ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 62

หญิงสาวได้กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ โชยมา จึงหันกลับเข้าไปในครัวอีกครั้ง และออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กหนึ่งผืน สายตามองตรงไปยังชายหนุ่มที่นอนหลับไม่ได้สติ ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ใบหน้าคมนั้น กล้าๆ กลัวๆ ที่จะปลดกระดุมเสื้อที่ติดแน่นให้หลวมขึ้น กลั้นใจแตะเนื้อต้องตัวเจ้านาย มือเรียวเล็กหยิบผ้าชุบน้ำบรรจงเช็ดทั่วใบหน้าและแขนของเขาช้าๆ หากแต่ต้องจำใจวางผ้าผืนน้อยลงเพราะไม่มีจุดไหนที่เธอจะกล้าเช็ดต่อไปได้อีก

“ทิชาขึ้นห้องไปนอนเถอะ เธอจะลงทุนเช็ดตัวให้นายนี่ทำไมกัน เขาไม่ได้ทำดีกับเธอเสียเท่าไหร่ ถ้าเกิดตื่นมาแล้วแผลงฤทธิ์ใช้กำลังกับเธอเหมือนเช่นคราวก่อนมิแย่หรือ อย่ายุ่งเลย” เสียงหนึ่งกำลังบอกตัวเองอย่างต่อต้าน

“นี่เธอรับเงินเดือนเขาอยู่นะ จะทนเห็นเจ้าของบ้านนอนเมาอย่างนี้ได้หรือ ถ้าเขาตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟาในสภาพแบบนี้ เธอก็จะโดนตำหนิอีกนั่นแหละ” โอยสับสนจัง สองเสียงในใจทะเลาะกันจนหญิงสาวฟุบก้มหน้าลงบนโซฟาข้างแทนคุณเพื่อใช้ความคิดนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องเธออยู่อย่างเงียบๆ

“คุณแทน” เสียงนันทิชาเรียกชื่อเมื่อเธอตื่นขึ้นมากลางดึก พบกับคู่สายตาของเจ้านายกำลังนั่งมองเธออยู่อย่างเงียบๆ เมื่อรู้สึกตัวดีแล้ว จึงพบว่าตัวเองได้หมดแรงนอนหลับอยู่ไม่ห่างจากเจ้านายเสียเท่าไหร่ ชายหนุ่มนั่งมองกิริยาของหญิงสาวอยู่แบบนั้นครู่หนึ่ง

“มานอนอะไรตรงนี้” แทนคุณถามพร้อมกับขยับตัวนั่งให้สบายขึ้น

“นั่นสิคะ” หญิงสาวยิ้มแก้เขิน ที่โดนเจ้านายจับได้ว่าแอบหลับในหน้าที่ ติดกันถึงสองครั้งในวันเดียว

“แล้วคุณแทนดีขึ้นหรือยังคะ” แทนคุณพยักหน้าแทนคำตอบรับ

“คุณแทนกลับไปนอนในห้องเถอะค่ะ นอนแบบนี้ไม่สบายตัวหรอกค่ะ” นันทิชาขยับกายลุกขึ้นมาหยิบผ้าผืนเล็กที่เวลานี้อยู่ในมือของชายหนุ่ม พร้อมภาชนะใส่น้ำกลับเข้าไปในครัว

“เดี๋ยวก่อน” ชายหนุ่มพูดก่อนที่หญิงสาวจะหยุดเดินแล้วหันมาสบตา สายตากลมโตนั้นทำให้แทนคุณต้องสะกดหัวใจตัวเองเอาไว้ เพราะในเวลานี้มันกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะ

“ขอบคุณนะ” นันทิชาพยักหน้ารับ พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานให้เขาและนั่นทำให้ชายหนุ่มเผลอยิ้มตอบโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เป็นครั้งแรกที่หัวใจเขาพองโตได้ขนาดนี้ แต่มันก็มีอาการได้เพียงเสี้ยวนาที เพราะเขาต้องสะกดหัวใจที่เต้นเร็วไม่เป็นจังหวะเอาไว้ ก่อนที่จะตัดใจเดินขึ้นห้องไป ร่างหนาเอนกายนอนลงบนเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มสีทึบขึ้นมาปกคลุมร่างกาย ในหัวคิดถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ เขาตื่นขึ้นมาพบกับร่างของหญิงสาวที่หลับสนิท นอนฟุบบนโซฟาไม่ห่างจากตัวเขา ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ พบกับภาชนะใส่น้ำ เขาค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง มองหญิงสาวอย่างเงียบๆ นี่เป็นอีกครั้งที่ต้องหวั่นไหว ด้วยใบหน้าสวยเข้ารูป ขนงอนตายาว นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างกาย

หญิงสาวหลับสนิทพร้อมกับผ้าผืนน้อยในมือเรียวเล็กของเธอกำเอาไว้ เขาแอบหลุดยิ้มเมื่อเข้าใจแล้วว่าหญิงสาวถือวิสาสะแอบเช็ดตัวให้ แล้วอาจเผลอหลับไปเช่นเดียวกัน มือหนาจึงค่อยๆ แกะเอาผ้าผืนเล็กออกมา เพื่อให้เธอได้หลับสบายขึ้น แทนคุณในเวลานี้ที่นอนอยู่บนเตียงสีทึบกลับรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก อาจเพราะเขาไม่เคยได้รับความใส่ใจจากใครเช่นนี้มาก่อน หัวใจที่กำลังพองโต กลับทำให้เขาต้องหยุดคิดทันทีเมื่อนึกถึง “นายดิน โชติมา” ณ เวลานี้ร่างหนาพยายามข่มหัวใจตัวเองไม่ให้หวั่นไหวไปมากกว่าที่เป็นเพราะ “นันทิชา” คือลูกสาวของศัตรู นายควรคิดถึง “ม่านฟ้า” นั่นคือสิ่งที่ควรจะเป็นและเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด หญิงสาวผู้นี้ต่ำต้อยเกินกว่านายจะเข้าไปหวั่นไหวด้วย เขาเฝ้าคิดย้ำบอกตัวเอง ถอนหายใจยาวแล้วข่มตาหลับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลิขิตรัก ในกรงแค้น