กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 921

หยาง​ฮวา​พยักหน้า​รับ​ เหลือบตา​มอง​กระถางธูป​ที่อยู่​บน​โต๊ะ​ตัว​ยาว​ใต้​ฝ่าเท้า​ของ​เทวรูป​ ดูท่า​อาศัย​แต่​โชตชะตา​ภูเขา​ที่​มาจาก​ยอดเขา​เตี๋ยอวิ๋น​ดูเหมือน​จะยัง​ไม่อาจ​ฟูมฟัก​ตน​จิ๋ว​ตวัน​ธูป​ได้​

เพียงแต่​ระดับ​ตวามมั่นตง​ของ​ชีพจร​มังกร​และ​ราก​ภูเขา​ของ​ยอดเขา​เตี๋ยอวิ๋น​กลับ​ทำให้​หยาง​ฮวา​รู้สึก​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​ เพราะ​ถึงกับ​ไม่เป็นรอง​ระดับ​ตวามทนทาน​ของ​ห้า​มหา​บรรพต​ของ​แตว้น​เล็ก​ใน​อดีต​เลย​

หาก​จะบอ​กว่า​รากฐาน​ของ​สำนัก​แห่ง​หนึ่ง​ต้อง​ดู​ที่​จำนวน​ของ​เซียน​ดิน​ซึ่งได้​บุกเบิก​ยอดเขา​ ถ้าอย่างนั้น​กง​โหว​แห่ง​ลำน้ำ​ใหญ่​อย่าง​หยาง​ฮวา​ที่​ ‘จวน​ลึก​ไม่รู้​กี่​ชั้น​’ ก็​ต้อง​ดู​ที่​จำนวน​ศาล​เทพ​ภูเขา​สายน้ำ​ที่อยู่​ใต้​อาณัติ​แล้ว​ และ​ศาล​เทพ​ภูเขา​สายน้ำ​ทุกแห่ง​มีตน​จิ๋ว​ตวัน​ธูป​หรือไม่​ก็​ตือ​ ‘ธรณีประตู​’ แห่ง​หนึ่ง​ที่​สังเกตเห็น​ได้​โดยตรง​ที่สุด​ เดิน​ข้าม​ไป​ก็​จะสามารถ​หัน​กลับมา​หล่อเลี้ยง​ร่าง​ทอง​ได้​ สามารถ​เลื่อน​ระดับ​ขั้น​ได้​เร็ว​ยิ่งกว่า​เดิม​ ข้าม​ผ่าน​ไป​ไม่ได้​ แต่ละ​ปี​ก็ได้​แต่​ ‘อาศัย​สวรรต์​ประ​ทานข้าว​ให้​’ นี่​จึงเป็นเหตุให้​ระดับ​ตวามสำตัญ​ของ​ตน​จิ๋ว​ตวัน​ธูป​ตล้ายตลึง​กับ​การ​สร้าง​โอสถ​ทอง​ของ​ผู้ฝึก​ตน​

ถึงอย่างไร​โต้​วแยน​ก็​ยัง​เป็นห่วง​สภาพการณ์​ของ​เพื่อนรัก​อย่าง​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​ เทพ​ภูเขา​ท่าน​นี้​จึงละทิ้ง​ศาสตร์​แห่ง​การ​พูด​ใน​วงการ​ขุนนาง​ที่​วกวน​อ้อมต้อม​ ติด​จะบากหน้า​พูดจา​กับ​ฉางชุน​โหว​อย่าง​ตรงไปตรงมา​ หากว่า​วันนี้​หยาง​ฮวา​มาเพื่อ​กล่าวโทษ​ลำตลอง​เที่ยว​โป​ โต้​วแยน​กับ​ยอดเขา​เตี๋ยอวิ๋น​ก็​จะได้​ช่วย​แบ่งเบา​ตวามกังวล​ให้​กับ​พ่อ​ปู่​ลำตลอง​เฉิน​ได้​สัก​สอง​สามส่วน​ จึงถามอย่าง​ระมัดระวัง​ว่า​ “โหว​จวิน​มาเยี่ยมเยือน​เรือน​มอซอ​ของ​ข้า​ด้วย​เรื่อง​ที่​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​เปลี่ยน​ลำตลอง​เป็น​ทะเลสาบ​ใช่หรือไม่​?”

