ยังมีกับข้าวอีกสองสามอย่างบนเคาน์เตอร์ที่ยังไม่ได้จัดวางบนโต๊ะอาหาร
ลูน่ากลับมาได้สติ เธอหมุนตัวและเดินเข้าไปในครัว เธอค่อย ๆ ถืออาหารออกมาทีละจาน
ชั่วพริบตาเดียว โต๊ะอาหารเล็ก ๆ ก็เต็มไปด้วยอาหาร
มีกับข้าวสี่อย่างและซุปหนึ่งอย่าง เป็นอาหารมื้อใหญ่มื้อหนึ่ง
โจชัวยืนอยู่ที่เดิมมองจานอาหารบนโต๊ะและมองลูน่าที่กำลังวุ่นอยู่กับการจัดเรียงอาหารบนโต๊ะ หัวใจของเขาบีบรัดเล็กน้อย
เมื่อก่อนตอนที่เขากับลูน่า กิบสันยังอยู่ด้วยกันก่อนหน้านี้ เธอมักจะทำกับข้าวชุดใหญ่รอเขากลับบ้านแทบจะทุกวัน
บางครั้งเธอรอจนกระทั่งเที่ยงคืน เมื่อเขากลับบ้านไป เธอก็นอนหลับคาโต๊ะอาหารหรือไม่ก็นอนอยู่บนโซฟา
ในตอนนั้น แม้ว่าเขาจะเอาแต่บอกว่าเขาไม่ชอบเธอ แต่เมื่อเห็นเธอในสภาพนี้ เขาก็รู้สึกซาบซึ้งใจมาก
จากนั้นเขาก็จะอุ้มเธอไปยังชั้นบน เขาให้พ่อบ้านอุ่นอาหารนั้นและกินมันตามลำพังที่โต๊ะอาหาร
แม้ว่าอาหารจะธรรมดา แต่ก็เต็มไปด้วยความรักของเธอ
หกปีหลังจากนั้น ลูน่า กิบสันเปลี่ยนชื่อเป็นอลิซ กิบสัน แต่โจชัวไม่รู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนจากเธอเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
ตั้งแต่ที่อลิซกลับมา เธอไม่เคยทำกับข้าวให้เขาสักมื้อ ไม่เหมือนอกับลูน่าในตอนนี้เลย
ลูน่า กิบสันในตอนนั้นทั้งอ่อนโยนและว่านอนสอนง่าย เธอมักจะหวังว่าพวกเขาจะเป็นคู่แต่งงานอย่างคนทั่วไป รักใคร่สงบสุขกันดี
อลิซในตอนนี้มักจะเน้นย้ำเรื่องสถานะทางสังคม เธอถึงกับเรียนรู้วิธีการเจ้ากี้เจ้าการอย่างสิ่งที่เธอเรียกว่าผู้หญิงชนชั้นสูงทำ
“คุณพ่อคะ ถึงเวลากินข้าวแล้วค่ะ!” เสียงของเนลลี่ดึงโจชัวกลับมาปัจจุบันในทันทีทันใด
เขากลับมามีสติ
ที่ตรงหน้าเขามีนีล เนลลี่และลูน่าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร เนลลี่และลูน่านั่งอยู่ที่ฝั่งหนึ่งโดยมีนีลนั่งอยู่ที่อีกฝั่ง
โจชัวยิ้มและนั่งลงข้าง ๆ นีล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...