Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 177

"พ่อค่ะ คุณปู่ที่หนูเห็นเมื่อวานนี้ละคะ เขายังลูบหัวของหนูด้วย"

ซือซือสะพายกระเป๋าเล็ก พูดโดยไม่ใส่ใจ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซิ่งเทียนชะงักนิ่ง ในแววตาประกายผ่านด้วยความอาฆาตพยาบาท!

หงหยวนพ่อบ้านของตระกูลเย่!!

ไอ้แก่ กล้ามาหาลูกสาวของฉัน!

แกกำลังรนหาที่ตาย!!

"พ่อค่ะ พ่อเป็นอะไร?"

ซือซือถามอย่างไม่เข้าใจ นวดคิ้วที่ขมวดของเย่เซิ่งเทียน

ความอาฆาตแค้นบนตัวของเย่เซิ่งเทียนก็หายไปในทันที และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: "คนคนนั้นเป็นคนไม่ดี ต่อไปอย่าคุยกับคนแปลกหน้า รู้ไหม?"

"อือๆ"

ซือซือพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แล้วถามอีกว่า: "เหมือนกับคนไม่ดีที่จับตัวหนูครั้งก่อนหรือเปล่าคะ?"

"ใช่"

เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า

ซือซือไม่ลืม!

ครั้งก่อน หวางเอี๋ยนและคนอื่นลักพาตัวซือซือ ทิ้งความทรงจำเลวร้ายไว้ให้เธอ

เธอจำได้มาโดยตลอด

เธอไม่ลืมมาโดยตลอด

เด็กคนนี้ ได้รับความทุกข์ทรมานมากเกินไป

แต่ว่าเธอรู้เหตุรู้ผลเกินไป กลัวว่าพ่อแม่จะเป็นห่วง ดังนั้นมักจะแสดงว่ามีความสุขมาก

เย่เซิ่งเทียนเจ็บปวดใจมากๆ

ช่วงก่อนหน้านี้ ซือซือมักจะฝันร้ายทุกคืน ฝันร้ายจนตกใจตื่นอยู่เสมอ ร้องไห้แล้วตะโกน"คุณน้า อย่าใช้เข็มแทงหนู ซือซือไม่กล้าแล้ว ซือซือไม่กล้าแล้ว......"

ทุกครั้ง ก็ร้องไห้ตื่นขึ้นมา

เย่เซิ่งเทียนเป็นทุกข์ดั่งใจโดนมีดกรีด!

หวางเอี๋ยน ฉันจะฆ่าเธอในไม่ช้าก็เร็ว!

ตอนนี้ ไอ้แก่หงหยวนนั้น ไม่นึกเลยว่าจะกล้าคิดไม่ซื่อต่อซือซือ เขารนหาที่ตายจริงๆ!

คิดว่า ฉันไม่ฆ่าแกจริงเหรอ?

คิดว่า ฉันใจกว้างมากจริงเหรอ?

ไม่ฆ่าแก เพียงแค่รู้สึกว่า คนที่สมควรตายคือคนในตระกูลเย่ คนอื่นๆไม่จำเป็นต้อง

แต่ตอนนี้ แกรุกล้ำเส้นของฉันอย่างไม่หยุดยั้ง แกใช้ชีวิตพอแล้วจริงๆ!