ไป๋เฉินและคนอื่นๆที่รีบออกมาจากด้านหลัง สีหน้าก็ดูแปลกๆขึ้นมาในทันที
ถ้าเมื่อก่อนนี้พวกเขาไม่รู้ว่าเย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ งั้นพวกเขาก็ยังคิดว่าพ่อบ้านตระกูลเย่ออกหน้า เย่เซิ่งเทียนจะมีปัญหาได้
แต่ตอนนี้รู้ตัวตนเจ้าเทพของเย่เซิ่งเทียน รู้สึกแค่ว่าหงหยวนเป็นคนโง่
เย่เซิ่งเทียนทำลายล้างตระกูลโจวได้ หรือว่ายังจะกลัวตระกูลเย่เหรอ?
สมองโดนด้วงมูลกัดกินไปจริงๆ ขนาดเหตุผลง่ายขนาดนี้ก็ยังไม่เข้าใจเหรอ?
แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ประหลาดใจ
เย่เซิ่งเทียน ไม่นึกว่าจะเป็นลูกนอกสมรสที่ตระกูลเย่ปล่อยปละละเลยอยู่ที่ข้างนอก!
นี่เป็นความลับที่น่าตกใจ!
พวกเขาแค่ถือซะว่าตัวเองไม่ได้ยิน!
นี่ถ้าเผยแพร่ออกไป พวกเขาก็จะต้องตายแน่ๆ!
ใครจะคิดว่า เจ้าเทพ จะเป็นลูกนอกสมรสที่โดนตระกูลเย่ทอดทิ้ง?
"แกก็คือไอ้ลูกนอกสมรสคนนั้นเหรอ?"
เย่หยุนวางมาดคุณหนูใหญ่ ในสายตาเต็มไปด้วยความรังเกียจ และพูดอย่างเยือกเย็นว่า: "ใครให้ความกล้ากับแก ไม่กลับตระกูลเย่กับลุงหง? แกรู้มั้ยว่าอาการป่วยของพี่ชายฉันร้ายแรงมากแล้ว? ถ้าพี่ชายฉันเป็นอะไรไป แกรับผิดชอบไหวมั้ย? ใช้เลือดของแกมาช่วยชีวิตพี่ชายของฉัน นั่นเป็นเกียรติของแก เป็นหน้าที่ของแก! ตอนนี้ฉันสั่งให้แก กลับตระกูลเย่กับฉันเดี๋ยวนี้ ช่วยชีวิตพี่ชายของฉัน!"
หลังจากพูดแบบนี้ออกมา ขนาดคนนอกอย่างไป๋เฉินก็ยังโกรธ
เย่หยุนรังแกคนเกินไป!
พี่ชายของแกจะเป็นหรือตาย เกี่ยวอะไรกับเย่เซิ่งเทียน? เธอมาขอร้องคนอื่น แต่ทำราวกับเป็นเจ้าหญิงผู้สูงส่ง ไม่มีท่าทางขอร้องคนเลยสักนิด
อย่าว่าแต่เย่เซิ่งเทียนเลย ขนาดคนแปลกหน้าอย่างพวกเขาก็ไม่อาจทนดูได้!
มีการขอร้องคนแบบนี้ด้วยเหรอ?
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อฟังคำพูดของพวกเขา เย่เซิ่งเทียนเป็นลูกนอกสมรสที่โดนทอดทิ้ง รังแกคนขนาดนี้เลยเหรอ? ตอนนั้นพวกแกไม่ต้องการคนอื่นเขา ตอนนี้ต้องการให้คนอื่นเขามาช่วยชีวิต กลับสั่งการคนอื่นอีก ราวกับว่าคนอื่นเขาติดค้างพวกแก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...