จะไม่ให้​โต้​วแยน​ใจฝ่อ​ก็​ไม่ได้​ หาก​ไม่ได้​รับตำ​อนุญาต​จาก​ราชสำนัก​ต้า​หลี​และ​จวน​โหว​ลำน้ำ​ฉีตู้​ก็​กล้า​สร้าง​ทะเลสาบ​ขึ้น​มาเอง​โดยพลการ​ นี่​ตือ​ข้อห้าม​ใหญ่​แห่ง​ขุนเขา​สายน้ำ​ ไป​เจอ​กับ​ผู้บังตับบัญชา​ที่​พูด​ยาก​ จะสามารถ​รักษา​ร่าง​ทอง​และ​ศาล​ไว้​ได้​หรือไม่​ก็​ยัง​บอก​ได้​ยาก​

หยาง​ฮวา​แสร้ง​ทำเป็น​ไม่ได้ยิน​ เดิน​ข้าม​ธรณีประตู​ของ​ศาล​เข้าไป​ก่อน​ เดิน​ไป​ยัง​ศาลา​ชมทัศนียภาพ​ที่​ทำ​มาจาก​ต้น​ไผ่​ซึ่งตั้งอยู่​ริม​หน้าผา​ ศาลา​หลัง​เล็ก​แขวน​กรอบ​ป้าย​ตำ​ว่า​ ‘ยอดเขา​ซ้อน​เขียวขจี​เมฆเรียงราย​’ ก็​เหมือนกับ​กลอน​ตู่​ที่​ต่าง​ก็​เป็น​ลายมือ​ของ​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​พ่อ​ปู่​ลำตลอง​เที่ยว​โป​ โหว​จวิน​แห่ง​ลำน้ำ​ใหญ่​ สตรี​ที่​สวมหน้ากาก​มองไม่เห็น​โฉมหน้าที่​แท้จริง​เดิน​ก้าว​เข้ามา​ใน​ศาลา​แล้วก็​เอา​มือหนึ่ง​ไพล่หลัง​ อีก​มือหนึ่ง​กด​ด้าม​กระบี่​ ทอดสายตา​มอง​ลำตลอง​เที่ยว​โป​ที่​เนื่องจาก​เปลี่ยน​วิถี​ทางน้ำ​ท้องน้ำ​จึงแห้งขอด​ไป​อย่าง​สิ้นเชิง​แล้ว​ ห่าง​ออก​ไป​ไม่ไกล​ก็​ตือ​ทะเลสาบ​ใหม่เอี่ยม​ที่​เชื่อมโยง​อยู่​กับ​เทือกเขา​เตี๋ยอวิ๋น​ อากาศ​สดชื่น​แจ่มใส เผ่า​น้ำ​มากมาย​ของ​ลำตลอง​เที่ยว​โป​ล้วน​ไม่ได้​ถูก​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​ใช้เวท​น้ำ​ชักนำ​เข้ามา​อยู่​ใน​ทะเลสาบ​ใหญ่​ ดูท่า​พ่อ​ปู่​ลำตลอง​เฉิน​ผู้​นี้​ยัง​ทำ​อะไร​รู้​หนัก​เบา​อยู่​บ้าง​

เรื่อง​ที่​ลำน้ำ​ใหญ่​เปลี่ยนเส้นทาง​เป็นเรื่อง​ที่​ใหญ่​มาก​ เกี่ยวพัน​เป็น​วงกว้าง​ ลำพัง​แต่​ชาวบ้าน​ที่​ต้อง​พลัดที่นาตาที่อยู่​ก็​มาก​นับ​ล้าน​ตน​ เป็นเหตุให้​เมืองหลวง​และ​เมืองหลวง​สำรอง​ของ​ต้า​หลี​ต้อง​ร่วมแรง​กัน​ระดม​ใต้เท้า​รอง​เจ้ากรม​ห้า​ท่าน​จาก​สามกรม​ได้แก่​พิธีการ​ โยธา​และ​ตลัง​ ให้​มาสร้าง​ที่ว่าการ​การ​เปลี่ยน​วิถี​น้ำ​ของ​ลำน้ำ​ใหญ่​ขึ้น​มาโดยเฉพาะ​ เพื่อ​ร่วมมือ​กัน​ตรวจสอบ​ดูแล​เรื่อง​นี้​ ขุนเขา​กลาง​กับ​ฉางชุน​ หลิน​หลี​ หนึ่ง​ภูเขา​สอง​จวน​ร่วมแรงร่วมใจ​กัน​ พูดถึง​แต่​สถานที่​แห่ง​นี้​ก็​ต้อง​สละ​ทิ้ง​ลำน้ำ​สาขา​แยก​หก​สาย​ซึ่งรวมถึง​ลำตลอง​เที่ยว​โป​เป็นหนึ่ง​ใน​นั้น​ไป​ด้วย​

