ลำนำยอดหญิงจอมพิษ นิยาย บท 22

อวี่เหวินหวายกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว ไม่มีผู้ใดกล้าขัดต่อคำสั่งของเซ่อเจิ้งหวาง เพราะเซ่อเจิ้งหวางไม่เคยใช้ใบหน้าที่อ่อนโยนยิ้มแย้มคุยกับใครทั้งนั้น ในเวลาที่เขากล่าวอย่างยิ้มแย้มอ่อนโยน บางทีอาจจะเดินเข้าไปในกับดักที่จำต้องตายแล้ว

อวี้ฉือจ้านยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ กล่าวกับกู้ชิวเหลิ่งว่า:"หากเจ้ายอมถอนหมั้น ความรับผิดชอบทั้งหมดจะเป็นของเจ้าหก เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล"

กู้ชิวเหลิ่งกล่าวอย่างเคารพว่า:"หม่อมฉันยินยอมเพคะ"

กู้ชิวเหลิ่งกล่าวอย่างชัดเจนไม่ลังเล อวี่เหวินหวายไม่พอใจเล็กน้อย เขายอมรับว่าเขาไม่มีความรู้สึกดีต่อกู้ชิวเหลิ่ง แต่เมื่อกู้ชิวเหลิ่งตอบตกลงที่จะแยกทางกับเขาอย่างง่ายดาย ก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยสบายนัก

เหตุผลที่กู้ชิวเหลิ่งตอบอย่างรวดเร็วเช่นนี้ นั่นเพราะคำพูดทั้งหมดถูกอวี้ฉือจ้านเอ่ยออกไปหมดแล้ว จิตใจของอวี้ฉือจ้านละเอียดอ่อน การกระทำเด็ดขาด อวี่เหวินหวายถือได้ว่าสูญเสียหลายอย่างในครั้งเดียว

ต่อหน้าของฮ่องเต้เขาสูญเสียความโปรดปราน ต่อหน้าข้าราชบริพารเขาสูญเสียศักดิ์ศรี ต่อหน้าชาวเมืองเขาสูญเสียชื่อเสียง กับกู้ชิวเซียงที่เดิมทียังมีความรู้สึกดีเล็กน้อยต่ออวี่เหวินหวาย ตอนนี้เขาได้สูญเสียความรู้สึกดีๆทั้งหมดนั้นไป

อวี้ฉือจ้านร้าย และโหดเหี้ยมมาก ก่อนที่อวี่เหวินหวายจะได้เข้าใจสถานการณ์ ก็ทำให้เขายืนกรานที่จะถอนหมั้นภายใต้ความประมาทและความขัดแย้ง แม้จะต้องทนความ"ลำบาก" แต่ในความเป็นจริง นี่ไม่ใช่เพียงแค่คำลำบากสองคำจะสามารถมาบรรยายได้ เมื่อพรุ่งนี้อวี่เหวินหวายตื่นขึ้นมา ก็จะพบว่าโลกพลิกไปเป็นคนละโลก

อวี้ฉือจ้านไม่รู้ว่าตัวเองมองผิดไปหรือไม่ เขาเห็นรอยยิ้มบนมุมปากของกู้ชิวเหลิ่ง อยู่รางๆ ราวกับเป็นท่าทางของผู้ชนะ แม้จะยังคงนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น แต่กลับดูไม่ต้อยต่ำ ไม่เหมือนกับหญิงสาวในข่าวลือเลยสักนิด

อวี้ฉือกงฟังคำของอวี้ฉือจ้านมาตลอด ดังนั้นจึงได้ปรบมืออย่างพอใจ กล่าวว่า:"ความคิดของเสด็จอาดีมาก ในเมื่อทั้งสองฝ่ายตกลง วันนี้ข้าก็จะออกราชกฤษฎีกา ถอนการหมั้นหมายของพวกเจ้าทั้งสองคน รอผ่านไปสักพัก ค่อยมาตกลงเรื่องงานแต่งของคุณหนูรองอีกครั้ง เพื่อเป็นการชดเชยคำขอโทษของตระกูลพระราชาในวันนี้"

กู้ชิวเหลิ่งกล่าว:"หม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาท เพียงแต่ตอนนี้หม่อมฉันอายุยังน้อย หลังจากเหตุการณ์ครั้งนี้จึงไม่อยากแต่งงานกับผู้อื่นเร็วเกินไปนัก ทูลขอฝ่าบาทโปรดให้หม่อมฉันได้ตัดสินเรื่องการแต่งงานด้วยตัวเองเพคะ!"

