ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท นิยาย บท 8

“อะไรนะ? เจ้าพูดว่าอะไร?!” ฮ่องเต้คังอู่ทรงเดินอย่างรวดเร็วไปหาเยี่ยนเว่ยฉือ

เยี่ยนเว่ยฉือชี้ไปที่บาดแผลบริเวณลำคอของสวีเหม่ยเหริน พลางตอบอย่างสงบว่า “บาดแผลทั้งหมดบนร่างนี้แบ่งออกเป็นบาดแผลก่อนเสียชีวิตและบาดแผลหลังเสียชีวิต สำหรับบาดแผลที่เกิดขึ้นก่อนเสียชีวิต ผิวหนังจะมีการหดตัวลงอย่างเห็นได้ชัด รอบ ๆ บาดแผลจะมีก้อนเลือดสีดำคล้ำ และหากเลือดไหลออกมากก็อาจมีรอยห้อเลือดด้วย ซึ่งนั่นเป็นกลไลตามธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต ส่วนบาดแผลที่เกิดขึ้นหลังเสียชีวิต ผิวหนังบริเวณบาดแผลจะเรียบเนียน เนื่องจากร่างกายไม่มีกระบวนการแข็งตัวของเลือดแล้ว ดังนั้นบริเวณบาดแผลก็จะไม่มีลิ่มเลือดหรือรอยห้อเลือด เช่นเดียวกับที่เห็นในตอนนี้เพคะ”

ฮ่องเต้คังอู่และผางเหออวี้ขุนนางผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ต่างก็เข้ามาจับตาดูอย่างใกล้ชิด เห็นว่าลักษณะของร่างตรงหน้าตรงกับที่เยี่ยนเว่ยฉือกล่าวไว้ไม่มีผิด

เยี่ยนเว่ยฉือกล่าวต่อ “ความจริงที่เรียบง่ายเช่นนี้ เจ้าหน้าที่ผู้ชันสูตรศพที่มีประสบการณ์เพียงเล็กน้อยก็สามารถตรวจพบเบาะแสนี้ได้ แต่เหตุถึงไม่มีใครพูดออกมาเลยเล่า?”

ผางเหออวี้สะดุ้งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าหลบตา

เยี่ยนเว่ยฉือยิ้มเยาะเย้ย ทว่าก็ไม่สนใจเขาและพูดต่อ “ฝ่าบาท ในเมื่อบาดแผลบนร่างของสวีเหม่ยเหรินเป็นบาดแผลที่เกิดขึ้นหลังการเสียชีวิต เช่นนั้นสาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริงของนางก็คือ ‘ถูกวางยาพิษ’ เพคะ”

“ถูกวางยาพิษ? มีคนลอบวางยาพิษสังหารคนในวังหลังของข้ารึ?” ฮ่องเต้คังอู่ทอดพระเนตรมองฮองเฮาอย่างเย็นชา

ฮองเฮาตัวแข็งทื่อ ทว่าก็พยายามเก็บอารมณ์ โต้ตอบด้วยท่าทีนิ่งเฉย “เจ้า...เจ้าอธิบายมาให้ชัดเจนซิว่านางถูกวางยาพิษได้อย่างไร? ขุนนางที่ทำหน้าชันสูตรตรวจสอบด้วยเข็มเงินที่ช่องท้องของนางแล้ว แต่... แต่นางก็ไม่มีอาการของคนที่ถูกวางยาพิษเลยนะ!”

ขณะที่เยี่ยนเว่ยฉือยกแขนของสวีเหม่ยเหรินขึ้นมา นางก็พูดเนิบ ๆ “ของบางอย่าง สำหรับคนหนึ่งคือของหวาน แต่สำหรับอีกคนคือยาพิษเพคะ”

เยี่ยนเว่ยฉือพับแขนเสื้อของสวีเหม่ยเหรินขึ้นให้ฮ่องเต้คังอู่ทอดพระเนตรเห็น “ฝ่าบาทโปรดตรวจดูเถิดเพคะ แม้ทั่วทั้งร่างศพจะกลายเป็นสีซีดหมดแล้ว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะสังเกตเห็นได้ว่ามีรอยสีแดงเข้มปรากฏอยู่บนผิวหนังเพคะ”

ทุกคนยื่นหน้ามามอง ก็เห็นสีผิวที่ไม่สม่ำเสมอดังที่นางว่าไว้จริง ๆ

ฮ่องเต้คังอู่ตรัสถามว่า “นี่เป็นเพราะเหตุใด?”

เยี่ยนเว่ยฉือตอบ “อาการแพ้เพคะ”

“แพ้หรือ?” ฮ่องเต้คังอู่ทรงไม่เข้าพระทัยคำนี้

เยี่ยนเว่ยฉืออธิบายว่า “มันคืออาการขึ้นผื่นแพ้เพคะ การกินอาหารบางชนิดอาจทำให้เกิดผื่นแพ้ได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน