Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 16

บนใบหน้าชราของหมิงชุนชิว มีอารมณ์ทั้งหมด ที่คนคนหนึ่งจะแสดงออกมาได้ แทบจะปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขาทั้งหมด

หวาดกลัว ตกใจ โมโห เคียดแค้น ความรู้สึกต่างๆ อัดแน่นอยู่บนใบหน้าเขา

เจ้าบ่าวคือเย่เซิ่งเทียน!

เจ้าบ่าวคือเย่เซิ่งเทียนจริงๆ!!

คนตระกูลหมิงไม่มีทางเชื่อความจริงนี้ หวาดผวาไม่เป็นสุข

พวกเขาจ้องคนคู่นั้นเขม็ง แววตาโมโหเหมือนจะหลุดออกมา!!

งานแต่งเจ้าเทพ ทำไมเจ้าบ่าว ถึงกลายเป็นเด็กสารเลวเย่เซิ่งเทียนไปได้

นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่

ทำไมเจ้าบ่าวถึงกลายเป็นเย่เซิ่งเทียน

อย่าบอกนะว่าเย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ

เย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ

ความจริงอันโหดเหี้ยมนี้ ทำให้คนตระกูลหมิงบ้าคลั่ง

เจ้าบ่าวจะเป็นใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่เย่เซิ่งเทียน

ไอ้เด็กสารเลวนี่ เป็นความอับอายของตระกูลหมิง เป็นคนที่ตระกูลหมิงจะฆ่าให้ตาย!

เขาจะเป็นเจ้าเทพได้ยังไงกัน

ถ้าเขาเป็นเจ้าเทพ เป็นการโจมตียิ่งใหญ่ต่อตระกูลหมิง

ตระกูลหมิง กลายเป็นตัวตลกอย่างสมบูรณ์

คนที่พวกเขาพยายามประจบสอพลอสุดชีวิต เป็นไอ้สารเลวที่โดนพวกเขามองอย่างดูถูก!

ตระกูลหมิงของพวกเขา ยังเหลือทางรอดไหม

สวรรค์ กำลังล้อเล่นอะไรกับตระกูลหมิงของเรา!

ทำไมเย่เซิ่งเทียนถึงกลายเป็นเจ้าเทพไปได้

ทำไมถึงเป็นแบบนี้!

นี่มันเรื่องล้อเล่นบ้าอะไรกัน!

ความจริงอันโหดเหี้ยม แทงลงไปในใจของคนตระกูลหมิง

หมิงชุนชิวอยากจะพูดอะไร แต่เขาพบว่าตัวเองพูดอะไรไม่ออก ความหวาดผวาครอบงำวิญญาณเขา

ตระกูลหมิงจบแล้ว จบแล้วจริงๆ

เย่เซิ่งเทียนไม่ปล่อยให้ตระกูลหมิงรอดแน่นอน

มือทั้งสองข้างของเขากำลังสั่น ปากกำลังสั่น สั่นไปทั้งตัว ชี้เย่เซิ่งเทียน พูดอะไรไม่ออกสักคำ

หวาดผวา เขารู้สึกแค่ความหวาดผวา

เขาไม่อยากเชื่อ นี่เป็นเรื่องตลกที่สวรรค์ทำกับตระกูลหมิง

ความเสียใจมหาศาล เหมือนปีศาจ กัดกร่อนใจเขาไม่หยุด

ถ้าตอนนั้นไม่บีบบังคับลูกสาวอย่างหมิงยู่จนตาย ถ้าตอนนั้นไม่ทำเรื่องบาปพวกนั้น......ตอนนี้เจ้าเทพก็คือหลานชายของฉัน

ถ้าตอนนั้นฉันปกป้องเย่เซิ่งเทียนสักนิด ตอนนี้ฉันก็คือคุณตาของเจ้าเทพ......

ถ้าฉันยอมรับความผิดและจะชดเชยให้เขา ในวันที่เย่เซิ่งเทียนมาตระกูลหมิง ตระกูลหมิงของเรา ก็คือสายเลือดของเจ้าเทพ......

แต่ทว่าสายไปเสียแล้ว ทั้งหมดมันสายไปแล้ว

ทำไมเพิ่งให้ฉันรู้เรื่องทั้งหมดตอนนี้

สวรรค์ ทำไมต้องเล่นตลกกับตระกูลหมิงขนาดนี้!!

พรวด

ทันใดนั้น หมิงชุนชิวอ้าปากกระอักเลือดออกมา เอามือกุมหัวใจนั่งลงบนเก้าอี้

ความสะเทือนใจนี้ ทำให้เขารับไม่ได้

เหมือนโดนคนเอารองเท้าเหยียบอึสุนัขมาเตะหน้า

ทั้งเจ็บทั้งเหม็นทั้งสะอิดสะเอียน

หมิงฮุยมองเย่เซิ่งเทียนอย่างตกตะลึง ขนาดหมิงชุนชิวกระอักเลือด เขาก็ไม่ทันสังเกต

"ทำไม......ทำไม......ทำไมถึงเป็นเย่เซิ่งเทียน......"

หมิงฮุยหน้าซีดเผือด ไร้เลือดฝาด

เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ

เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ!!!

ให้ตายเถอะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!

"เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ ไอ้เด็กสารเลวเป็นเจ้าเทพได้ไง"

หมิงฮุยตกใจจนอกสั่นขวัญแขวน เซถอยหลังไปหลายก้าว

เขากลัวเย่เซิ่งเทียนจะเห็นตัวเอง เขากลัวเย่เซิ่งเทียนจะหันมากะทันหัน

เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ ไอ้เด็กสารเลวนั่นเป็นเจ้าเทพ ฉันฆ่าแม่มัน มันกลายเป็นเจ้าเทพ......

ความคิดต่างๆ นานา ทรมานหมิงฮุยเป็นอย่างมาก มือทั้งสองข้างจับหัวแน่น คุกเข่าบนพื้น จู่ๆ ก็ทรมานจนตะโกนออกมาเสียงดัง

"เป็นไปไม่ได้ เย่เซิ่งเทียน แกไม่มีทางเป็นเจ้าเทพ เย่เซิ่งเทียน ไอ้เด็กสารเลว แกจะเป็นเจ้าเทพได้ยังไง!!"

หมิงฮุยถูกบีบจนเป็นบ้า เขาตะโกนออกมาสุดชีวิต ความหวาดกลัวอย่างรุนแรง ทำให้เขาสติแตก

หมิงเจ๋อหัวตกใจจนทรุดลงกับพื้น เป้ากางเกงเปียกชื้น มีกลิ่นเหม็นฉุนลอยออกมา