Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 307

ครั้งนั้น สั่นสะท้านทั้งโลก ขนาดประเทศนัมเบอร์วันก็ส่งคนมาเพื่อสันติภาพ และยอมจำนน

หลังจากนั้น ไม่มีใครกล้าหาเรื่องเย่เซิ่งเทียนที่สวมหน้ากากไซอิ๋วอีก

เทพสงครามจากประเทศต่างๆ มีคนหนึ่งนับคนหนึ่ง ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เซิ่งเทียน ความสามารถของเขา เหนือกว่าเทพสงครามไปแล้ว

เจ้าเทพ เป็นผู้นำเทพสงคราม

การขนานนามนี้ อย่างแรกคือเผยแพร่ออกมาจากในค่ายศัตรู หลังจากนั้น ขุนหลวงต้าเซี่ย ถึงได้แต่งตั้งเย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ

ในโลกของป่าคือความแข็งแกร่งของผู้แข็งแกร่งที่สุดคือผู้อยู่รอด เย่เซิ่งเทียน เป็นตำแหน่งที่สูงที่สุดของตำแหน่งนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

และตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนได้ออกคำสั่งปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ออกมาด้วยตัวเอง ใครกล้าคัดค้าน?

ต้องรู้ว่า อยากจะปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นั่นต้องทรัพย์สินกำลังคนนับไม่ถ้วน แม้ว่าจะเป็นประเทศนัมเบอร์วัน อยู่ในสถานการณ์ไม่ใช้อาวุธขั้นสูง ก็ไม่กล้าพูดว่าจะปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ทั้งหมด

แต่เย่เซิ่งเทียน แค่คำสั่งเดียว ก็สามารถทำให้ทุกคนหยุด

นี่ ก็เป็นเจ้าเทพ!!

ผู้นำเทพสงคราม!!

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

"เทพสงครามยอดหล้า กองทัพเรือของประเทศนัมเบอร์วันส่งคนมาถามไถ่ครับ"

ผู้ใต้บังคับบัญชารายงานสถานการณ์ต่อเทพสงครามยอดหล้า

"ให้เขาเข้ามา"

จ้านอู๋ซวงไม่ได้เงยหน้าขึ้น สีหน้าเย็นชา

ความอาฆาตแค้นบนใบหน้า ทำให้ลูกน้องของเขาค่อนข้างทนไม่ได้

ฟางหงปิน เป็นน้องชายของเขา และเป็นเพื่อนร่วมรบของเขาด้วย!

ปีนั้น ตอนที่เจ้าเทพยังคงเป็นนายร้อย เขาและฟางหงปินกับเหลิ่งเจว๋ซื่อและเทพสงครามรักษาเมือง มีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด ในเวลาเดียวกัน ก็เป็นคู่ต่อสู้ในศิลปะการต่อสู้ ต่างสร้างแรงบันดาลใจให้ซึ่งกันและกัน ต่อสู้เพื่อชัยชนะให้ซึ่งกันและกัน ใครก็ไม่ยอมใคร

การต่อสู้ครั้งนั้น เป็นการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงของเจ้าเทพ และต่อสู้ได้โหดร้ายอย่างยิ่ง

ต่อสู้จนสาหัส แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของพี่น้องเสียชีวิตในการสู้รบ ฟางหงปินบังกระสุนให้กับเจ้าเทพ สุดท้ายรอดชีวิตเพียงแค่ไม่กี่คน

ใบหน้าคมคายของจ้านอู๋ซวง มีน้ำตาไหลรินลงมา

ผู้ชายคนนี้ที่ปีนออกมาจากกองคนตาย เมื่อนึกถึงพี่น้องเหล่านั้น กลับร้องไห้สะอึกสะอื้น

"หงปิน ความสามารถของนายดีกว่าฉันมาก นายเป็นคนที่มีความสามารถดีที่สุด ในบรรดาพวกเราทั้งสี่คน ก็เป็นคนสามารถที่ติดตามย่างก้าวการก้าวหน้าของเจ้าเทพได้ดีที่สุด แม้ว่าปากพวกเราจะบอกว่าไม่ยอมรับ แต่ในใจต่างก็รู้ว่า นายเป็นคนแรกภายใต้บัญชาการของเจ้าเทพ! ถ้านายไม่ตาย นายก็เป็นเจ้าเทพคนที่สองอย่างสมชื่อ!"

