สายฝนเทกระหน่ำลงมาตอนเที่ยงวัน สีท้องฟ้ามืดครึ้ม บนเส้นทางเต็มไปด้วยดินโคลนเฉอะแฉะ เศษโคลนกระเด็นไปทั่ว
มีสะพานเชือกสายหนึ่งทอดขวางข้ามแม่น้ำ คลื่นน้ำใต้สะพานถาโถมรุนแรง สะพานเหล็กโบราณปูพื้นด้วยแผ่นไม้โยกคลอนไปตามพายุฝนโถมกระหน่ำจนเกือบจะพลิกตลบอยู่หลายรอบ
คนกลุ่มหนึ่งเดินถือร่มอยู่ริมน้ำ มีมือดาบชุดเขียว ข้างกายคือสตรีสวมชุดสีเหลือง
ด้านหลังพวกเขามีชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งติดตามมา บุรุษเรือนกายสูงโปร่งหล่อเหลาดุจต้นไม้หยก สตรีรวบผมเป็นมวยกลมกลางศีรษะ
และยังมีบุรุษลักษณะคล้ายผู้ติดตามอีกสองคน คนหนึ่งแก่ คนหนึ่งหนุ่ม คนที่สวมหมวกเหลืองรองเท้าเขียว ถือไม้เท้าไผ่เขียวเดินอยู่ท้ายสุด
ฝนเม็ดใหญ่ราวกับเมล็ดถั่วเหลืองตกกระทบลงบนร่มกระดาษน้ำมันส่งเสียงดังเปาะแปะ
ห่างออกไปไกลพอจะมองเห็นได้อย่างเลือนรางว่ามีเปลวเพลิงจุดหนึ่งเล็กเหมือนแสงหิ่งห้อย
เฉินผิงอันมองสะพานแขวนเหนือแม่น้ำที่ส่ายโยกไปตามลม ถามว่า “สถานที่ที่ภาพเซียนเหรินนั้นปรากฎครั้งแรกสุดก็คือแม่น้ำชื่อหลินแห่งนี้หรือ?”
เย่อวิ๋นอวิ๋นพยักหน้า พูดเสียงหนัก “คือที่แห่งนี้แหละ”
ยามฟ้าสางของวันนี้ เย่อวิ๋นอวิ๋นพลันมาหาเฉินผิงอัน พูดเข้าประเด็นโดยตรงว่าต้องการขอให้เขาช่วยเหลือ ในเมื่อนางไม่มีทางจับโจรพร้อมหลักฐานจากตู้หันหลิงแห่งอารามจินติ่งได้สำเร็จอย่างแน่นอน ถ้าอย่างนั้นก็อยากลองดูว่าจะสามารถสาวเบาะแส เพื่อให้นางมีเหตุผลที่ฟังขึ้นในการถามหมัดบนภูเขากับตู้หันหลิงหรือไม่
จักรพรรดิบนภูเขาแห่งใบถงทวีปท่านนี้ถึงกับกล้าคิดจะเป็น ‘คู่บำเพ็ญตนชั่วครู่’ กับตนเชียวหรือ?
เย่อวิ๋นอวิ๋นก็อยากจะรู้นักว่าผู้ฝึกตนอารามจินติ่งคนหนึ่งที่เก็บหัวเก็บหาง หากเอามรรคกถาบนร่างมาชั่งน้ำหนักจะหนักได้สักกี่จินกี่ตำลึงกันแน่ ส่วนทุกวันนี้ตู้หันหลิงเป็นก่อกำเนิดหรือได้แอบเลื่อนขั้นเป็นหยกดิบแล้ว แค่นางได้ถามหมัดสักครั้งก็จะเป็นดั่งน้ำลดหินผุด ถึงเวลานั้นก็จะรู้ได้แล้วว่าหลังจากเส้นเอ็นและโครงกระดูกของเรือนกายที่เป็นกิ่งทองใบหยกของเจ้าอารามตู้ เมื่อถูกแยกร่างออกมาแล้วจะหนักกี่ตำลึงกันแน่
เย่อวิ๋นอวิ๋นไม่ได้เสียสติสักหน่อย นางไม่มีทางไปศึกษา ‘วิชาจับประคองบินทะยาน’ ของภาพวาดฝาผนังภาพนั้นอีกแน่ ได้มอบให้คลังลับของผูซานเก็บรักษาไว้แล้ว
ถึงอย่างไรติดค้างน้ำใจคนครั้งหนึ่งคือติดค้าง ติดค้างสองครั้งก็คือติดค้างเหมือนกัน เย่อวิ๋นอวิ๋นจึงอยากจะดึงตัวเฉินผิงอันมาสืบเสาะความจริงที่แม่น้ำชื่อหลินแห่งนี้ด้วยกัน ดูสิว่าเขาจะช่วยนางหาเบาะแสที่หลุดรอดไปได้บ้างหรือไม่
อีกฝ่ายรับปากว่าจะลงเขามาด้วย
ไม่เสียแรงที่เป็นศิษย์น้องของซิ่วหู่ ความคิดจิตใจละเอียดรอบคอบอย่างแท้จริง เป็นเจ้าขุนเขาเหมือนกัน สองฝ่ายไม่ได้ห่างชั้นกันแค่นิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น คนเปรียบเทียบกับคนชวนให้คนโมโหตาย เรื่องอย่างการใช้สมองเล่นงานคนอื่นยังคงเป็นพวกบัณฑิตที่เชี่ยวชาญมากกว่า เมื่อคืนวานตอนอยู่ในศาลา เจ้าขุนเขาหนุ่มแค่มองภาพเซียนไม่กี่ทีก็สามารถมองทะลุเวทอำพรางตาหนาชั้นไปได้ อีกทั้งเอ่ยแค่ไม่กี่ประโยคก็ช่วยเปิดเผยความลับสวรรค์ให้นางแล้ว
