กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 920

ทุกวันนี้​สำหรับ​สถานเริงรมย์​และ​นารี​ ซืออวี้เหยียน​ไม่มีความคิด​อะไร​อีกแล้ว​ บางครั้ง​มีสหาย​ที่​เมืองหลวง​เชื้อเชิญ​ก็​จะไป​ดื่มเหล้า​เคล้า​นารี​อยู่​บ้าง​สอง​สามครั้ง​ แต่​ก็​แค่​ไป​ร่วม​ให้การ​สนับสนุน​ด้วย​เท่านั้น​

อายุ​ยัง​ไม่ทัน​ถึงสามสิบ​ปี​ก็​กลาย​เป็นรอง​เจ้ากรม​หนุ่ม​ที่​มีสถานะ​สูงศักดิ์​อยู่​ใน​ราชสำนัก​แล้ว​ ความคิด​เพียง​หนึ่งเดียว​ในเวลานี้​ก็​คงจะ​เป็น​สามคำ​นี้​

เคย​หนุ่ม​มาก่อน​

บน​แม่น้ำ​ที่​ห่าง​ไป​ไกล​มีเรือ​เล็ก​ลำ​หนึ่ง​มาจอด​เทียบท่า​ มีหญิง​ชาวเรือ​คน​หนึ่ง​นั่ง​หลัง​ตรง​ยกมือ​รวบ​ผม​

ซืออวี้เหยียน​มองเห็น​ใบหน้า​ของ​นาง​ไม่ชัดเจน​ แต่​ก็​ไม่เป็นไร​ ส่วนเว้าส่วนโค้ง​นั้น​ก็​มาก​พอ​จะทำให้​เจริญ​หู​เจริญตา​แล้ว​

ต่าง​คน​ต่าง​ดึง​สายตา​กลับคืน​มา เซียน​ซือ​ผู้เฒ่า​กับ​ขุนนาง​หนุ่ม​หันมา​มองหน้า​แล้ว​ยิ้ม​ให้​กัน​ เป็น​คน​บน​เส้นทาง​เดียวกัน​จริง​เสีย​ด้วย​

อยู่ดีๆ​ ซืออวี้เหยียน​ก็​ทอดถอนใจ​อย่าง​ไร้​สาเหตุ​ “ตลอดทาง​ที่​ติดตาม​ข้า​มานี้​ ในที่สุด​ก็​มองออก​แล้ว​ เหล่า​จางเจ้าทั้ง​สง่างามก็ได้​ หรือ​จะให้​สามัญธรรมดา​ก็ได้​ ความลำบาก​ก็​ทน​รับได้​ไหว​ ความสุข​ก็​ดื่มด่ำ​เป็น​ หากว่า​เทพ​เซียน​บน​ภูเขา​ล้วน​เป็น​อย่าง​เจ้าก็​คง​ทำให้​ข้า​อิจฉา​อย่าง​มาก​จริงๆ​ ไม่แน่​ว่า​วันใด​เป็น​ขุนนาง​ได้​ไม่สมดั่ง​ใจก็​อาจจะ​ติดตาม​เจ้าขึ้น​เขา​ไป​ฝึก​ตน​ก็​เป็นได้​ ถึงเวลา​นั้น​เจ้าอย่าง​รังเกียจ​ว่า​ข้า​คุณสมบัติ​แย่​ล่ะ​”

จางหลิว​จู้ส่าย​หน้ายิ้ม​เอ่ย​ “ราชวงศ์​ต้าฉง​มีซืออวี้เหยียน​เป็น​ขุนนาง​จะดีกว่า​ซืออวี้เหยียน​ที่​ขึ้น​เขา​ไป​ฝึก​ตน​มาก​นัก​”

ซืออวี้เหยียน​หันหน้า​มาถาม “มีความมั่นใจ​ใน​ตัว​ข้า​ขนาด​นี้​เชียว​หรือ​?”

