ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 62

หญิงสาวได้กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ โชยมา จึงหันกลับเข้าไปในครัวอีกครั้ง และออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กหนึ่งผืน สายตามองตรงไปยังชายหนุ่มที่นอนหลับไม่ได้สติ ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ใบหน้าคมนั้น กล้าๆ กลัวๆ ที่จะปลดกระดุมเสื้อที่ติดแน่นให้หลวมขึ้น กลั้นใจแตะเนื้อต้องตัวเจ้านาย มือเรียวเล็กหยิบผ้าชุบน้ำบรรจงเช็ดทั่วใบหน้าและแขนของเขาช้าๆ หากแต่ต้องจำใจวางผ้าผืนน้อยลงเพราะไม่มีจุดไหนที่เธอจะกล้าเช็ดต่อไปได้อีก

“ทิชาขึ้นห้องไปนอนเถอะ เธอจะลงทุนเช็ดตัวให้นายนี่ทำไมกัน เขาไม่ได้ทำดีกับเธอเสียเท่าไหร่ ถ้าเกิดตื่นมาแล้วแผลงฤทธิ์ใช้กำลังกับเธอเหมือนเช่นคราวก่อนมิแย่หรือ อย่ายุ่งเลย” เสียงหนึ่งกำลังบอกตัวเองอย่างต่อต้าน

“นี่เธอรับเงินเดือนเขาอยู่นะ จะทนเห็นเจ้าของบ้านนอนเมาอย่างนี้ได้หรือ ถ้าเขาตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟาในสภาพแบบนี้ เธอก็จะโดนตำหนิอีกนั่นแหละ” โอยสับสนจัง สองเสียงในใจทะเลาะกันจนหญิงสาวฟุบก้มหน้าลงบนโซฟาข้างแทนคุณเพื่อใช้ความคิดนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องเธออยู่อย่างเงียบๆ

“คุณแทน” เสียงนันทิชาเรียกชื่อเมื่อเธอตื่นขึ้นมากลางดึก พบกับคู่สายตาของเจ้านายกำลังนั่งมองเธออยู่อย่างเงียบๆ เมื่อรู้สึกตัวดีแล้ว จึงพบว่าตัวเองได้หมดแรงนอนหลับอยู่ไม่ห่างจากเจ้านายเสียเท่าไหร่ ชายหนุ่มนั่งมองกิริยาของหญิงสาวอยู่แบบนั้นครู่หนึ่ง

“มานอนอะไรตรงนี้” แทนคุณถามพร้อมกับขยับตัวนั่งให้สบายขึ้น