โดยทั่วเสียงของเครื่องจักรกลดังขึ้น เต็มเปี่ยมด้วยอานุภาพที่แข็งแกร่งสุดขีด
อยากจะให้เย่เซิ่งเทียนคุกเข่าลง รับกฤษฎีกา
ตามข้อคิดที่ได้จากประสบการณ์ของงเหล่าจู่ตระกูลเซียวที่มีการบันทึกไว้ ขอเพียงแค่คุกเข่ารับกฤษฎีกา ก็คือได้รับการยอมรับจากฟ้าดินแล้ว ถึงจะได้รับสิทธิ์ในการเคาะประตูสวรรค์
แต่ว่าเย่เซิ่งเทียน ไม่คิดที่จะคุกเข่าลง!
“ทั้งชีวิตนี้ของฉัน คุกเข่าให้แค่พ่อกับแม่เท่านั้น”
เย่เซิ่งเทียนมองไปยังกฤษฎีกานี้ ยื่นมือจับไปยังกฤษฎีกานั่นเลย
“กล้าดี!”
น้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึกนั้น ตำหนิเสียงดัง กฎเกณฑ์ต่างๆเปลี่ยนเป็นสายโซ่ ผูกไปยังเย่เซิ่งเทียน
“ช่างมีความกล้าซะเหลือเกิน คิดไม่ถึงว่าจะไม่รับกฤษฎีกา!”
บุคคลลึกลับทั้งห้าท่านนั้น แอบตกใจ
มีเพียงแค่คุกเข่ารับกฤษฎีกา ถึงจะได้รับการยอมรับ ถือว่ามีสิทธิ์ในการเคาะประตูสวรรค์แล้ว
แต่เย่เซิ่งเทียนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะบ้าระห่ำจนแม้แต่กฤษฎีกาก็ไม่รับ เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?
“ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!”
มีคนพูดเสียงเหอะอย่างเยือกเย็น ไม่รับกฤษฎีกา ก็จะสูญเสียสิทธิ์ที่จะเคาะประตูวังสวรรค์
ไม่มีทางได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน หยุดอยู่แค่ตรงนี้ตลอดชีวิต
บ้าระห่ำเกินไปจริงๆ!
“หรือว่า เขาอยากจะทำลายกฏเกณฑ์ฟ้าดิน?”
บุคคลลึกลับผู้หนึ่งขมวดคิ้วแน่น
“เป็นไปไม่ได้!ถามถึงอายุยืน ก็จะต้องเคารพกฏเกณฑ์ฟ้าดิน แม้แต่กฏเกณฑ์ฟ้าดินเขาก็ไม่เคารพ ยังคิดอยากจะเคาะประตูวังสวรรค์?”
คนที่เหลือยิ้มอย่างเยือกเย็น พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าใคร สามารถทำลายกฏเกณฑ์ฟ้าดินได้ โดยที่ไม่รับกฤษฎีกามาก่อน!
บุคคลลึกลับผู้นั้นค่อยๆพูดว่า : “ฉันเคยอ่านหนังสือโบราณมาเล่มหนึ่ง เล่าลือกันว่าอัจฉริยะชั่วร้ายเหล่านั้นในสมัยโบราณ ไม่เคารพฟ้าดิน เชื่อแค่ตัวเอง แต่นั่นเป็นเรื่องที่อัจฉริยะชั่วร้ายไร้เทียมทานเท่านั้นถึงจะทำได้ แต่แม้ว่าเป็นคนเหล่านั้น ก็ไม่มีใครกล้าทำอย่างสามสี่คนนี้! ”
“รีบดูเข้า เขาลงมือกับกฤษฎีกาแล้ว!”
อีกคนตกใจ
เห็นเพียงท่ามกลางสภาพการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างแปลกประหลาดบนท้องฟ้านั่น เย่เซิ่งเทียนต่อยออกไปหมัดแล้วหมัดเล่า ทำลายพันธนาการ คว้ากฤษฎีกามา
ท่ามกลางวังเทพ ปรากฏดาบแห่งกฏเกณฑ์เล่มหนึ่ง ลากดาบที่ยาวกว่าหลายสิบเมตร ตกลงมาจากฟ้า สับไปที่ตัวเย่เซิ่งเทียน
“ฆ่า!”
เสียงของเครื่องจักรกลปรากฏอีกครั้ง ไร้ซึ่งความรู้สึก
“ออกไปให้พ้น!”
เย่เซิ่งเทียนละเมิดต่อเจตนารมณ์ของสวรรค์ เขย่าดาบแห่งกฏเกณฑ์นั่นอย่างทรงพลัง
“กฏเกณฑ์ฟ้าดิน ดาบแห่งหลักธรรม กฤษฎีกาอะไรนั่น สับฆ่าให้หมด!”
เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจทั้งหมดนี้เลย ปล่อยหมัดระเบิดไปยังดาบแห่งหลักธรรมหมัดแล้วหมัดเล่า
ในความคิดของผู้คน เป็นความบ้าคลั่งที่ไม่มีที่สิ้นสุดเลย
แต่เย่เซิ่งเทียน ทำตามใจชอบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...