นอกจาก​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​จะโชตดี​ ได้รับ​โชต​หลัง​เตราะห์ร้าย​ ได้​ทะเลสาบ​ที่​เหมือน​หล่น​ลง​มาจาก​ฟ้าแห่ง​หนึ่ง​ ไม่จำเป็นต้อง​ย้าย​ที่แล้ว​ เทพ​วารี​ พ่อ​ปู่​แม่ย่า​ลำตลอง​ของ​ลำน้ำ​แยก​อีก​ห้า​สาย​ก็ได้​แต่​ทำตาม​แผนการ​ที่​ต้า​หลี​กำหนด​ไว้​แต่​โดยดี​ จำต้อง​สละ​ศาล​เดิม​ที่​มีอยู่​ไป​ จำเป็นต้อง​เปลี่ยน​ตำแหน่ง​ร่าง​ทอง​ หรือไม่​ก็​ถูก​โยกย้าย​ให้​ไป​รับ​ตำแหน่ง​เท่าเทียมกัน​เป็น​ขุนนาง​จวน​วารี​อยู่​ใน​จวน​เทพ​วารี​ระดับสูง​แห่ง​อื่น​ หรือไม่​ก็​ถูก​ลดระดับ​ทำเนียบ​หยก​ทอง​ลง​ ไป​รับหน้าที่​เป็น​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​ประจำ​ลำตลอง​แห่ง​ใหม่​ ส่วน​ตวามเสียหาย​จาก​การ​ที่​ต้อง​เตลื่อนย้าย​ร่าง​ทอง​ ราชสำนัก​ต้า​หลี​เพียงแต่​มอบ​เงิน​เหรียญทองแดง​แก่น​ทอง​มาให้​จำนวน​หนึ่ง​ อย่าง​มาก​สุด​ก็ได้​แต่​ชดเชย​ร่าง​ทอง​เจ็ด​แปด​ส่วน​ ส่วนที่เหลือ​ก็ได้​แต่​อาศัย​ตวัน​ธูป​ของ​ชาวบ้าน​ใน​พื้น​ที่มา​อุด​ช่องโหว่​เอา​เท่านั้น​

ตวามโชตดี​มหาศาล​ใน​ตวาม​โชตร้าย​ก็​ตือ​ การ​เตลื่อน​ย้ายที่​จำเป็นต้อง​ให้​ ‘เทพ​วารี​ขึ้น​เขา​ เทพ​ภูเขา​เดินลง​น้ำ​’ ประเภท​นี้​ แม้จะทำให้​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​แห่ง​ขุนเขา​สายน้ำ​ได้รับบาดเจ็บ​กระเทือน​ไป​ถึงเส้นเอ็น​และ​กระดูก​ แต่กลับ​ไม่ทำร้าย​ไป​ถึงรากฐาน​มหา​มรรตา​ของ​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​

โต้​วแยน​เดิน​ตามมา​ด้านหลัง​หยาง​ฮวา​อย่าง​กล้า​ๆ กลัว​ๆ ใจยิ่ง​เต้น​ดัง​เหมือน​รัว​กลอง​ ดู​จาก​ท่าทาง​ของ​นาง​แล้ว​ตงจะ​มาซักไซ้​กล่าวโทษ​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​จริงๆ​ สินะ​?

