Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1045

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้เชื่อใจเหย้เฉิงสามคนนี้ง่ายๆ และไม่ใช่ว่าพวกเขาพูดอะไรก็ตามนั้น

ใครเป็นคนทรยศ หรือว่าตระกูลที่ปกป้องล้วนเป็นปัญหาทั้งนั้นใช่ไหม งั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาอยากไปตรวจสอบ และก็ไม่มีเกี่ยวกับขา

สิ่งที่เขาต้องการ เพียงแค่ปกป้องคนข้างกายของตัวเองให้ดี ปกป้องแผ่นดินของประเทศต้าเซี่ยให้ดี

ส่วนอื่นๆ จะจริงหรือปลอมล้วนแต่ไม่ได้เกี่ยวกับอะไรกับเขามากมาย แม้ว่าพวกเขาทุบสมองออกมา เขาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่

ตอนนี้เป็นเพียงความสัมพันธ์ของการร่วมมือกันก็เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องจริงจังขนาดนั้น

“ฉันรู้ ตอนนี้คุณยากที่จะเชื่อคำพูดทั้งหมดของฉัน นี่มันก็เป็นเรื่องปกติ ฉันแค่บอกบางอย่างกับคุณ ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ มาเฟีย ที่อยู่เบื้องหลังในปีนั้น มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นมหาพญาเทพ ”

“ในเมื่อเขาไม่ได้มาจากโลกชูร่า ก็มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับโลกชูร่า ฉันรู้ ด้วยนิสัยของคุณ ไม่ค่อยเป็นกังวลสิ่งเหล่านี้ ถึงนั้นนี่เป็นเพียงภารกิจและความรับผิดชอบของพวกเขา มันกลายเป็นแบบนี้ในตอนนี้ ก็เป็นความประมาทของเรา ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ”

“แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง ถึงยังไงพวกเราก็มีเป้าหมายเดียวกัน แม้ว่ารับผิดชอบต่างกัน แต่เป้าหมายที่คิดได้ นี่ก็เพียงพอแล้ว”

เย่เซิ่งเทียนยิ้มแล้ว พูดอย่างไม่ปริปากพูดว่าถูกหรือไม่ถูก : “พูดเกินไปแล้ว ขอเพียงแค่ให้ความร่วมมือกันขั้นพื้นฐานก็พอ ในเมื่อพวกคุณเข้าใจฉันแล้ว งั้นเราก็ไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระอะไรมากมาย สถานการณ์คับขัน ส่งพวกเราเข้าไปในวิหารปีศาจก่อนนะ”

เหย้เฉิงก็ยิ้มแล้ว ท่าทีของเย่เซิ่งเทียน อยู่ในการคาดหมายของพวกเขา

เปลี่ยนเป็นพวกเขาเอง ก็ไม่มีทางเชื่อง่ายๆ

เพียงแค่ ความระมัดระวังและการคำนวณของเย่เซิ่งเทียน ดูเหมือนว่าตอนนี้ก็อยู่ในการคาดหมาย ถือว่าคำพูดและการกระทำเป็นไปตามจรรยาบรรณและกฎหมาย ยังไม่เฉียบขาดพอ

วิธีการเหล่านี้ เมื่อเทียบกับมหาพญาเทพยังด้อยกว่าอีกไกลแล้ว

แต่ว่า เย่เซิ่งเทียนถึงจะเริ่มผงาดขึ้นมา เติบโตได้ถึงขั้นนี้ พบได้น้อยมากแล้ว

เพียงแต่น่าเสียดาย เวลาในการเจริญเติบโตสั้นเกินไป นับรวมไปทั้งหมดแค่ห้าปี

ถ้าหากให้เวลาเขาห้าสิบปี จากพรสวรรค์ของเขา ไม่แน่ยังเปรียบเทียบข้อดีข้อเสียกับมหาพญาเทพได้

แต่ตอนนี้ ให้เวลาเขาสั้นเกินไปแล้ว

“พวกเราสามคนเข้าไปพร้อมกับคุณ สถานการณ์ข้างในวิหารผีผิดปกติ คุณเข้าไปคนเดียวเกรงว่าจะมีปัญหา”

เหย้เฉิงช่างพูดมาก สองคนที่เหลือไม่พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