เป็น​ขอบเขต​หยก​ดิบ​ได้​ไม่นาน​ จึงได้รับ​การ​ประทาน​ ‘โชควาสนา​’ ที่​ลี้ลับ​มหัศจรรย์​จาก​บน​ภูเขา​ จึงจ่าย​เงิน​เกล็ด​หิมะ​อีก​สิบ​เหรียญ​ซื้อ​ภาพ​เซียน​นั้น​มาไว้​อย่าง​ไม่ลังเล​ หลังจากที่​ซื้อขาย​กัน​เรียบร้อย​ ข้า​เพิ่ง​ขยับ​เท้า​เดิน​ห่าง​ออกจาก​แผง​นั้น​มาได้​แค่​ไม่กี่​ก้าว​ก็​สังเกตเห็น​ว่า​ผู้ฝึก​ตน​เฒ่าพา​เด็กหนุ่ม​หอบ​เสื่อ​เผ่นหนี​ไป​แล้ว​ ตอนนั้น​ข้า​ยัง​รู้สึก​ว่า​น่าขัน​ ตอนนี้​ถึงได้​รู้​ว่า​ตัวเอง​ต่างหาก​ที่​เป็น​คนโง่​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!