โจวอู่ยิ้มด้วยสีหน้าที่ชั่วร้าย "หยวนปิน ไม่ได้ตายโดยเปล่าประโยชน์ การตายของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งบู๊นั้นเพียงพอที่จะทำให้ทั่วห้ามณฑลในเจียงหนานสั่นสะเทือน!"
ดวงตาของโจวหมินหมินประกายความโหดเหี้ยม หรี่ตาลงและกล่าวว่า "ลุงรอง ลุงหมายความว่า...... "
"สำนักพลังบวกใช่ว่าจะสามารถยั่วยุได้ง่าย ดารากังฟูอันดับหนึ่งในวงการบันเทิงคือคนของ สำนักพลังบวก และเขามีพลังอำนาจมากมาย"
โจวอู่กล่าวด้วยสีหน้าที่ดุร้ายว่า "หยวนปินมีแวดวงของตนเองเช่นกัน พวกเขาจะต้องรู้สึกโศกเศร้าและต้องทวงความยุติธรรมให้เขาอย่างแน่นอน"
"และหูเซี่ยวถูกตีขาหักไปทั้งสองข้าง คุณคิดว่าตระกูลหูจะยอมรามือเหรอ?"
ตระกูลหูแห่งเจียงหนาน ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลโจว! !
เป็นตระกูลใหญ่แห่งห้ามณฑลในเจียงหนานเหมือนกัน! !
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ โจวอู่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา "แน่นอน ตระกูลที่สำคัญที่สุดคือตระกูลเย่"
โจวหมินหมินรู้สึกดีใจและรีบกล่าวว่า "ลุงรอง ตระกูลเย่จะลงมือเหรอ?"
โจวอู่กล่าวอย่างสงบ "เรื่องนี้ คุณจะต้องเก็บเป็นความลับ คุณแค่ต้องรู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังตระกูลโจวของพวกเราคือตระกูลเย่"
โจวหมินหมินพยักหน้าอย่างรวดเร็ว และอดที่จะรู้สึกดีใจไม่ได้
พวกกบในกะลาแห่งเมืองเฉียนถัง คอยดูเถอะ ถ้าฉันไม่สามารถทำให้พวกคุณตายทั้งครอบครัว ก็อย่ามาเรียกฉันว่าโจวหมินหมิน! !
คราวนี้ แม้แต่เทวดาก็ช่วยพวกคุณไม่ได้! !
การตายของปรมาจารย์นั้นมีผลกระทบอย่างมาก!
ห้ามณฑลในเจียงหนาน มีปรมาจารย์เพียงสามคนเท่านั้น
และหยวนปินเป็นคนที่สี่!
อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์คนที่สี่เสียชีวิตไปแล้ว! !
เสียชีวิตอยู่ในเมืองเฉียนถัง!
ถูกกบในกะลาคนหนึ่งทำให้โกรธจนเสียชีวิต! !
นี่คือเจตนาหาเรื่องโลกบู๊ของห้ามณฑลในเจียงหนาน และนี่คือการท้าทายต่ออำนาจของโลกบู๊! !
นี่คือการดูถูกโลกบู๊การดูถูกปรมาจารย์ และเป็นความอัปยศ! !
วงการโลกบู๊แห่งห้ามณฑลในเจียงหนานรู้สึกโกรธแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...