จ้านอู๋ซวงเช็ดหน้า ดูเหมือนจะร้องไห้แต่ก็ไม่ร้อง เงยหน้าขึ้นดื่มเหล้า แล้วพึมพำว่า: "หงปิน พวกเราทำผิดต่อนาย พวกเราทำผิดต่อนาย แม้แต่คนในครอบครัวของนายพวกเราก็ปกป้องไม่ได้ พวกเรามีสิทธิ์อะไรเป็นพี่เป็นน้องกับนาย"

"น้องชาย ถ้าวิญญาณของนายอยู่บนท้องฟ้า นายเข้าฝันฉัน นายด่าฉันเถอะ นายต่อยฉันเถอะ ฉันไม่คู่ควรเป็นน้องชายของนาย ฉันไม่คู่ควร"

จ้านอู๋ซวงเมาแล้ว ปกติเขาดื่มยังไงเขาก็ไม่เมา ตอนนี้กลับเมา

"เทพสงครามยอดหล้า ประเทศนัมเบอร์วันคนของหน่วยเรือยุทธการที่เจ็ดถึงแล้ว"

คนคนนั้นที่เข้ามาก่อนหน้านี้

ดวงตาทั้งสองของจ้านอู๋ซวงเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย: "ให้เขาเข้ามา"

ในไม่ช้า เจ้าหน้าที่ผิวขาวก็ถูกพาเข้ามา และพูดด้วยความเคารพนบน้อมว่า: "สวัสดีครับเทพสงครามยอดหล้า นายพลของพวกเราให้ผมมาทักทายคุณ"

จ้านอู๋ซวงตะโกนในทันที: "มีอะไรก็รีบๆพูดมา"

เจ้าหน้าที่ผิวขาวแค่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนตัวเองจะตายได้ทุกเมื่อ ระดับความแข็งแกร่งของเทพสงคราม น่ากลัวเกินไป โดยเฉพาะ จ้านอู๋ซวงยังเป็นหนึ่งในเทพสงครามที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!

รัศมียิ่งใหญ่มาก

เขารีบพูดว่า: "นายพลของพวกเราให้มาถามคุณ ว่าทำไมเจ้าเทพต้องปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ คำสั่งนี้ไม่เหมาะสมหรือเปล่า ยังหวังว่าอีกฝ่ายจะสามารถบอกเหตุผลให้พวกเราทราบได้"

"ไม่เหมาะสม?"

จ้านอู๋ซวงแสยะยิ้มแล้วพูดว่า: "พวกแกเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรที่จะตั้งคำถามกับคำสั่งของเจ้าเทพ? กลับไปถามผู้นำของพวกแก ลืมท่วงท่าดาบนั้นของเจ้าเทพแล้วหรือไง!"

ดวงตาทั้งสองของจ้านอู๋ซวงหรี่ลง: "ไสหัวไปซะ กลับไปบอกกับไอ้ยำหมาอย่างไรเดอร์ด้วย หน่วยรบที่เจ็ด กล้าเข้าใกล้เราภายในร้อยไมล์ทะเล ก็เป็นการท้าทาย ตายสถานเดียว!"

ไรเดอร์ เป็นผู้รับผิดชอบด้านแปซิฟิกของประเทศนัมเบอร์วัน จ้านอู๋ซวงกลับไม่ได้ให้ความสำคัญทั้งนั้น

ประเทศนัมเบอร์วัน แต่ว่าเป็นเสือกระดาษเท่านั้นเอง ขับเรือมาไม่กี่ลำ ข่มขู่ใครกัน

ไม่พอใจ ก็ทำลายแก!

ทำให้หน่วยรบที่เจ็ดของแก จมลงสู่ก้นทะเลตลอดไป!