LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 89

​

พิษสวาท | ตอนที่ 88 |คัพเค้กคับร่อง NC/PIC

(มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม)

หลังจากที่ตะวันเตรียมน้ำส้มคั้น และอาหารเช้าตั้งโต๊ะเอาไว้ให้รันเวย์เรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องรีบกุลีกุจอขึ้นมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนในห้องนอนของเขาดึงออกไปซักทุกผืน โชคดีว่าไม่มีอะไรซึมลงไปถึงเตียงหรูราคาหลายแสนของเขา ไม่อย่างนั้นเธอคงรู้สึกผิดมาก ๆ ที่ฉี่รดที่นอนไปแบบนั้น

"แย่ชะมัดเลยเรา" เธอเกาหัวตัวเองเล็กน้อย อย่างรู้สึกอายมากจริง ๆ กับเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน แต่ก็ต้องยอมรับว่า..

มันเป็นครั้งแรกเลยที่เธอแตะถึงจุดนั้นได้นานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

หลังจากที่ซักผ้าปูที่นอนเสร็จสรรพ ตะวันก็เดินถือตะกร้าเสื้อผ้าลงมาเตรียมใส่เครื่องซัก แต่ก็ถูกร่างสูงที่ดักรออยู่ก่อนแล้วคว้าตัวไปเสียก่อน

ฟุ่บ! ท่อนแขนแกร่งรวบเอวบางของเธอเอาไว้และดึงมาแนบกายทันที จนตะกร้าผ้าหลุดออกจากมือไป

"ไหนบอกว่าจะทำเค้กวันเกิดให้กินไง?" รันเวย์กระซิบลงเบา ๆ ที่ข้างหูของเด็กสาว

"คุณรันอยากทานเค้กจริง ๆ เหรอคะ?" ตะวันหันไปตอบคนตัวสูงอีกครั้ง

"..คือ..ตะวันทำไม่ค่อยเก่งเท่าไรอะค่ะ" เธอพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ดูจะไม่ค่อยมั่นใจในฝีมือทำขนมของตัวเองมากสักเท่าไร

"ไม่เก่งก็ต้องลองทำบ่อย ๆ สิ" ร่างสูงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูของเด็กสาว

"ก็เหมือนเรื่องเมื่อคืนนี้ไง..พอฝึกฝนบ่อย ๆ ก็เก่งขึ้นเยอะไม่ใช่เหรอไง?" รันเวย์พูดขึ้นด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ ปลายจมูกของเขาถูไถไปกับแก้มนุ่ม ๆ ของเด็กสาว

"เอ่อ ..งั้นตะวันไปเตรียมของทำเค้กก่อนดีกว่าค่ะ" ตะวันรีบผลักตัวเองออกจากอ้อมแขนของเขาทันทีด้วยใบหน้าที่แดงก่ำอย่างเก็บอาการไม่อยู่

ภายในห้องครัว

"ดูแล้วเราน่าจะทำได้แค่คัพเค้กนะคะ" ตะวันมองดูอุปกรณ์ทำเค้กเท่าที่มีในบ้านพร้อมกับถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

"หรือว่าคุณรันจะให้ตะวันออกไปซื้อของมาเพิ่มดีไหมคะ?" ตะวันหันไปเอ่ยถามรันเวย์ที่กำลังจดจ่ออยู่กับหน้าจอมือถือของตัวเอง เพราะเขารับหน้าที่เป็นคนหาข้อมูลการทำเค้กอยู่ โดยมีตะวันเป็นคนลงมือทำ

"หื้อ..ไม่ต้องหรอก ฉันเองก็ไม่ได้ชอบกินของหวานมากขนาดนั้น" ร่างสูงเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอมือถือพร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ ตอบกลับไป

"เนยสด น้ำตาลทราย ไข่ไก่ นมรสจืด กลิ่นสตรอว์เบอร์รี แป้ง ผงฟู เกลือ สตรอว์เบอร์รี" รันเวย์เอ่ยทวนและจับจำแนกของที่เตรียมเป็นชิ้น ๆ