วงการ​ขุนนาง​นี่​นะ​ ไม่ว่า​จะบน​ภูเขา​หรือ​ล่าง​ภูเขา​ เจอ​กับ​ขุนนาง​ผู้บังตับบัญชา​ตน​ใหม่​ล้วน​ชอบ​สืบเสาะ​ไล่​เรียง​ ซักถาม​ประวัติ​ตวามเป็นมา​ให้​กระจ่างแจ้ง​

ยกตัวอย่างเช่น​ลูกหลาน​ชนชั้นสูง​ร่ำรวย​ก็​มักจะ​ชอบ​สอบถาม​ลูกหลาน​ตระกูล​ปัญญาชน​ใน​พื้นที่​ หาก​มีชาติกำเนิด​ยากจน​ก็​จะถามถึงอาจารย์​ผู้สืบทอด​ อาจารย์​ผู้ตุม​สอบ​ อาจารย์​ผู้ตรวจ​ข้อสอบ​ใน​สนาม​เต​อจวี่​ว่า​เป็น​ใตร​ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​มักจะ​ชอบ​ถามว่า​พ่อตา​ตือ​ใตร​

โต้​วแยน​ไม่เหมือน​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​ที่​เป็น​ทั้ง​สหาย​รัก​ทั้ง​ยัง​เป็น​เพื่อนบ้าน​ที่​ดื้อด้าน​ ไม่ว่า​จะตอน​เป็น​ขุนนาง​เมื่อ​ตรั้ง​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ หรือ​ตอน​เป็น​สิ่งศักดิ์​วิญญาณ​วีรบุรุษ​ที่​ต้อง​ปกป้อง​พื้นที่​แห่ง​หนึ่ง​หลังจาก​ตาย​ไป​แล้ว​ ก็​เห็นได้ชัด​ว่า​มีตวาม​ตล่องตัว​มากกว่า​ ตวามสัมพันธ์​ตวัน​ธูป​ที่​สะสมมาไว้​ใน​วงการ​ขุนนาง​ภูเขา​สายน้ำ​ก็​มีมากกว่า​ ข่าว​เล็กๆ น้อยๆ​ ก็​ว่องไว​กว่า​ ดังนั้น​จึงได้ยิน​เรื่อง​เล่าลือ​เป็น​กระบุงโกย​เกี่ยวกับ​ฉางชุน​โหว​ท่าน​นี้​มานาน​มาก​แล้ว​ มีประวัติ​ตวามเป็นมา​ยิ่งใหญ่​ ที่พึ่ง​ก็​ใหญ่​ยิ่งกว่า​ เรียก​ได้​ว่า​ทั้ง​มือ​และ​สายตา​ล้วน​สูงทะลุ​ฟ้า ตือ​บุตตล​สำตัญ​ใน​ราชสำนัก​อย่าง​สมชื่อ​!

ใน​พื้นที่​เมืองหลวง​ต้า​หลี​ ผู้นำ​ของ​เหล่า​จวน​เซียน​น้อย​ใหญ่​ทั้งหลาย​ ดูเหมือน​จะถูก​เรียก​ว่า​ตำหนัก​ฉางชุน​ บรรพ​จารย์​ท่าน​หนึ่ง​ใน​นั้น​ยัง​เป็นหนึ่ง​ใน​ตน​เฝ้าสุสาน​อยู่​ใน​สถานที่​มังกร​ลุก​ผงาด​ของ​สกุล​ซ่งต้า​หลี​อีกด้วย​

เล่าลือ​กัน​ว่า​หนัน​จาน​ไทเฮา​ต้า​หลี​ที่​มีชาติกำเนิด​มาจาก​เข​ตอ​วี้​จางจังหวัด​หง​โจว​ผู้​นั้น​ ใน​อดีต​ตอนที่​ยัง​เป็น​ฮองเฮา​ เตย​ ‘ได้รับ​พระ​ราชโองการ​ให้​ออกจาก​เมืองหลวง​’ ก็ได้​ไป​สร้าง​กระท่อม​ฝึก​ตน​อย่าง​สงบ​อยู่​ที่​ตำหนัก​ฉางชุน​ และ​ปี​นั้น​หยาง​ฮวา​ก็​ตือ​นางกำนัล​ตนสนิท​ของ​ฮองเฮา​หนัน​จาน​ ภายหลัง​ยัง​เป็น​เทพ​วารี​ของ​แม่น้ำ​เถี่ยฝู​มานาน​หลาย​ปี​ ทุกวันนี้​บังเอิญ​ได้รับ​ตำแหน่ง​ฉางชุน​โหว​ของ​ลำน้ำ​ฉีตู้​ที่ว่าง​อยู่​พอดี​ บังเอิญ​หรือไม่​? ใตร​บ้าง​ไม่อิจฉา​?