แม้จะกล่าวว่าประเพณีของต้าเยียนจะไม่เข้มงวดเท่าแคว้นฉีแต่ก็มีเพียงหญิงสาวสายภรรยาหลวงที่มีตำแหน่งจวิ้นจู่ขึ้นไปในราชตระกูลเท่านั้นถึงจะสามารถมีสิทธิ์ในการกำหนดการแต่งงานได้ด้วยตัวเอง อย่างมากที่สุดในราชวงศ์ก่อนมีองค์หญิงอานซั่วคนเดียว เดิมทีเป็นเพียงคุณหนูของตระกูลขุนนาง แต่เพราะเป็นหญิงสาวที่ไทเฮาชอบ ดังนั้นจึงได้ให้สิทธิ์ในการกำหนดการแต่งงานได้ด้วยตัวเอง ต่อมาก็ยังถูกแต่งตั้งให้เป็นองค์หญิงด้วย ดังนั้นตามธรรมเนียมปฏิบัติทั่วไป กรณีของกู้ชิวเหลิ่งถือเป็นคนแรกในประวัติ

กู้หนานเฉิงรีบคุกเข่าลงกับพื้น กล่าวว่า:"บุตรสาวขาดความรู้ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ฝ่าบาทโปรดเห็นแก่ความเป็นเด็กไร้เดียงสาของนาง อย่าได้ใส่ใจเลยพ่ะย่ะค่ะ"

อวี้ฉือกงหัวเราะขึ้นมา โดยไม่เสียอารมณ์เลยแม้แต่น้อย แต่กลับยิ่งเพิ่มรอยยิ้ม:"ก่อนหน้านี้ได้ยินมาว่าคุณหนูรองตระกูลกู้เป็นใบ้ แต่มาวันนี้ดูเหมือนเรื่องเหล่านั้นจะเป็นแค่ข่าวลือ ไม่น่าเชื่อถือ สำหรับเรื่องที่คุณหนูรองขอเมื่อครู่......อืม ข้าอนุญาต! เพราะอย่างไรเสียราชตระกูลก็เป็นฝ่ายที่ผิดก่อน เรื่องอำนาจในการกำหนดเรื่องแต่งงานของตัวเอง แน่นอนว่าต้องให้คุณหนูรอง"

กู้หนานเฉิงคิดไม่ถึงเลยว่าอวี้ฉือกงจะตอบตกลงง่ายเช่นนี้ รู้หรือไม่ว่าการที่คุณหนูตระกูลขุนนางสามารถได้รับอำนาจเลือกการแต่งงานของตัวเองได้เป็นเรื่องที่มีเกียรติอย่างมาก และในแคว้นฉี นอกจากครอบครัวที่เปิดใจแล้ว ส่วนมากหญิงสาวก็เป็นเพียงเครื่องมือทางด้านการเมืองก็เท่านั้น ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคำตัดสินของบิดาและมารดา ตอนนี้กู้ชิวเหลิ่งได้รับข้อยกเว้นในเรื่องนี้ ในสายตาของกู้หนานเฉิงนี่ถือเป็นการได้รับสมบัติล้ำค่าทั้งที่ยังไม่ได้ทำอันใด

"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"

กู้ชิวเหลิ่งไม่แปลกใจกับการตัดสินใจของอวี้ฉือกงเลย เพราะการที่หญิงสาวถอนหมั้นทั้งที่ยังไม่แต่งงานเป็นเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อน บวกกับเรื่องที่อวี่เหวินหวายมีเชื้อสายราชวงศ์ ก่อนหน้านี้ทำเรื่องที่ไม่สมควรกับนาง เพื่อศักดิ์ศรีของราชวงศ์ และเพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงการวิพากษ์วิจารณ์จากประชาชน อวี้ฉือกงสามารถอนุญาตให้กู้ชิวเหลิ่งเป็นฝ่ายถอนหมั้นได้ และตอนนี้อวี้ฉือกงตกลงให้นางกำหนดเรื่องการแต่งงานได้ด้วยตัวเอง นี่ก็คือความใจกว้างของราชวงศ์ และการกระทำของเขาไม่เพียงแต่นำผลประโยชน์มาสู่นาง แต่ยังเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรีของราชวงศ์อีกด้วย