"งั้นหนูเริ่มทำเลยนะคะ" ตะวันเริ่มจับถุงแป้งสาลี และเครื่องมือทำขนมมาเริ่มร่อนแป้งก่อนเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นก็ตามด้วยผงฟู ซึ่งทุกอย่างถูกตักตวง และไล่ลำดับด้วยทายาทหมื่นล้านอย่างคุณรันเวย์นั้นเอง

ทั้งสองร่วมด้วยช่วยกันทำคัพเค้กออกมาตามตำราที่เขียนเอาไว้ทางอินเทอร์เน็ต โดยมีเถียงกันบ้าง เห็นต่างกันบ้าง จนท้ายที่สุดแล้วก็ออกมาเป็นคัพเค้กก้อนเล็ก ๆ ได้ในที่สุด

ขณะที่ตะวันกำลังยืนแต่งหน้าคัพเค้กก้อนเล็ก ๆ ของเธออยู่ ร่างสูงก็ค่อย ๆ โน้มตัวโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง ฝ่ามือหนาประคองจับมือเล็ก ๆ ของเธอเพื่อบีบครีมแต่งหน้าคัพเค้กก้อนเล็ก ๆ ไปพร้อมกัน

"แต่ว่าสตรอว์เบอร์รียังเหลืออีกเยอะเลย..คุณรันอยากลองทานน้ำสตรอว์เบอร์รีปั่นไหมคะ?" ตะวันแอบเกร็ง ๆ เล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด และปล่อยให้รันเวย์จับมือของเธอบีบครีมตกแต่งหน้าคัพเค้กไปจนเสร็จ

"เมนูนี้หนูทำอร่อยนะ" ตะวันหันไปถามขณะที่รันเวย์เองก็โน้มหน้าเข้ามาใกล้ ๆ เธอเช่นกัน ทำให้ปลายจมูกของเธอทิ่มเข้าไปที่แก้มของร่างสูงโดยไม่ได้ตั้งใจ

"ระหว่างคนทำ กับสตรอว์เบอร์รีปั่นอันไหนอร่อยกว่ากัน?" รันเวย์จับปลายคางของเธอเงยขึ้นเล็กน้อย

"ก็คงเป็นน้ำสตรอว์เบอร์รีปั่นมั้งคะ" ตะวันหลบสายตาของเขาเล็กน้อย ลมหายใจอุ่นหายใจรดใบหน้าของเธอ ริมฝีปากเรียวปากแตะเบา ๆ เข้ากับริมฝีปากล่างของเธอ

"อืม....งั้นฉันลองชิมน้ำสตรอว์เบอร์รีปั่นของเธอก่อนก็ได้... ฉันก็กำลังรู้สึกร้อน...อยากกินอะไรเย็น ๆ อยู่พอดีเลย" ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาเกือบจะทุกเม็ด เขาค่อย ๆ เดินถอยหลังออกไปเล็กน้อย

"งั้นรอแป๊บหนึ่งนะคะ" ตะวันหยิบเครื่องปั่น เปิดตู้เย็นกดน้ำแข็งก้อนออกมาเตรียมใส่เครื่องปั่น คนตัวเล็กยื่นหั่นสตรอว์เบอร์รีไป รันเวย์ก็แอบหยิบกินเล่นไปพลาง ๆ ก่อนที่เขาจะเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาอะไรทานเล่นไปพลาง ๆ ระหว่างรอ

บื้นนนนน ๆ ๆ เสียงเครื่องปั่นค่อนข้างดังมาก ตะวันก็ตั้งหน้าตั้งตาทำน้ำปั่นอย่างสุดฝีมือ ในขณะที่เครื่องปั่นเริ่มปั่นสตรอว์เบอร์รีสด ๆ เข้ากับ นม โยเกิร์ต และน้ำเชื่อมต่าง ๆ จนออกมาสีสันดูสดใส...

"อ๊ะ.." เด็กสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ ๆ ก็รู้สึกเย็นวูบวาบขึ้นมาจากโคนขาของเธอ ซึ่งพอหันไปรอบ ๆ ก็ไม่เจอกับใครเลย

เพราะว่า...ฟุ่บ! กางเกงชั้นในของเธอค่อย ๆ ถูกดึงลงไปทีละนิด ๆ จนรู้สึกถึงลมเย็น ๆ