Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 13

ไม่มีสิทธิ์ถูกสักการะ!

เมื่อได้ยินคำนี้ หัวใจของเย่เซิ่งเทียนกำลังมีเลือดไหล

พวกต่ำเลือดเย็น ไร้เยื่อใย เนรคุณ เป็นสายเลือดเดียวกับแม่!

พวกเขาลืมไปแล้ว ตระกูลหมิงมีทรัพย์สินและตำแหน่งในวันนี้เพราะใคร

ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ อย่างมากตระกูลหมิงก็เป็นได้แค่ตระกูลเล็กๆ ระดับล่าง

แต่สุดท้าย การตอบแทนที่แม่ได้ คือการโดนแทงข้างหลังจากพี่ชายและพ่อ!

น้ำตาของเย่เซิ่งเทียนหยดลงบนป้ายวิญญาณ

เขารู้สึกไม่คุ้มค่าแทนแม่

เขาเข้าใจว่าผ่านไปหลายปี สองพ่อลูกจะรู้สึกผิดบ้าง

เพราะยังไงแม่ก็เป็นลูกสาวและน้องสาวแท้ๆ ของพวกเขา

แต่พวกเขายิ่งรุนแรงกว่าเมื่อก่อน คิดว่าการตายของแม่ คือโทษที่สมควรได้รับ

"บังอาจ!" หมิงชุนชิวโมโหทันที!

"ไม่มีแม่ฉัน พวกคุณก็ไม่มีอะไร" เย่เซิ่งเทียนพึมพำ "แม่ แค่คนพวกนี้ตาย แม่ถึงจะได้ตายตาหลับ"

"แม่แกทำให้ตระกูลหมิงอับอาย มีเพียงการตาย ถึงจะชำระล้างบาปได้"

หมิงฮุยยิ้มร้ายกาจ เดินเข้ามา ยื่นมือไปแย่งป้ายวิญญาณในมือเย่เซิ่งเทียน "ผู้หญิงที่ทำลายชื่อเสียงตระกูล ไม่มีสิทธิ์วางป้ายวิญญาณ เอามา!"

หมิงชุนชิวแววตาร้ายกาจ "วันมงคลของตระกูลหมิง ใส่ชุดขาว ถือป้ายวิญญาณคนตาย จงใจมาเล่นงานตระกูลหมิง ไม่รู้จักดีชั่วจริงๆ ทำลายป้ายวิญญาณ แล้วทิ้งลงไปในบ่อเกรอะ อย่าให้เธอได้พลิกตัว! หักแขนขาไอ้ชั่วนี่ ขังมันไว้ เสร็จเรื่องค่อยจัดการ"

"คุกเข่ารับโทษ!"

หมิงเจ๋อหัวและคนอื่น ก่นด่าเสียงดังอยู่ข้างๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกของผู้ที่อยู่เหนือกว่า

"จะคุกเข่าให้แม่ฉัน"

ตอนที่หมิงฮุยยื่นมือมา เย่เซิ่งเทียนเตะไปที่เข่าของหมิงฮุย

ได้ยินเสียงกรอบสองครั้ง เข่าของหมิงฮุยงอไปด้านหลังอย่างเหลือเชื่อ คุกเข่าตรงหน้าป้ายวิญญาณของแม่เย่เซิ่งเทียน

คนตระกูลหมิงคนอื่นๆ พากันตกตะลึง

เงียบสงัดเหมือนตาย

ใครก็คิดไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียนจะกล้าลงมือ

"อ๊ากกกกก......"

หมิงฮุยร้องโอดครวญเหมือนหมูโดนเชือด ทำให้รู้สึกขนลุกซู่

"แกไม่คู่ควรมาคำนับแม่ฉัน"

เย่เซิ่งเทียนเตะใส่หน้าหมิงฮุย จนกระเด็นไปสิบกว่าเมตร สลบอยู่ตรงนั้น

เสียงอันเย็นยะเยือกดังขึ้น "ให้เวลาพวกแกหนึ่งเดือน ทุกคนในตระกูลหมิง ไปคุกเข่าสำนึกผิดหน้าหลุมศพแม่ฉันเจ็ดวัน ฉันแค่ลงโทษคนชั่วที่สุด"

"ไม่งั้น ทั้งตระกูลหมิงต้องตายตามแม่ฉันไป"

"ไอ้เด็กสารเลว แกกล้าทำพ่อฉัน ฉันจะฆ่าแก"

หมิงเจ๋อหัวคว้าเก้าอี้ พุ่งเข้าไปที่หัวของเย่เซิ่งเทียน

เย่เซิ่งเทียนยกขาเตะ ไม่ใช่แค่เก้าอี้ที่แตกกระจาย หมิงเจ๋อหัว ก็โดนเตะนี้กระแทกจนปลิว กระแทกกับโต๊ะเก้าอี้จนพังไปหลายตัว

อ้าปากกระอักเลือดออกมา

"หมิงชุนชิว พวกแกไม่ตาย แม่ฉันไม่มีทางตายตาหลับ หนึ่งเดือนนี้ เป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่พวกแกจะมีชีวิตอยู่"

เย่เซิ่งเทียนกวาดตามองด้วยแววตาอาฆาตและเย็นยะเยือก จากนั้นก็เดินเหยียบหิมะออกไป

"ทำร้ายคน ยังคิดจะออกไปเหรอ ฆ่ามัน"

คนตระกูลหมิงจะขัดขวางเขา ทนความโกรธนี้ไม่ได้

"ปล่อยเขาไป!"

หมิงชุนชิวพูดด้วยแววตาร้ายกาจ "วันนี้ไว้ชีวิตต่ำๆ ของมันไปก่อน เจ้าเทพกำลังจะมาถึง นี่เป็นสิ่งสำคัญ"

ตระกูลหมิงเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ของเฉียนถัง ขาดเพียงแค่โอกาสเดียว ที่จะเข้าไปเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ของมณฑล

มีเพียงจ่งตู ที่จะให้โอกาสนี้กับตระกูลหมิงได้

ดังนั้น ไม่ว่าอยากฆ่าเย่เซิ่งเทียนมากแค่ไหน ต้องรอหลังต้อนรับจ่งตูเรียบร้อย

หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง

เสียงมือถือของหมิงชุนชิวดังขึ้น "พ่อ รีบเตรียมตัว ขบวนรถของเจ้าเทพใกล้ถึงแล้ว"