LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 6

พิษสวาท | ตอนที่ 5 | พลาด

คำพูดของพิต้าทำเอารันเวย์ถึงกับชะงักไปทันที เพราะถ้าคลิปนั้นหลุดถึงแฟนสาวเขาได้จริง ๆ คงมีปัญหาใหญ่ตามมาแน่ ๆ

(พิต้ารออยู่หน้าบ้านของคุณน่ะค่ะ ทีนี้พอจะอยากเจอหน้าพิต้าขึ้นมาบ้างไหมคะ?) ปลายสายถามขึ้นอีกครั้ง

"เออ!" รันเวย์กระแทกเสียงตอบเพียงเท่านั้นพร้อมกับกดตัดสายไป

(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างรันเวย์ / พิต้า)

"แม่งเอ๊ย!" ชายหนุ่มสบถอย่างหัวเสีย เดินลุกจากอ่างอาบน้ำได้ก็คว้าผ้าเช็ดตัวพันเอวปิดท่อนล่างของตัวเองแบบหลวม ๆ ก่อนจะย่ำเท้าออกไปทั้ง ๆ ที่ยังเปียกอยู่แบบนั้น

ร่างสูงเสยผมเปียก ๆ ขึ้นแล้วหยิบรีโมตประตูรั้วมากดเปิดจากระยะไกลทันที จากนั้นจึงยืนเท้าสะเอวรอเจอคู่ขาคนเดิมของเขาด้วยท่าทีร้อนใจเป็นที่สุด

และไม่นานอีกฝ่ายก็ก้าวลงจากรถแท็กซี่และเดินตรงเข้ามาหารันเวย์

พิต้าในวันนี้แต่งตัวเลียนแบบนับหนึ่งแทบจะทุกอย่าง ทั้งเสื้อผ้าและการแต่งหน้า ทั้ง ๆ ที่มันไม่ใช่สไตล์ของเธอเลยสักนิด

"ถ้าไม่เอาเรื่องคุณหนึ่งมาอ้าง คุณจะยอมให้พิต้าเจอหน้าไหม?" หญิงสาวเอ่ยตัดพ้อเขาอย่างน้อยใจ

"หึ" รันเวย์มองเหยียดไปที่เธอและเบะปากตอบกลับ

"จริง ๆ แล้วพิต้าไม่มีคลิปอะไรที่ว่าหรอกนะ เพราะพิต้าเองก็ทำใจมองดูคุณเอาคนอื่นต่อหน้าต่อตาแบบนั้นไม่ได้เหมือนกัน" พิต้าเอ่ยเสียงสั่นเครือ

"คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?" ร่างสูงมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เอือมระอาเต็มทน

"เชื่อเถอะค่ะ เพราะสิ่งเดียวที่พิต้าจะเก็บเอาไว้ในเครื่อง คือคลิปเราสองคนเท่านั้น" เธอพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเขา ทั้งคู่สบตากันและกันอยู่สักพัก

"หึ" ชายหนุ่มกัดฟันแน่นอย่างสุดจะทนกับความกวนประสาทของพิต้าแล้วจริง ๆ

หมับ! รันเวย์กระชากแขนหญิงสาวเข้ามาในบ้านทันที พร้อมกับกระแทกปิดประตูและลงกลอนล็อกเอาไว้อย่างแน่นหนา

ฟุ่บ! ฝ่ามือหนาดึงผมยาวสลวยก่อนจะลากเธอมาที่โซนเคาน์เตอร์บาร์ในบ้านหรู

"อะ... โอ๊ย พิต้าเจ็บนะ… โอ๊ยนี่!" พิต้าร้องเสียงหลงเมื่อเธอถูกกระทำราวกับสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง

ปั่ก! รันเวย์กระแทกใบหน้าสวยลงกับโต๊ะเคาน์เตอร์บาร์ทันที

"เฮ้อ..." หญิงสาวครางออกมาเบา ๆ

"อยากตายมากสินะ ถึงกล้ามาท้าท้ายฉันแบบนี้" รันเวย์ออกแรงกดใบหน้าของเธอจนแก้มฝั่งที่ทาบกับโต๊ะช้ำระบมแทบจะขยับไม่ได้

"ปล่อยนะคะ ปล่อยพิต้านะ! ต่อให้คุณฆ่าพิต้า คิดว่าความลับเรื่องเหี้ย ๆ นั่นจะตายไปด้วยงั้นเหรอ?" พิต้าพยายามเปล่งเสียงพูดออกมาทั้ง ๆ ที่กลัวจนตัวสั่นไปหมดแล้ว

"เธอกำลังบีบให้ฉันทำอยู่นะ!" ร่างสูงฟิวส์ขาดจนแทบอยากบีบคอคู่ขาให้แหลกคามือ เพราะสิ่งที่เขาซ่อนเอาไว้มาตลอดมันจะถูกเปิดเผยไม่ได้