จางหลิว​จู้พยักหน้า​ “แน่นอน​ว่า​มั่นใจ​ อีก​ทั้ง​ยัง​มั่นใจ​ใน​สายตา​ของ​ตัว​ข้า​เอง​ และ​สายตา​ของ​พี่​โจว​ด้วย​”

มารดา​มัน​เถอะ​ ในที่สุด​ตอนนี้​จางหลิว​จู้ก็​ขบคิด​ความนัย​ที่ซ่อน​อยู่​ออก​แล้ว​ โจว​โซ่ว​ (ผอม​) โจว​เฝย​ (อ้วน​) อะไร​นั่น​ เห็นชัด​ๆ ว่า​เป็น​เจียง​ซ่างเจิน​ที่​ปรากฏตัว​หน้า​ประตู​ของ​ภูเขา​ไท่​ผิง​พร้อมกับ​เซียน​กระบี่​ชุด​เขียว​คน​นั้น​!

ส่วน​เจ้าคน​ที่​มาจาก​ภูเขา​เซียน​ตู​ เรียก​ตัวเอง​ว่า​ชุยตง​ซาน​ ก็​เห็นได้ชัด​ว่า​จงใจโยน​ตน​มาอยู่​ข้าง​กาย​ซืออวี้เหยียน​ เวลานี้​ก็​ไม่รู้​ว่า​ไป​หลบ​รอ​ดู​เรื่อง​สนุก​อยู่​ตรงไหน​แล้ว​

นี่​ต่างหาก​จึงจะเรียก​ว่า​หยอก​ข้า​แรง​เกินไป​แล้ว​!

ผล​คือ​ท้ายทอย​ของ​จางหลิว​จู้ถูก​ฝ่ามือหนึ่ง​ตบ​ลงมา​ทันที​ จากนั้น​ก็​ถูก​เด็กหนุ่ม​ชุด​ขาว​ที่​ปรากฏ​ตัวอย่าง​ลึกลับ​รัด​คอ​ของ​ก่อกำเนิด​เฒ่าอย่าง​แรง​ “บอก​ข้า​มาตามตรง​ ใน​ใจกำลัง​พูดจา​ไม่ดี​ถึงข้า​อยู่​ใช่หรือไม่​?!”

ซืออวี้เหยียน​หันหน้า​มามอง​ เอ่ย​อย่าง​ตกตะลึง​ “ท่าน​ผู้​นี้​คือ​?”

เด็กหนุ่ม​ชุด​ขาว​ยิ้ม​เอ่ย​ “ข้า​แซ่ชุย​ ทุกวันนี้​คือ​ลูกศิษย์​ผู้สืบทอด​ของ​เรือ​นอ​วิ๋น​ฉ่าว​ภูเขา​ผู​ซาน​ ลง​จาก​ภูเขา​มาหา​ประสบการณ์​ เพิ่งจะ​เดินทาง​มาถึงที่​แห่ง​นี้​ มาพบ​สหาย​เก่า​คน​หนึ่ง​ แน่นอน​ว่า​ข้า​ก็​ยิ่ง​เป็น​พี่น้อง​ร่วม​สาบาน​ของ​โจว​อันดับ​หนึ่ง​ด้วย​”

……

หอ​เซียน​จิ่วเจิน​แห่ง​ราชวงศ์​ต้าย​ง ทวีป​แดน​เทพ​แผ่นดิน​กลาง​

ศาลา​หลัง​เล็ก​แห่ง​หนึ่ง​ที่​ตั้งอยู่​ริมน้ำ​ น้ำ​ใน​บ่อ​ใสกระจ่าง​ ก้น​บ่อ​เห็น​ปลา​แหวกว่าย​ มอง​ปราด​ๆ พอ​จะนับ​จำนวน​ได้​

สถานที่​แห่ง​นี้​คือ​พื้นที่​ต้องห้าม​ของ​สำนัก​ แม้แต่​ลูกศิษย์​ของ​ศาล​บรรพ​จารย์​ก็​ยัง​มิอาจ​เข้าใกล้​ที่​แห่ง​นี้​

เซียน​เห​ริ​นอ​วิ๋น​เหมี่ยว​สวม​ชุด​ตัว​ยา​วสี​ขาว​หิมะ​ กำลัง​เปิด​อ่าน​รายงาน​เก่า​สอง​ฉบับ​

