ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 56

“ผมจะฟ้องคุณ หากผิดสัญญา คุณอย่าลืมนะ ว่าคุณเซ็นอะไรไปบ้าง” แทนคุณใช้คำพูดดักเธอไว้ ทำให้หญิงสาวหยุดก้าวเดิน แล้วหันมาค้อนใส่เจ้านายด้วยความคับแค้นใจ

“จะฟ้องก็ฟ้องเลยค่ะ ทิชาไม่สน ทิชาจะฟ้องคุณด้วย ที่คุณใช้กำลังล่วงเกิน...” หญิงสาวหยุดพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา เหตุการณ์เมื่อคืนเป็นเรื่องร้ายแรงที่สุดในชีวิตจนเธอไม่กล้าเอ่ยต่อ

“ล่วงเกินหรือ คุณมีหลักฐานอะไร ผมทำอะไรคุณ คุณสำรวจตัวเองหรือยัง จะแจ้งความเท็จหรือไง” แทนคุณลุกขึ้นเดินเข้ามาหานันทิชาช้าๆ ก่อนจะหยุดยืนประจันหน้ากับเธอ หญิงสาวสบตาชายหนุ่มอย่างปวดใจ ในเวลานี้หามีความเกรงกลัวเขาแต่อย่างใด มีแต่ความโกรธที่แทบจะล้นออกมาจากอก หากแต่นัยน์ตาคู่คมเข้มนั้นยังไม่แสดงความรู้สึกผิดใดๆ ออกมา

“ผมถามคุณ ว่าคุณจะแจ้งความเท็จหรือไง” คำถามแน่วแน่ของเจ้านาย ทำให้นันทิชาอึกอักเล็กน้อย เพราะไม่สามารถลำดับเหตุการณ์ได้ ด้วยเพราะเธอหมดสติไปก่อน

“และถ้าคุณผิดสัญญาผมจะส่งทีมทนายฟ้องคุณ เอาให้ถึงที่สุดเท่าที่กฎหมายจะทำได้ เมื่อถึงตอนนั้นไม่เพียงแต่คุณนะที่เดือดร้อน นั่นรวมถึงพ่อคุณด้วย เสียดายจังถ้าคนแก่อย่างพ่อคุณจะต้องมาช่วยชดใช้ด้วย ผมไม่ได้ขู่ผมเอาจริง คนอย่างพวกคุณหรือจะเอาอะไรมาสู้คนอย่างผม” ชายหนุ่มกอดอกจ้องมองหน้าจิ้มลิ้มของเธออย่างไม่รู้สึกสะทกสะท้าน

“คุณแทน” เธอกัดฟันเรียกชื่อเขาอย่างเจ็บใจ

“เอาเป็นว่าผมขอโทษ เมื่อคืนผมเมามาก และผมสัญญาแล้วกันว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก คุณไม่ต้องไปไหนหรอก ถ้าอยากมีชีวิตที่ดี อยากให้พ่อคุณสบาย ก็จงอดทนอยู่กับผม เอาอย่างนี้ก็ได้ ถ้ามีเหตุการณ์แบบเมื่อคืนอีกเพียงครั้งเดียวผมยอมให้คุณลาออกเลย โดยฉีกสัญญานั้นทิ้งทันที คราวนี้พอใจหรือยัง” แทนคุณพยายามต่อรองเมื่อเห็นว่าตัวประกันอย่างนันทิชากำลังจะทำให้เขาวุ่นวายและปวดประสาทเพิ่ม

“ทิชา...ไม่คิดเลยนะคะ ว่าคุณมีนิสัยแบบนี้ คุณเป็นคนแบบไหนกันแน่คะ” แทนคุณกอดอกฝืนใจฟังหญิงสาวต่อว่าเขา

“ก็ผมเมา คุณจะเอาอะไรกับผมอีก โบราณว่า อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา แล้วคุณจะยึดติดอะไรนักหนา เมื่อคืนก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเสียหน่อย คุณจะโวยวายเพื่ออะไร อ่อ...หรือว่า...” แทนคุณเลื่อนสายตาหื่นกาม มองสรีระของเธออย่างสนใจ พลางเม้มปากแน่น

