โจชัวก้มหน้ามองใบหน้าของนีลที่แทบจะไม่ได้ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือของเขาด้วยสายตาเฉยชา “นายต้องการคำตอบแบบไหนจากการถามคำถามนี้กับฉัน?”
สายตาของโจชัวคมกริบมากเสียจนรู้สึกได้ถึงความอันตราย
แม้ว่าเขาจะเป็นคนเฮงซวย แต่นีลก็อดยอมรับไม่ได้ว่าสายตาของโจชัวดูเหมือนจะอ่านคนออกได้จนหมดเปลือก
เขามองไปทางอื่นเพราะไม่กล้าสบตาโจชัว “ก็แค่ถามไปเรื่อยแหละครับ”
“ถ้าถามไปเรื่อย งั้นฉันก็จะตอบแบบไปเรื่อยบ้างก็แล้วกัน”
โจชัวเปลี่ยนนั่งท่าที่สบายตัวบนโซฟา โจชัวยิ้มบาง ๆ “ฉันยังคงรักเธอ”
เขาหลับตาลงและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ “ฉันยังคงรักเธอคนเก่าอยู่”
ดวงตาของนีลเบิกกว้าง เขารักเธอคนเก่างั้นเหรอ?
อลิซ กิบสันคนเก่าก็คือคุณแม่ของเขาใช่ไหม? นีลหันไปมองโจชัวด้วยแววตาจริงจังในทันที “แล้วเธอคนปัจจุบันเป็นยังไงเหรอ?”
คนปัจจุบันงั้นเหรอ?
โจชัวขยับตัวเปลี่ยนท่า ดวงตาของเขายังคงหลับลงและเขาก็ไม่ได้พูดอะไร
บางคำถามแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจในคำตอบของมัน
ในแง่หนึ่ง เขาก็รู้ว่าไม่ควรเปลี่ยนใจไวเกินไป ยังไงซะเขาก็รักและรอเธอมาถึงหกปี
แต่ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็ยอมรับไม่ได้จริง ๆ ที่ผู้หญิงที่เขาเคยรักจนสุดหัวใจได้กลายเป็นคนประเภทที่เขาเกลียดที่สุด
เขาไม่รู้ว่าตัวเองยังรักเธออยู่หรือเปล่า
แม้แต่ตอนที่ลูน่าถามเขาเมื่อครู่นี้ว่าเขาจะห้ามเธอเรื่องที่เปิดเผยความผิดของอลิซในงานแถลงข่าวไหม โจชัวก็ไม่มีคำตอบเช่นกัน
นีลเห็นว่าโจชัวเงียบไป เขาเม้มปากและกลอกตาใส่อีกฝ่าย
“นีล” เนลลี่ขมวดคิ้วและดึงนีลมาหาตัว “อย่าไปรบกวนคุณพ่อนะ เขากำลังอารมณ์ไม่ดี”
จากนั้นเนลลี่ก็ขยิบตาให้เขา “หนูเจออะไรสนุก ๆ ในห้องคุณแม่ด้วย ไปดูกันเถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...