"คุณจะฆ่าฉันกับ... ลูกของตัวเองได้ลงคอจริง ๆ เหรอคะรัน" พิต้ากัดฟันพยายามพูดต่อ ทั้ง ๆ ที่เจ็บระบมไปทั้งใบหน้าและหนังศีรษะที่ถูกกระชากอย่างแรง

สิ้นประโยคนั้น รันเวย์ถึงกับปล่อยมือออกจากศีรษะของเธอทันที

"มึงพูดเหี้ยอะไรวะ?" ชายหนุ่มตะคอกถามกลับไป

"โธ่ ลูกแม่... พ่อเขาไม่ได้ตั้งใจหรอกนะลูก" พิต้าหายใจเข้าออกอย่างหอบเหนื่อย เธอใช้มือกุมหน้าท้องตัวเองพร้อมกับพูดออกมาอย่างตั้งใจให้รันเวย์ได้ยินทั้งหมด

"ฉันกำลังตั้งท้องลูกของเราค่ะ" หญิงสาวเอ่ยตอบไปด้วยไพ่ใบสุดท้ายที่เธอถืออยู่

"นรกอย่างฉันก็คู่ควรกับซาตานอย่างคุณนั่นแหละรันเวย์" พิต้าสู้กลับสายตาของรันเวย์อย่างอวดดี

"คุณคิดว่าคุณนับหนึ่งจะรับตัวตนที่แท้จริงของคุณได้เหมือนฉันเหรอ?"

"ครั้งก่อนก็รับเงินไปแล้ว ทำไมมึงยังไม่ไสหัวออกจากชีวิตกูสักทีวะ?" เขาข่มอารมณ์และถามกลับอีกครั้ง เพราะพยายามสลัดพิต้าออกไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่เหมือนว่ามันจะไม่จบลงง่าย ๆ แบบที่คิด

"ก็ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่คะว่าตัวเองกำลังท้อง" พิต้าพูดทั้งน้ำตา หวังทำตัวให้เขาสงสารมากที่สุด

"เอาแบบนี้ได้ไหม จะให้ฉันเป็นที่สองรองจากคุณหนึ่งไปทั้งชีวิตก็ยอม... ขอแค่คุณแบ่งความรักมาให้เมียเก็บอย่างฉันบ้างก็พอแล้ว" หญิงสาวโผเข้ากอดอีกฝ่ายเอาไว้ทันที เธอใช้ฝ่ามือตัวเองลูบไล้เรือนร่างเปลือยเปล่าของรันเวย์อย่างยั่วยวนเช่นเคยๆ

"ฉันยอมรับว่าเธอฉลาดมาก แต่ถ้ายังทะเยอทะยานอยู่แบบนี้ สักวันอาจจะไม่เหลืออะไรเลยก็ได้!" เขาถอนหายใจก่อนจะผลักตัวอีกฝ่ายออกจนแทบหงายหลัง

ที่เธอทนได้ทุกเรื่องเพราะสำหรับพิต้าแล้ว ชาตินี้จะไปหาผู้ชายที่ทั้งหล่อ ทั้งรวยและถึงใจแบบเขาได้จากที่ไหนอีก

บ้านของรันเวย์รวยติดอันดับประเทศ แถมเจ้าตัวยังเป็นลูกคนโตด้วย มีเหรอที่จะรับเงินก้อนเดียวและยอมปล่อยชายหนุ่มไปง่าย ๆ แบบนี้ ยิ่งเขาเลวมันก็ยิ่งท้าท้ายดีไม่ใช่เหรอ...

"ฉันควรรับผิดชอบที่ทำเธอท้องสินะ" อีกฝ่ายพูดทิ้งท้ายเอาไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องไปแต่งตัวทันที แล้วรีบลงมาจัดการธุระให้มันสิ้นซาก

รันเวย์จอดรถอยู่ข้างทาง ซึ่งอยู่ในซอยเดียวกับคลินิกที่ดูหรูหราแห่งหนึ่ง

"คุณจะพาฉันมาฝากครรภ์เหรอคะ?" พิต้ายิ้มออกมาทันทีด้วยความดีใจ

"ฉันโทรนัดหมอไว้ให้แล้ว รีบลงไปสิ" ชายหนุ่มมองไปที่คลินิกและหันมาจ้องหน้าคนข้างกายอีกครั้ง

"ทำไมเราไม่ไปจอดใกล้ ๆ คลินิกล่ะคะ แล้วคุณไม่ไปด้วยเหรอ?" เธอเอ่ยถามรันเวย์ด้วยท่าทีตื่นเต้นดีใจที่แผนการจับเขาประสบผลสำเร็จ

"ฉันจะรอในรถ!" พูดจบก็ลดกระจกลงเพื่อสูบบุหรี่โดยไม่ได้ใส่ใจพิต้าสักเท่าไหร่นัก