“หรือว่าคุณเสียใจ ที่มันไม่ได้เกิดขึ้นจริง เลยมาทำท่าโวยวายกลบเกลื่อน เพื่อให้ผมต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ผมไม่ได้พลาดทำลงไป คุณคิดจะจับผมหรือไง”

“คุณแทน..ทิชาทนฟังไม่ไหวแล้วโว้ย” นันทิชากระโดดเข้าไปกัดที่แขนของเขาอย่างโกรธแค้น คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวไม่สามารถทนรับได้ จึงชิงลงมือก่อน เธอกัดลงไปที่แขนของเขาสุดกำลังที่มีเพื่อระบายความอัดอั้น ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวายเพราะแทนคุณพยายามป้องกันตัว จากหญิงร่างเล็กที่ไล่กัดเขาเหมือนคนบ้าคลั่ง

“โอ๊ย ทิชานี่คุณทำบ้าอะไร ปล่อย” แทนคุณพยายามสลัดนันทิขาออกจากแขนของตัวเอง หลังจากเธอปรี่เข้ามาทำร้ายเขาอย่างบ้าคลั่ง ครู่หนึ่งหญิงสาวจึงยอมปล่อย พลางมองเขาอย่างโกรธแค้น แล้วรีบวิ่งหนีออกจากห้องไป แทนคุณรีบวิ่งตามออกไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน กลัวว่าเธอจะหนีออกไปจากชีวิตเขาจริงๆ หากแต่ร่างเล็กกลับวิ่งเข้าไปหลบในห้องของตัวเอง เสียงปังของประตูปิดกระแทกหน้าเขาอย่างแรง

“คุณสัญญาแล้วนะคะคุณแทน ถ้ามีอีกครั้งเดียว ทิชาจะไม่ต่อรองกับคุณเด็ดขาด” หญิงสาวพูดขณะที่เธอจับลูกบิดประตูค้างไว้ ลำพังเงินรายวันของเธอที่ใช้จ่ายทุกวันนั้นยังไม่พอ จะมีปัญญาอะไรไปต่อสู้คดีกับแทนคุณได้ หากเขาฟ้องเธอขึ้นมาจริง ชีวิตต้องพังทลายลงในพริบตา ภาพครอบครัวแสนสุขที่เธอวาดไว้คงสลายไปเช่นกัน ที่สำคัญเธอแทบจะไม่มีความรู้ทางกฎหมายเลยด้วยซ้ำ ทุกอย่างที่ใช้ต่อสู้กับคนอย่างเขาต้องใช้เงินทั้งนั้น มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะเขา

แทนคุณหลับตาลง พลางถอนหายใจยาวเหยียดก่อนจะยกมือขึ้นมากุมศีรษะ ด้วยเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เขาแทบจะควบคุมความโกรธของตัวเองไม่ได้ จนเกือบจะทำให้แผนที่วางเอาไว้พังลง หากแต่ยังพอมีสติอยู่บ้างที่จะจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนได้อย่างแม่นยำ ก่อนจะเอื้อมมือยกขึ้นมาจับที่ปากของตัวเองช้าๆ ดูเหมือนแทนคุณจะเริ่มสงสัยกับความรู้สึกแปลกประหลาดที่เกิดเมื่อคืน ความรู้สึกวาบหวามอย่างไม่เคยพบมาก่อน พลางสลัดศีรษะอย่างแรงเพื่อสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งออกไป แล้วเดินกลับไปยังห้องของตัวเองเพื่ออาบน้ำชำระล้างตัว

นันทิชาหันตัวเดินอย่างใช้ความคิด น้ำตาไหลออกมาเป็นทางยาว เธอสับสนจนบอกไม่ถูก คำพูดและการกระทำของแทนคุณกำลังหมายถึงอะไร ก่อนจะยกมือบางขึ้นเช็ดน้ำตาของตัวเองแล้วนึกถึงคำสอนของพี่ริน

“เธอยังเด็กยังต้องเจออะไรในชีวิตอีกมาก พี่ขอให้เธอเข้มแข็งเมื่อเจออุปสรรค” พร้อมใบหน้าแสนใจดีของพี่รินลอยอยู่ในความคิด