ห​ลี่​ชิงจู๋ลูกศิษย์​ผู้สืบทอด​ของ​เขา​ ก่อนหน้านี้​คิด​สารพัด​วิธี​เพื่อ​หา​ข้ออ้าง​ออก​ไป​ท่อง​หา​ประสบการณ์​ข้างนอก​ แต่​เนื่องจาก​ได้​ฉายา​อัน​ไพเราะ​ว่า​ ‘ห​ลี่​กระดอน​น้ำ​’ มาจาก​เกาะ​ยวน​ยาง​ คาด​ว่า​ภายใน​เวลา​หกสิบ​ปี​นี้​คง​ไม่ค่อย​ยินดี​อยาก​จะเผยโฉม​เท่าไร​แล้ว​

สตรี​อายุ​น้อย​คน​หนึ่ง​เดิน​นวยนาด​ตรง​มา รูปโฉม​ของ​นาง​มองดู​คล้าย​คน​อายุ​เกิน​สิบห้า​แต่​ไม่ถึงยี่สิบ​ ไม่ประทิน​โฉม ใบหน้า​ดุจ​ดอก​ท้อ​ สวม​เสื้อ​แพร​ต่วน​สีขาว​กระโปรง​สีเขียว​ รูปโฉม​เฉิดฉัน​ชวน​ให้​คน​หวั่นไหว​

นาง​มีชื่อว่า​เว่ยจื่อ​ คือ​คนรัก​บน​ภูเขา​ขอ​งอ​วิ๋น​เหมี่ยว​ นาง​เอง​ก็​เป็น​เซียน​เห​ริน​คน​หนึ่ง​

อวิ๋น​เหมี่ยว​วาง​รายงาน​ขุนเขา​สาย​น้ำลง​ เงยหน้า​ถามว่า​ “มีความคืบหน้า​บ้าง​ไหม​?”

เรื่อง​บางอย่าง​เปิดเผย​ไม่ค่อย​ได้​ เพื่อ​ความปลอดภัย​ไว้​ก่อน​ คนรัก​ทั้งสอง​จึงไม่ได้​ใช้กระบี่​บิน​แจ้งข่าว​ให้​แก่​กัน​

เว่ยจื่อ​คลี่​ยิ้ม​หวาน​ “ราบรื่น​มาก​ หาก​ไม่เป็น​เพราะ​ศาล​บุ๋น​มีกฎ​อยู่​ คิด​จะเปลี่ยน​ใต้เท้า​เจ้าสำนัก​ของ​พวกเรา​คน​นั้น​ให้​เป็น​หุ่นเชิด​ก็​ไม่ยาก​เลย​ พูดถึง​แค่​เรื่อง​ของ​การ​ปิด​ภูเขา​ก็​ต้อง​ทำได้​อย่าง​ผี​ไม่รู้​เทพ​ไม่เห็น​แน่นอน​”

บรรพบุรุษ​ของ​หอ​เซียน​จิ่วเจิน​เคย​ร่ำรวย​มาก่อน​ ระบบ​สืบ​ทอดที่​ถ่ายทอด​ต่อกัน​มาจึงยิ่งใหญ่​น่าดู​ชม พรรค​ยันต์​ พรรค​กระถาง​โอสถ​ โองการ​คำ​เขียว​ ชีพจร​มังกร​การ​ก่อตั้ง​สุสาน​ ผู้ฝึก​ตน​สำนัก​การทหาร​ ผู้ฝึก​ยุทธ​เต็มตัว​ หรือ​แม้กระทั่ง​ผู้ฝึก​กระบี่​ต่าง​ก็​มีการสืบทอด​ต่อกัน​มาหลาย​ต่อ​หลาย​รุ่น​ และ​คนรัก​ของ​อวิ๋น​เหมี่ยว​ผู้​นี้​ก็​มีโชควาสนา​ที่​ดีเยี่ยม​ ได้​ครอบครอง​พื้นที่​มงคล​ขนาดเล็ก​ที่​ปริ​แตก​แห่ง​หนึ่ง​ซึ่งมีปราณ​ชั่วร้าย​เข้มข้น​ คือ​พื้นที่​ฮวงจุ้ย​มงคล​ที่​ผู้ฝึก​ตน​ผี​ใน​ใต้​หล้า​ปรารถนา​แม้ใน​ยาม​หลับ​ฝัน​ และ​นาง​เอง​ก็​อาศัย​เวท​ลับ​บรรพกาล​หลาย​บท​ใน​พื้นที่​ลับ​แห่ง​นั้น​ ปี​นั้น​จึงเปลี่ยน​จาก​ผู้ฝึก​ตน​หญิง​โอสถ​ทอง​ที่​เดิมที​ไร้​ความหวัง​จะเป็น​ก่อกำเนิด​ หันมา​ฝึก​ตน​วิถี​ผี​ จึงฝ่าทะลุ​ขอบเขต​ได้​อย่าง​ราบรื่น​ดุจ​ผ่า​ลำ​ไม้ไผ่​