เย่อวิ๋นอวิ๋นเริ่มอธิบายความเป็นมาของภาพเซียนเหรินที่นางได้มาอยู่ในมือให้เฉินผิงอันฟังอย่างละเอียด “ภาพเซียนเปลี่ยนมือมาตลอดทาง สถานที่ที่ข้าได้มาครองอย่างแท้จริงกลับเป็นที่ท่าเรือเล็กบนภูเขาแห่งหนึ่ง มีชื่อว่าท่าเรือลวี่ซาง ตั้งอยู่ในอาณาเขตของแคว้นหยวน เป็นเพื่อนบ้านกับแคว้นเซียนย่วนใต้ฝ่าเท้าของพวกเราแห่งนี้ เมื่อหลายปีก่อนข้าได้ยินมาว่าชายแดนแคว้นหยวนที่เพิ่งกอบกู้แคว้นได้ไม่นานมีปีศาจใหญ่ตนหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในภูเขา ไม่ทันระวังเผยพิรุธ เซวียไหวจึงรีบรุดไปที่นั่นทันที ตามรายงานสายลับของสำนักศึกษาต้าฝูได้อนุมานว่าอีกฝ่ายคือผู้ฝึกตนผีเผ่าปีศาจที่มีขอบเขตเป็นก่อกำเนิด ข้ากังวลว่าอีกฝ่ายจะยังเก็บซ่อนขอบเขต วิญญูชนของสำนักศึกษาไปที่นั่นก็ต้องพาตัวไปตาย เซวียไหวช่วยคนไม่ได้ จึงลงจากภูเขาไปคนเดียวอีกครั้ง น่าเสียดายที่ไปอยู่ที่นั่นสิบกว่าวัน ค้นภูเขาแล้วก็ไม่ได้ผลลัพธ์ใดๆ”
“ระหว่างนั้นบังเอิญเดินทางผ่านท่าเรือลวี่ซางที่ผูซานให้คนอื่นเช่าไป ตอนนั้นมีผู้ฝึกตนอิสระห้าขอบเขตล่างคนหนึ่ง ผู้เฒ่าพาเด็กหนุ่มคนหนึ่งมาตั้งแผงขายของที่ข้างทางด้วยกัน ข้ากวาดตามองผ่านล้วนมีแต่ของที่ไม่มีราคา ชิ้นหนึ่งในนั้นคือกล่องทองที่ทำอย่างประณีติ ระดับขั้นพอใช้ได้ พอจะเอามาใช้บรรจุสิ่งของได้ จึงคิดว่าจะเอาไปมอบให้กับเย่เสวียนจี ผู้ฝึกตนเฒ่าเห็นว่าสายตาข้าหยุดอยู่ที่ของชิ้นนั้นก็เริ่มโอ้อวดสรรพคุณ บอกว่ามันเป็นของเก่าแก่ที่หลุดออกมาจากในวังของแคว้นหยวน แล้วยังเป็นของตกแต่งโต๊ะทรงงานของฮ่องเต้ในห้องทรงพระอักษรด้วย แค่มองก็รู้ว่าเป็นของจริง อีกทั้งมันอยู่ใกล้ชิดกับฮ่องเต้ของแคว้นหยวนมาหลายรุ่น ผ่านเวลามาหลายร้อยปีจึงได้สัมผัสกลิ่นอายมังกร ผู้ฝึกตนเฒ่ายกสองมือเปิดราคาสิบเหรียญเงินเหรียญทองแดง คงกลัวข้าจะรังเกียจว่าแพงเลยบอกว่าแปดเหรียญก็ได้ ราคามิอาจต่ำไปมากกว่านี้ได้แล้วจริงๆ”
ฟังมาถึงตรงนี้ เฉาฉิงหล่างก็รู้สึกสงสัยอยู่บ้าง กล่องทองที่เชื้อพระวงศ์ใช้ในวังขายแค่สิบอีแปะเท่านั้นหรือ? จึงหันไปมองเผยเฉียนที่อยู่ด้านข้าง นางเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเล่ห์กลในยุทธภพและบนภูเขา ต้องเข้าใจดีเป็นแน่
เผยเฉียนหัวเราะร่าอธิบายว่า “ร้านผ้าห่อบุญจะมีคำพูดที่เป็นรหัสลับอยู่ชุดหนึ่ง บอกว่าเงินสิบเหรียญ แท้จริงแล้วคือเงินเกล็ดหิมะสิบเหรียญ หากว่าเป็นคนที่แม้แต่เรื่องนี้ก็ยังไม่เข้าใจ ร้านผ้าห่อบุญร้านนั้นก็จะ…เชือดหมูอย่างเต็มที่แล้ว”
เฉินผิงอันถาม “ด้านในกล่องทองที่ถูกเก็บเป็นความลับอยู่ในวังหลวงแคว้นหยวนบรรจุภาพเซียนภาพนี้ไว้พอดีหรือ?”