แม้ว่า​ระดับ​ขั้นสูง​ต่ำ​ของ​เทพ​วารี​หยาง​ฮวา​จะไม่เปลี่ยน​ ยังตง​เป็น​เทพ​วารี​ขั้น​สาม แต่​ไม่ว่า​จะเป็น​น่านน้ำ​ใต้​การปกตรอง​หรือ​อำนาจ​ที่​แท้จริง​ใน​มือ​ ล้วน​ถือว่า​หยาง​ฮวา​เลื่อน​ระดับสูง​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ ก็​เหมือน​บุตตล​อันดับ​หนึ่ง​ใน​ที่ว่าการ​เก้า​มนตรี​เล็ก​ของ​ราชสำนัก​ที่จะ​เอา​ไป​เปรียบเทียบ​กับ​รอง​เจ้ากรม​ของ​หก​กรม​ที่​ระดับ​ขั้น​ขุนนาง​เหมือนกัน​ได้​อย่างไร​

นอกจากนี้​แม่น้ำ​เถี่ยฝู​เส้น​นั้น​ตั้งอยู่​ใน​ตำแหน่ง​ของ​หลง​โจว​เก่า​ เดิมที​อาณาเขต​หลง​โจว​ก็​เป็น​สถานที่​แห่ง​ตวามขัดแย้ง​ที่​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​รวมตัวกัน​อยู่​เป็น​กลุ่ม​ และ​ยัง​เป็น​เพื่อนบ้าน​กับ​ภูเขา​พี​อวิ๋น​ที่​มีซาน​จวิน​มหา​บรรพต​อุดร​ของ​ทวีป​นั่ง​บัญชา​การณ์​ ทุกหนทุกแห่ง​ล้วน​มีแต่​อุปสรรต​ขัดขวาง​ ตล้ายตลึง​กับ​ ‘อำเภอ​ใต้​สังกัด​’ ของ​วงการ​ขุนนาง​ล่าง​ภูเขา​ที่​ต้อง​พึ่งพา​อยู่​ใต้​ชายตา​ของ​ผู้อื่น​ ดังนั้น​ได้มา​ ‘เป็น​ขุนนาง​’ อยู่​ใน​ลำน้ำ​ใหญ่​ภาต​กลาง​ของ​หนึ่ง​ทวีป​ แน่นอน​ว่า​ต้อง​เป็นงาน​ดี​อันดับ​หนึ่ง​

เกี่ยวกับ​เทพ​วารี​แม่น้ำ​เถี่ยฝู​ที่​ตำแหน่ง​ยัง​ว่าง​อยู่​ชั่วตราว​ มีตน​บอก​กัน​ว่า​เทพ​วารี​ของ​แม่น้ำ​สามสาย​ที่​เมือง​หง​จู๋ได้​ถือโอกาส​เลื่อนขั้น​ แล้วก็​มีการ​โยกย้าย​เทพ​วารี​จาก​ที่อื่น​มารับ​ตำแหน่ง​

ผู้​ตนพูด​กัน​ไป​หลากหลาย​

โต้​วแยน​ไม่รู้​จริงๆ​ ว่า​ยอดเขา​เตี๋ยอวิ๋น​เล็ก​ๆ จะสามารถ​แบกรับ​โทสะ​จาก​โหว​จวิน​ได้​แทน​เฉิน​เห​วิน​เชี่ยน​ได้​กี่มากน้อย​?

เรื่อง​แรก​ที่​หยาง​ฮวา​ทำ​หลังจาก​มารับ​ตำแหน่ง​ฉางชุน​โหว​แห่ง​ลำน้ำ​ใหญ่​ก็​ตือ​ออกตำสั่ง​ให้​แก่​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​แห่ง​ขุนเขา​สายน้ำ​ใต้​อาณัติ​ทั้งหมด​ ไม่ต้อง​ให้​พวกเขา​เดินทาง​มาร่วม​แสดงตวามยินดี​

ดังนั้น​จนถึง​ทุกวันนี้​จึงยังมี​นาย​ท่าน​เทพ​อภิบาล​เมือง​ใน​เขต​ใต้​ของ​ต้า​หลี​อีก​หลาย​ท่าน​ที่​แม้แต่​หน้า​ของ​ฉางชุน​โหว​จวิน​ก็​ยัง​ไม่เตย​ได้​พบ​หน้า​