อวิ๋น​เหมี่ยว​จ้อง​นาง​ เอ่ย​เตือน​ว่า​ “จะทำ​แบบนี้​ไม่ได้​เด็ดขาด​”

นาง​ยืด​แขน​บิดขี้เกียจ​ “ละ​แล้ว​ ละ​แล้ว​”

คำ​ว่า​ ‘ละ​แล้ว​’ คือ​ภาษาถิ่น​บ้านเกิด​ของ​นาง​

สำนัก​ที่​หนันกวง​จ้าว​อยู่​ รากฐาน​ทรัพย์สมบัติ​เกิน​ครึ่ง​ล้วน​อยู่​บน​ร่าง​ของ​บรรพ​จารย์​ขอบเขต​บิน​ทะยาน​คนเดียว​ ไม่ว่า​จะเป็น​ขอบเขต​ฃ สมบัติ​วิเศษ​แห่ง​ฟ้าดิน​ เงิน​เทพ​เซียน​ ก็​ล้วน​เป็น​เช่นนี้​

ใน​บรรดา​กลุ่ม​ของ​ลูกศิษย์​ผู้สืบทอด​ ทั้งๆ ที่​ไม่ขาดแคลน​ลูกศิษย์​ที่​มีคุณสมบัติ​ไม่เลว​ แต่​ถึงเวลา​เข้า​จริงๆ​ หนันกวง​จ้าว​กลับ​ประคับประคอง​ผู้ฝึก​ตน​ขอบเขต​หยก​ดิบ​ขึ้น​มาแค่​คนเดียว​ ให้​เป็น​เจ้าสำนัก​หุ่นเชิด​ที่​เป็น​หมอน​ปัก​ลาย​บุปผา​

ผล​คือ​ต่อให้​เป็น​เช่นนี้​ หนันกวง​จ้าว​ก็​ยัง​ต้อง​ตาย​ไป​ อีก​ทั้ง​ตาย​ไป​อย่าง​ที่​เหนือ​การ​คาดคิด​ของ​ทุกคน​อย่าง​มาก​

นอก​จากหนันกวง​จ้าว​ที่​ศีรษะ​และ​ร่างกาย​แยก​จากกัน​ตรงหน้า​ประตู​ภูเขา​แล้ว​ ยังมี​ตัวอักษร​ที่​แกะสลัก​ด้วย​ปราณ​กระบี่​อัน​เฉียบคม​อีก​ประโยค​หนึ่ง​ ‘ผู้​ที่​สังหาร​หนันกวง​จ้าว​ คือ​ผู้ฝึก​กระบี่​หาว​ซู่แห่ง​พื้นที่​มงคล​ห​ลิง​ส่วง’​

หาว​ซู่?

ตอนนั้น​แทบจะ​ทั่ว​ทั้ง​ใต้​หล้า​ไพศาล​ต่าง​ก็​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​คน​ผู้​นี้​คือ​ใคร​ และ​สามารถ​สังหาร​ผู้ฝึก​ตน​ใหญ่​ขอบเขต​บิน​ทะยาน​คน​หนึ่ง​ได้​อย่างไร​

ผู้ฝึก​กระบี่​ขอบเขต​บิน​ทะยาน​ที่​โผล่​มาจาก​ไหน​? แล้ว​เหตุใด​ถึงได้​ไร้​ชื่อเสียง​เช่นนี้​?

