ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 1

“ทิชา วันนี้ลูกค้าค่อนข้างเยอะ ทิชาอยู่จนถึงห้าทุ่มได้ไหม วันนี้พี่ให้เงินพิเศษเพิ่มอีกก็ได้” หญิงสูงอายุเจ้าของร้านอาหารเดินเข้ามาจากด้านหลังอย่างใจร้อน กล่าวอ้อนวอนลูกจ้างสาวผ่านเสียงจอแจในร้าน

“แต่..แต่วันนี้ ทิชาต้องอ่านหนังสือสอบ ต้องขอโทษพี่รินด้วยนะคะ” ส่วนหนึ่งหญิงสาวเริ่มรู้สึกผิดในใจลึกๆ เพราะเธอลืมบอกกล่าวเจ้าของร้าน ไว้ล่วงหน้าเกี่ยวกับเรื่องการเลิกงานก่อนเวลา เพื่อเตรียมอ่านหนังสือสอบในวันรุ่งขึ้น เป็นสาเหตุให้เจ้าของร้านเตรียมแก้ไขสถานการณ์ไม่ทัน

“ถ้าทิชาไม่อยู่ ร้านพี่ต้องแย่แน่เลย พนักใหม่ยังไม่เข้ามา ถ้าลูกค้ามาเยอะเห็นทีจะโดนตำหนิจากลูกค้าเป็นแน่”

นันทิชากวาดสายตามองรอบๆ ร้าน ลูกค้าเริ่มทยอยเข้ามา พี่รินเป็นผู้มีพระคุณคอยช่วยเหลือและเกลื้อหนุนเธอมาตลอด หากไม่สุดทนคงไม่วิงวอนขอร้องเช่นนี้ ในที่สุดจึงตัดสินใจอยู่ช่วยพี่รินทำงานและทิ้งเรื่องการอ่านหนังสอบไว้ภายหลัง สาวน้อยร่างบางในชุดพนักงานเสิร์ฟ หันไปต้อนรับลูกค้าที่เข้ามา เธอทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่ ตั้งแต่เข้าปีหนึ่งจวบจนถึงปัจจุบันเธออยู่ปีสี่พนักงานในร้านต่างเข้าออกเป็นว่าเล่น ด้วยทนความลำบากไม่ไหว หรือบางรายแค่ต้องการประสบการณ์เท่านั้น แต่ทว่านันทิชาจำเป็นต้องอดทนและตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด เพื่อเธอจะมีรายรับสำหรับค่าใช้จ่ายในมหาวิทยาลัย เมื่อเหลือแค่ปีสุดท้ายเธอก็จะเรียนจบและสามารถหางานที่มั่นคงทำได้

“ทิชา ทิชา” เสียงเรียกใสๆ ของพริม ดังขึ้นบริเวณม้าหินอ่อนหน้าคณะ หญิงสาวผมสั้น ผิวขาวเนียนละเอียดรูปร่างอวบอิ่มนั่งกวักมือไวๆ พลางตะโกนเรียกชื่อเธอเป็นระยะ ก่อนที่ร่างบางกวาดมองหาต้นเสียง แล้วยิ้มให้เพื่อนสาวพร้อมกับย่างเท้าเดินเข้าไปหา

“ทิชา เสาอาทิตย์หน้าไปทะเลกันไหม ไปปลดปล่อยหลังสอบเสร็จ” ดวงตาแวววาวของสาวร่างอวบพูดจาโน้มน้าวเพื่อนสาว ก่อนจ้องมองเอาคำตอบด้วยความหวังว่าคราวนี้เธอจะตอบตกลง

“นี่มันสอบย่อยนะ ไม่ต้องปลดปล่อยหรอก เปลืองเงินเสียเปล่าๆ” คนประหยัดตอบเสียงเรียบเฉย เป็นนัยว่าเธอแทบไม่สนใจคำเชิญชวนนั้น ทำให้พริมมุ่ยหน้าเล็กน้อยด้วยความผิดหวัง พร้อมกับมองหน้าเพื่อนรักด้วยสายตาละห้อยก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอโดนนันทิชาปฏิเสธเป็นรอบที่ร้อยแต่คนตัวอวบยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ

“แต่นั่นแหละ คนเราก็ต้องปลดปล่อยบ้าง เอาอย่างนี้ไหม ไปปลดปล่อยที่บ้านป้าของฉัน รับรองสนุกแน่ไม่เสียเงินสักบาท” สาวร่างอวบพูดจาฉาดฉานชัดถ้อยชัดคำพลางทำท่าทางมั่นใจว่างานปลดปล่อยครั้งนี้ จะไม่ทำให้คนประหยัดอย่างนันทิชาต้องสิ้นเปลืองเงินแม้แต่บาทเดียว ก่อนแววตาส่อความหวังตั้งใจรอฟังคำตอบอีกครั้ง