Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 167

"พ่อ พ่อตบหนูเหรอ?"

หมิงลั่วหลานกุมใบหน้า มองดูหมิงหวงด้วยความนิ่งอึ้ง

"ฉันว่าแกถูกฉันตามใจเกินไปแล้วจริงๆ กลับบ้านไปเดี๋ยวนี้!"

หมิงหวงทิ้งลูกสาวไว้โดยไม่สนใจ มองไปทางเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาซับซ้อน และพูดว่า: "ขึ้นไปเถอะ ก็รอแต่พวกเธอแล้ว"

ตอนที่เย่เซิ่งเทียนเดินผ่านข้างกายของหมิงลั่วหลาน และพูดอย่างราบเรียบว่า: "หมิงลั่วหลาน กล้าดูหมิ่นแม่ของฉันอีก ฉันจะฆ่าเธอ"

สีหน้าของหมิงลั่วหลานเปลี่ยนไปอย่างมาก คนทั้งคนก็เริ่มสั่นเทาโดยไม่รู้ตัว

ในเวลานี้ เธอรู้สึกได้ว่า เย่เซิ่งเทียนจะฆ่าตัวเองจริงๆ

"กลับบ้านไปเถอะ เรื่องที่นี่ แกไม่ต้องยุ่ง หลังจากที่กลับไป ไปคุกเข่าต่อหน้าหลุมฝังศพอาหญิงหมิงยู่ของแก ปัดกวาดหลุมฝังศพอาหญิงหมิงยู่ของแก ฟังพ่อนะ อย่ายั่วโมโหน้องชายของแกอีก เขาฆ่าคนได้จริงๆ"

หมิงหวงกล่าวอย่างขมขื่น และหันหลังเดินตามไป

ในเวลานี้ ในห้องประชุม หมิงฮุยจ้องมองชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงข้าม และพูดว่า: "หรันยู่ ฉันขอเตือนคุณ ตอนนี้คุณลงมือต่อตระกูลหมิงของฉัน ไม่มีผลดีเลย เมืองใหม่ เป็นโครงการที่เจ้าเทพสั่งการ คุณอยากตายเหรอ? กล้าแตะต้องตระกูลหมิงของฉันในเวลานี้!"

หรันยู่เอนหลัง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: "ประธานหมิง คุณหมายความว่ายังไง? ตระกูลหมิงของพวกคุณเป็นคนรับโครงการเมืองใหม่ไว้เอง ตระกูลหมิงของคุณทำไม่สำเร็จ เจ้าเทพจะต่อว่าก็ต่อว่าตระกูลหมิงของพวกคุณ เกี่ยวอะไรกับฉัน?"

หมิงฮุยโกรธจนกัดฟันด้วยความแค้น: "หรันยู่ แกคิดว่าแกจะครอบครองตระกูลหมิงของฉันได้งั้นเหรอ? ฉันจะบอกแกให้นะ อย่างมากต่อสู้กันจนตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย! แกอย่ามาได้ใจต่อหน้าของฉัน อย่าบีบคั้นกู"

หรันยู่พูดอย่างเฉยเมยว่า: "ข่มขู่ฉันเหรอ? ฮ่าๆ ฉันไม่กลัวจริงๆด้วย ไม่รู้ชัยชนะจะตกอยู่ในมือใคร ยังไม่แน่ใจนะ"

หมิงฮุยหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง และแสดงความกระตือรือร้นเอาจริงเอาจัง

ในเวลานี้ หวางซีและเย่เซิ่งเทียนผลักประตูเข้ามา