ต้อง​รู้​ว่า​การต่อสู้​ครั้งนั้น​มีผู้ฝึก​ตน​เฒ่าขอบเขต​บิน​ทะยาน​ตาย​ไป​คน​หนึ่ง​ ทว่า​ทาง​สำนัก​กลับ​ไม่ทัน​จะลงมือ​ห้ามปราม​ การเข่นฆ่า​ตัวต่อตัว​ก็​ปิดฉาก​ลง​แล้ว​

อีก​ทั้ง​เมื่อ​บรรพ​จารย์​ผู้เฒ่า​อย่าง​หนันกวง​จ้าว​จากไป​ ก็​ไม่ได้​เรียบง่าย​เพียงแค่​กาย​ดับ​มรรคา​สลาย​เท่านั้น​ วัตถุ​จื่อ​ชื่อ​หลาย​ชิ้น​ที่อยู่​บน​ร่าง​ล้วน​ถูก​แสงกระบี่​ทำลาย​ไป​สิ้น​พร้อมๆ กัน​ นี่​หมายความว่า​สมบัติ​ของ​สำนัก​ อย่าง​น้อยที่สุด​ก็​หาย​ไป​ทีเดียว​เกิน​ครึ่ง​

คลังสมบัติ​ของ​สำนัก​ ต่อให้​มีการป้องกัน​เข้มงวด​แค่​ไหน​ ไหน​เลย​จะเชื่อถือได้​เท่า​ผู้ฝึก​ตน​เฒ่าขอบเขต​บิน​ทะยาน​คน​หนึ่ง​พก​เอาไว้​กับ​ตัวเอง​?

เดิมที​บรรพ​จารย์​ผู้เฒ่า​หนันกวง​จ้าว​ก็​ไม่ได้ใจ​คน​อยู่แล้ว​ ก่อกำเนิด​เฒ่าที่​มีแต่​คุณสมบัติ​การ​ฝึก​ตน​ ทว่า​ขอบเขต​กลับ​หยุดชะงัก​นิ่ง​พวก​นั้น​รู้สึก​ไม่พอใจ​เขา​มานาน​มาก​แล้ว​ ดังนั้น​รอ​กระทั่ง​หนันกวง​จ้าว​กาย​ดับ​มรรคา​สลาย​ จิตใจ​คน​ของ​สำนัก​แห่ง​หนึ่ง​จึงแตกฉานซ่านเซ็น​ทั้ง​อย่างนี้​ พวก​ผู้​ถวายงาน​ เค่อ​ชิงได้​อาศัย​การ​ส่งข่าว​ผ่าน​กระบี่​บิน​มาตัดขาด​ความสัมพันธ์​กับ​ทาง​สำนัก​นาน​แล้ว​ แม้แต่​ลูกศิษย์​ผู้สืบทอด​ของ​ศาล​บรรพ​จารย์​บางคน​ก็​ยัง​แยกย้าย​กัน​ไป​คนละทิศคนละทาง​ ต่าง​คน​ต่าง​มีแผนสูง​เป็น​ของ​ตัวเอง​ สรุป​ก็​คือ​เมื่อก่อน​หนันกวง​จ้าว​มีเงิน​แต่​ไม่ยอม​จ่าย​เงิน​ให้​คนอื่น​ สำนัก​ทุกวันนี้​จึงไม่มีเงิน​จริงๆ​ แล้ว​

ดังนั้น​รอ​กระทั่ง​เซียน​เห​ริ​นอ​วิ๋น​เหมี่ยว​ลงมือ​ ในนาม​บอ​กว่า​เป็น​การสาน​สัมพันธ์​เป็น​พันธมิตร​ แต่​แท้จริง​แล้วก็​เท่ากับ​ว่า​สำนัก​ได้​กลาย​มาเป็น​ภูเขา​ใต้​อาณัติ​ที่​ต้อง​พึ่งพา​หอ​เซียน​จิ่วเจิน​แล้ว​

แน่นอน​ว่า​ไม่ใช่ว่า​ขอบเขต​หยก​ดิบ​ผู้​นั้น​ไม่กลัว​จะชัก​ศึก​เข้า​บ้าน​เลย​แม้แต่น้อย​ แต่​เป็น​การกระทำ​ด้วย​ความ​จนใจ​เพราะ​ต้อง​เจอ​กับ​อันตราย​ทั้งสอง​ทาง​จึงได้​แต่​เลือก​ทาง​ที่​มีอันตราย​น้อยกว่า​ หาก​ปฏิเสธ​หอ​เซียน​จิ่วเจิน​ สำนัก​บ้าน​ตน​ก็​จะต้อง​พินาศ​อย่าง​แท้จริง​แล้ว​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!