LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 56

​

พิษสวาท | ตอนที่ 55 | นั่งติวจนเสร็จ

(มีรูปภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม ติดตามได้ที่ Twiiter : Takiangkeaw_ หรือทักเข้ามาขอลิ้งค์ได้ที่เพจ : อยู่ในตะเกียงแก้ว )

ห้องทำงานของรันเวย์

ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นตรงตามเวลาที่เขานัดเธอเอาไว้ ร่างสูงเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อย

"เข้ามาสิ" เขาตอบกลับไป ก่อนจะยกแก้วดื่มไวน์จนหมดแก้ว พร้อมกับปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันที เพื่อพักสายตา

เด็กสาวค่อย ๆ แง้มประตูเปิดออกช้า ๆ ในมือของเธอถือหนังสือพร้อมด้วยปากกาดินสอต่าง ๆ

"เอ่อ..." ตะวันแอบตกใจเล็กน้อย เพราะเขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวและนั่งทำงานอย่างหน้าตาเฉย ถึงจะอยู่ในห้องเพียงคนเดียวแต่ก็น่าจะมีความอายเหลืออยู่บ้างนะ คนอะไรจะอยากแก้ผ้าอยู่ตลอดเวลาแบบเขากัน

"ถ้าคุณงานยุ่ง..หนูไม่รบกวนดีกว่านะคะ" ตะวันเห็นรันเวย์ยังคงนั่งทำงานอยู่เธอจึงไม่อยากเข้าไปกวนสักเท่าไร

"ฉันทำงานเสร็จนานแล้ว และกำลังนั่งรอเธออยู่นี่ไง" ร่างสูงจ้องมองไปที่เด็กสาวตรงหน้า หัวคิ้วเข้มขมวดลงเล็กน้อย สายตาคมกริบมองตรงไปยังชุดนอนลายการ์ตูนที่เด็กสาวสวมใส่มาหาเขา

"ล็อกประตูด้วย!" รันเวย์ออกคำสั่งไปอย่างเสียงเข้ม

"...ค่ะ" เด็กสาวกดล็อกประตู และเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างพอรู้ในชะตากรรมตัวเองดี แต่ถ้าไม่มาหาเขาเธอก็ไม่รู้ว่าจะเอาเรียงความที่เขียนส่งให้ใครตรวจให้ดี

ตะวันค่อย ๆ เดินตรงเข้าไปหาเขา เพื่อเอาเรียงความของเธอไปส่งให้เขาตรวจ

ฟุ่บ! รันเวย์กระชากแขนของเธอดึงคนตัวเล็กมานั่งบนตักของเขาทันที

"ฉันว่าชุดนอนตัวนี้มันเล็กเกินไปสำหรับเธอแล้วนะ" รันเวย์เหลือบไปมองพิจารณาชุดนอนของตะวันอยู่สักพัก

"มันก็ยังพอใส่ได้นะคะ" ตะวันตอบเขาไปตามตรง

"ฉันไม่ชอบการ์ตูนตัวนี้เลย รู้สึกขัดหูขัดตายังไงก็ไม่รู้" รันเวย์มองลายกระต่ายน้อยถือแคร์รอตบนชุดนอนของเด็กสาว พร้อมกับส่ายหน้าทันที

"คะ?" ตะวันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างงุนงง

"ถอดมันออก!" คนเจ้าเล่ห์ออกคำสั่งไปด้วยใบหน้าที่จริงจัง คนตัวเล็กจึงลุกขึ้นจากตักของเขา และเริ่มถอดชุดนอนของเธอออกตามคำสั่งอย่างไม่มีทางเลือกอื่น

"เสร็จแล้วก็มานั่งใกล้ ๆ สิ ฉันจะได้บอกว่าเธอผิดตรงไหนบ้าง?" รันเวย์นั่งตรวจเรียงความให้เธอไปพลาง ๆ ฝ่ามือหนาตบที่ตักของตัวเองอีกครั้ง

ฟุ่บ! ตะวันเดินไปนั่งบนตักของเขาอีกครั้ง ร่างสูงโอบท่อนแขนรอบตัวของเธอ

ใบหน้าของเขาแทบจะแนบเข้ากับใบหน้าของเธอแล้วในตอนนี้

"เท่าที่ให้ไปแก้มา ทำได้ดีเลยนะ" รันเวย์อ่านเรียงความของเธอแบบไล่ไปทีละตัว ๆ เพื่อเช็กคำสะกดผิดให้แน่ใจอีกครั้ง

