Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 161

ข่งซิ่วซิ่วตัวสั่น ใบหน้าสวยซีดเซียว เธอไม่กล้าพูดอะไร

ไอ้คนบ้านี่ ทำร้ายคู่สามีภรรยาลูกพี่ลูกน้องของเขาจนสาหัส ยังทำร้ายเซี่ยย่านย่านด้วย

ตอนนี้คุกเข่าให้กับตัวเอง คงจะคิดไม่ดีอย่างแน่นอน

หลินจื้อเผิงใบหน้าอมทุกข์ ราวกับพ่อแม่เสียชีวิต และพูดว่า: "คุณข่ง ตอนนี้มีแต่คุณเท่านั้นที่ช่วยผมได้ ถ้าคุณไม่ช่วยผม ผมและคู่สามีภรรยาน้องชายของผมตายแน่ เซี่ยย่านย่านก็ตายแน่ ต่อให้คุณไม่ช่วยผม เห็นแก่ที่เซี่ยย่านย่านสอนงานคุณ ช่วยผมหน่อยเถอะครับ"

ข่งซิ่วซิ่วไม่กล้าพูดอะไร หลบซ่อนตัวอยู่หลังเคาน์เตอร์ เธออยากจะแจ้งตำรวจ แต่โทรศัพท์ไม่ได้อยู่ที่นี่

หลินจื้อเผิงยังคงอ้อนวอนต่อว่า: "คุณมีข้อมูลติดต่อของคุณเย่ เขาคงจะมาอย่างแน่นอน ตอนที่เขามาคุณช่วยผมขอความเมตตาหน่อยได้ไหม ผมยินดีชดเชยให้กับคุณเย่ ตราบใดที่เขาสามารถให้อภัยผมได้ ให้ผมทำอะไรผมก็ยินดี"

ข่งซิ่วซิ่วนิ่งเงียบ เธอไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี

เมื่อกี้นี้เหวินชิงและคนพวกนี้แดกดันถากถางเย่เซิ่งเทียน เธอก็ทนดูต่อไปไม่ไหว ยิ่งไปกว่านั้น เซี่ยย่านย่านก็ไม่ได้ทำดีต่อเธอขนาดนั้น และมักจะรังแกที่เธอเป็นคนมาใหม่

นอกจากนี้ เมื่อกี้นี้ตอนที่เหวินชิงและคนพวกนี้แดกดันถากถางคุณเย่ ก็พาเธอเข้ามาด้วย ตอนนี้ถูกเย่เซิ่งเทียนทำให้กลัวจนกลายเป็นแบบนี้ เธอรู้สึกหายโกรธเป็นอย่างมาก

ถูกต้อง ฉันเป็นแค่เด็กฝึกงาน แต่ทำไมเธอต้องรังแกฉันทุกวันด้วย แย่งบิลของฉันทุกครั้ง ฉันก็ทำงานหนักสาหัสเหมือนกัน เงินเธอเอาไป มีสิทธิ์อะไร ฉันก็ต้องใช้ชีวิต ฉันมาที่นี่หนึ่งเดือน ไม่เพียงแต่ไม่ได้เงินสักบาท ยังขอเงินจากพ่อแม่ไม่น้อย มีสิทธิ์อะไรรังแกฉันขนาดนี้ด้วย

ข่งซิ่วซิ่วกัดฟัน เซี่ยย่านย่านโดนทำร้าย นั่นก็สาสมกับเธอแล้ว ฉันไม่ช่วยเธอหรอก