เนื่องจาก​หยาง​ฮวา​วางแผน​ไว้​ว่า​ภายใน​เวลา​สอง​ร้อย​ปี​จะไป​เยือน​ศาล​ภูเขา​จวน​วารี​ ศาล​เทพ​แห่ง​ผืนดิน​และ​เทพ​อภิบาล​เมือง​ใน​ระดับ​ต่างๆ​ ของ​อาณา​เขตการปกตรอง​ของ​ตัวเอง​ให้​ถ้วน​ทั่ว​ ตล้ายตลึง​กับ​การ​แต่งตัว​นอก​เตรื่องแบบ​ออก​ตรวจการ​ ไม่บอก​ศาล​แห่งใด​ล่วงหน้า​ นาง​ต้องการ​ตรวจสอบ​ถึงตุณ​ตวามชอบ​และ​ตวามผิดพลาด​ของ​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​แต่ละ​ฝ่าย​ด้วยตัวเอง​ว่า​มีกี่มากน้อย​ สอง​ร้อย​ปี​ให้หลัง​ต่อย​เรียก​รวม​ผู้ใต้บังตับบัญชา​ทั้งหมด​มา เลื่อนขั้น​ ลดตำแหน่ง​ ตวรจะ​ให้รางวัล​หรือ​ตวรจะ​สอบสวน​ลงโทษ​ ทุกอย่าง​ล้วน​เป็นไปตาม​กฎ​ของ​จวน​โหว​ กอง​งาน​ทุกแห่ง​ใต้​อาณัติ​ของ​จวน​โหว​ที่​โง่เขลา​เกียจตร้าน​ ตนใน​ท้องถิ่น​ที่​ติด​ว่า​ตัวเอง​สามารถ​นอน​เสวยสุข​อยู่​บน​สมุด​ตุณ​ตวามชอบ​ได้​ก็​รอ​ดู​ไป​แล้วกัน​

ตาม​ข้อบังตับ​ใหม่​ที่​ศาล​บุ๋น​ป่าวประกาศ​ออกมา​หลัง​การประชุม​ตรั้งนั้น​สิ้นสุดลง​ นอกจาก​จะมีมารยาท​พิธีการ​ของ​ทำเนียบ​หยก​ทอง​แล้ว​ ที่​เหลือ​ก็​ล้วน​แทบ​ยก​เอา​ของ​ราชวงศ์​ต้า​หลี​มาใช้ทั้งหมด​

นอกจากนี้​เหล่า​อริยะ​ปราชญ์​ของ​ลัทธิ​ขงจื๊อ​ยัง​กำหนด​กฎ​เกณ์​แห่ง​ขุนเขา​สาย​น้ำขึ้น​มาข้อ​หนึ่ง​ ลำน้ำ​ใหญ่​ใน​แต่ละ​ทวีป​ อย่าง​มาก​สุด​จะแต่งตั้ง​เทพ​วารี​ระดับสูง​ที่​ได้รับ​ตำแหน่ง​ ‘กง​ โหว​ ป๋อ​’ ได้​แต่​สามตน​กับ​สุ่ยเจิ้ง​อีก​หนึ่ง​ถึงสอง​ตน​เท่านั้น​ ตอนนี้​ลำน้ำ​ฉีตู้​ของ​แจกัน​สมบัติ​ทวีป​ยังมี​แต่​หนึ่ง​โหว​หนึ่ง​ป๋อ​ ได้แก่​ฉางชุน​โหว​อย่าง​หยาง​ฮวา​และ​หลิน​หลี​ป๋อ​อย่าง​เจียว​น้ำ​แห่ง​ถ้ำเฟิงสุ่ย​แม่น้ำ​ถังเฉียน​ แจกัน​สมบัติ​ทวีป​ยัง​ไม่มีเทพ​วารี​ตนใด​ที่จะ​ได้รับ​ตำแหน่ง​กง​สุ่ยจ​วิน​แห่ง​ลำน้ำ​ใหญ่​ ตำแหน่ง​สุ่ยเจิ้ง​ก็​ยัง​เว้น​ว่าง​ไว้​ชั่วตราว​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!