"อ่านเรียงความที่เธอเขียนให้ฉันฟังหน่อยสิ" ปลายนิ้วเรียวยาวเคาะที่กระดาษตรงหน้า ซึ่งเด็กสาวก็ค่อย ๆ หยิบมันขึ้นมาอ่านออกเสียงทันที

ตะวันเริ่มอ่านออกเสียงไปทีละตัว ๆ ซึ่งรันเวย์ก็พยักหน้าอย่างตั้งใจฟัง คำไหนที่เธออ่านผิดเขาก็วงเอาไว้ เพื่อให้เจ้าตัวลองออกเสียงอีกครั้ง

ผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมงได้ ที่เขาติวเข้มให้เธออย่างหนัก จนตะวันเริ่มที่จะจำวิธีการพูด การตอบคำถาม หรือแม้แต่การเขียนเรียงความได้เป็นอย่างดี

"…." เด็กสาวนั่งยิ้มออกมาอย่างรู้สึกโล่งใจมากขึ้น เพราะเธอสามารถพูดได้คล่อง และเขียนได้เร็วมากขึ้นกว่าเดิมจริง ๆ แถมเธอยังมั่นใจมากขึ้นว่าที่เขียนไปมันถูกต้องแล้ว เพราะมีรันเวย์คอยตรวจให้

"ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยติวให้หนู" ตะวันเอ่ยขอบคุณก่อนจะปิดหนังสือและวางปากกาลงทันที

"ฉันไม่เคยติวให้ใครเลย...เพราะฉะนั้นถ้าเธอสอบไม่ติด ฉันเอาเธอตายแน่!" เขากระซิบข้างหูของตะวันเบา ๆ

"หนูจะพยายามให้มากที่สุดเลยค่ะ" เด็กสาวเอ่ยตอบไปด้วยความมั่นใจที่มีมากกว่าตอนแรก ๆ

รอยยิ้มของเขาปรากฏขึ้นบนใบหน้าทันที

"ฉันไม่เคยทำอะไรให้ใครฟรี ๆ หรอกนะ" เขาพูดขึ้นพร้อมกับปลดตะขอเสื้อในของตะวัน ก่อนจะวางเสื้อในสีขาวของเธอไว้บนโต๊ะ

"ติวให้แล้ว เธอก็ต้องตอบแทนบุญคุณ...ถูกไหม?" ในระหว่างที่พูด ท่อนเอ็นของเขาก็เริ่มจะแข็งขึ้นมาเสียดสีเข้ากับใจกลางความเป็นหญิงของเธอ

"ค่ะ" ตะวันพยักหน้ารับท่าเดียวเลย เพราะก่อนจะเดินเข้ามา เธอเองก็เตรียมใจมาแต่แรกแล้วว่าเธอต้องเจอกับอะไร

"งั้นก็รีบมาทำให้เสร็จ ๆ เถอะ....พรุ่งนี้ฉันก็มีงานเช้า" รันเวย์จับเอวบางของเธอยกขึ้น ก่อนจะเกี่ยวกางเกงในสีขาวสะอาดลงจากเรียวขาทันที

เด็กสาวไม่ได้ขัดขืน แต่ก็ยังมีเกร็ง ๆ อยู่บ้าง แม้ว่าเธอจะโดนเขาข่มเหงอยู่แทบทุกวัน แต่มันก็ยังไม่ค่อยชินอยู่ดี

ฟุ่บ! ผ้าเช็ดตัวถูกกระชากเขวี้ยงออกไปไกลตัว ฝ่ามือหนางัดเอาแท่งรักร้อนขนาดใหญ่ยาว หัวถอกบานสีชมพู มันค่อย ๆ แข็งตัวและขยายใหญ่ขึ้นสู้มือของเขาในทันที

หัวเห็ดบานสีชมพูถูไถไปตามรอยหยักร่องเสียวสวาทของเธออย่างช้า ๆ

"ฉันอยากรู้ว่าเด็กนักเรียนของฉันเนี่ย...ร่านได้มากแค่ไหนกัน?" เขารั้งร่างบางเข้าแนบแผ่นอกแกร่ง ก่อนจะใช้มืออีกข้างบีบขย้ำเข้าที่ทรวงอกของเธอ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่ายให้มากขึ้น