เย่อวิ๋นอวิ๋นเอ่ยอย่างมีโทสะ “ปัญหาก็อยู่ตรงนี้นี่แหละ อันที่จริงตอนนั้นกล่องทองใบนั้นว่างเปล่า ข้าถึงได้เข้าใจผิดคิดว่าเก็บของดีใหญ่เทียมฟ้าได้ รอกระทั่งข้าใช้เงินแปดเหรียญเกล็ดหิมะซื้อกล่องทองใบนั้นมา ผู้ฝึกตนอิสระถึงนึกเรื่องหนึ่งขึ้นได้ ถามว่าข้าเข้าใจเรื่องอักษรภาพหรือไม่ ในมือเขายังมีสมบัติที่ระดับขั้นดียิ่งกว่าอีกชิ้นหนึ่ง เป็นของสะสมที่มีการสืบทอดอย่างเป็นระบบระเบียบของแคว้นหยวน ผู้ฝึกตนเฒ่ายกมือขึ้นสาบานว่าหากโกหกก็ขอให้ฟ้าผ่าหัว ข้าไม่ได้เห็นเป็นจริงเป็นจัง แค่บอกว่าสามารถลองดูได้ เด็กหนุ่มท่าทางทึ่มทื่อที่อยู่ข้างกายผู้ฝึกตนเฒ่าจึงค้นหาในถุงผ้าป่านที่วางอยู่ข้างเท้าแล้วดึงเอาม้วนภาพเซียนชิ้นนั้นออกมาโยนลงบนแผงง่ายๆ”
เฉินผิงอันได้ยินแล้วก็ยิ้มเอ่ยว่า “ทั้งคนแก่ทั้งเด็กร้องรับเข้ากันได้ดียิ่งนัก ถือเป็นร้านผ้าห่อบุญที่ได้มาตรฐานแล้ว”
เย่อวิ๋นอวิ๋นได้แต่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินคำสัพยอกนี้ เอ่ยต่ออีกว่า “ตอนนั้นพอข้าหยิบม้วนภาพมาไว้ในมือก็รู้แล้วว่าของชิ้นนี้ต้องไม่ธรรมดา เพราะจิตแห่งมรรคาของข้าเกิดริ้วคลื่นกระเพื่อมทันที นี่ก็คือการที่ผู้ฝึกตนจับลางของโอกาสบนมหามรรคาได้ รอกระทั่งข้าคลี่ม้วนภาพออกเล็กน้อย กว่าจะทำให้จิตแห่งมรรคามั่นคงได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ตอนนั้นเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเลื่อนเป็นขอบเขตหยกดิบได้ไม่นาน จึงได้รับการประทาน ‘โชควาสนา’ ที่ลี้ลับมหัศจรรย์จากบนภูเขา จึงจ่ายเงินเกล็ดหิมะอีกสิบเหรียญซื้อภาพเซียนนั้นมาไว้อย่างไม่ลังเล หลังจากที่ซื้อขายกันเรียบร้อย ข้าเพิ่งขยับเท้าเดินห่างออกจากแผงนั้นมาได้แค่ไม่กี่ก้าวก็สังเกตเห็นว่าผู้ฝึกตนเฒ่าพาเด็กหนุ่มหอบเสื่อเผ่นหนีไปแล้ว ตอนนั้นข้ายังรู้สึกว่าน่าขัน ตอนนี้ถึงได้รู้ว่าตัวเองต่างหากที่เป็นคนโง่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!