ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะยิ้มอย่างขมขื่น เขามอบอักษรที่เย่เซิ่งเทียนเขียนก่อนหน้านี้ด้วยสองมือ และกล่าวด้วยความเคารพอย่างสูงว่า:"ท่านอาจารย์ ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ถึงความหมายของคำว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า นี่คืออักษรที่ท่านเขียน ผมนำมามอบให้แล้ว ผมหวังว่าจะสามารถเชิญคุณไปให้ความรู้ที่สมาคมศิลปะพู่กันแห่งประเทศอาทิตย์ของเรา หากได้โอกาสนี้ ผมจะตายตาหลับอย่างแน่นอน"
"ช่างมันเถอะ ถ้าฉันไปจริงๆ ราชวงศ์อาทิตย์ของคุณคงจะทำให้หวาดกลัว"
เย่เซิ่งเทียนพูดติดตลก
"ชิอิจิโร่ คุณหลงในประเทศอาทิตย์ของพวกคุณมากเกินไปหรือเปล่า? อาจารย์ของฉันเป็นคนฐานะอะไร แระเทศคุณมีปัญญามาเชิญเหรอ? "
หมอเทวดาหัวพูดหยาบคายและดูถูก
ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะถอนหายใจ ไม่กล้าพูดอะไรอีก
เขารู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ผิดปกติมาก!
กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม ใจเย็นสงบนิ่ง และความแข็งแกร่งที่ดูมั่นใจในตัวเอง สิ่งเหล่านี้เขาไม่เคยเห็นมันปรากฏที่ใครมาก่อน
หมอเทวดาหัวอดใจรอไม่ไหวที่จะกลับไปศึกษาวิถีแห่งโชคไม่ไหวแล้วพูดว่า "ท่านอาจารย์ ถ้าอย่างนั้นผมขอกลับไปก่อน ท่านไม่ต้องให้เกียรติตระกูลโจว วังหลังผมจะรีบไปหาตระกูลโจวเพื่อขอคำอธิบายแน่นอน บังกาจกล้ามาใส่ร้ายคุณและทุบรถของคุณ ตระกูลโจวนี้รนหาที่ตายจริงๆ "
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้าและหมอเทวดาหัวก็รีบออกไป
"อาจารย์มิยาโมโตะ คุณอยู่ที่นี่นี้เอง ห้องประมูลกำลังประมูลตัวละครของคุณ มีมูลค่าถึงหนึ่งล้านเหรียญแล้ว"
ซุนผิง ดาราหญิงที่มีชื่อเสียง ก็อยู่ในอันดับต้น ๆ ของต้าเซี่ยเหมือนกัน
เมื่อเห็นม้วนกระดาษในมือของชิอิจิโร่ มิยาโมโตะ เธอยิ้มและพูดว่า "นี่คืองานเขียนใหม่ของคุณเหรอ? ฉันขอดูหน่อยได้ไหม"
ซุนผิงรับมาอย่างสนิทสนม และตกใจเมื่อเปิดออกมา เธออุทานว่า "ท่านอาจารย์มิยาโมโตะอารัมภกถาบทกวีหลานถิงของคุณน่าทึ่งมาก นี่ต่างหากเป็นไพ่ใบสำคัญของคำคืนนี้ คุณเพิ่งเอามันออกมาตอนนี้ คุณวางแผนที่จะทำให้ทุกคนประหลาดใจใช่ไหม? "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...