"ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย ซีเอ๋อร์ พวกคุณพยายามอย่าทะเลาะกับฝ่ายตรงข้าม เดี๋ยวจะเสียเปรียบเอา รอให้ฉันมาจัดการ"
หลังจากวางสาย เย่เซิ่งเทียนก็รีบไปที่ห้างสรรพสินค้าซื่อไห่อย่างไม่หยุด
รั่วรั่วเด็กผู้หญิงคนนี้ที่เพิ่งได้รับแรงกระตุ้น และตอนนี้เธอก็ถูกทุบตีอีกครั้ง เย่เซิ่งเทียนกลัวว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรที่รุนแรงออกมาได้
และในเวลานี้ ห้างสรรพสินค้าซื่อไห่
หญิงวัยกลางคน ตบหน้าหลันรั่วรั่วไปสองทีเหมือนแม่ค้าปากตลาด และด่าว่า "ไอ้ลูกเนรคุณ เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ เลย ฉันให้แกเอาเงินซื้อบ้านให้น้องชายแกแกก็บอกว่าไม่มีเงิน ตอนนี้ฉันให้แกจ่ายเงินดาวน์บ้านให้น้องชายของแก แกยังบอกว่าไม่มีเงินอีก แกเป็นพี่สาวคนยังไงกัน? หือ? ที่ฉันส่งแกไปเรียนก็เพราะจะให้แกช่วยเหลือน้องชายแก! แม้แต่เรื่องแค่นี้แกยังไม่สามารถช่วยได้ แล้วจะมีแกไว้เพื่ออะไร! ฉันให้แกแต่งงานกับคุณหาน ทำไมแกถึงปฏิเสธมัน"
หลันรั่วรั่วปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยความโกรธ น้ำตาแห่งความคับข้องใจหมุนวนในดวงตาของเธอ "แม่คะ แม่ยังมีเหตุผลอยู่หรือไม่ หนูเพิ่งเรียนจบมาปีเดียว หนูจะมีเงินซื้อบ้านซื้อรถให้น้องชายได้อย่างไร! ตั้งแต่เล็กจนโตในสายตาแม่ก็มีแต่น้องชายคนเดียวเท่านั้น ไม่เคยเห็นหัวลูกสาวคนนี้เลย! คุณหานคนนั้นอายุก็ห้าสิบกว่าแล้ว แม่ดีกับฉันจริงๆ หรือ? อย่าลำเอียงขนาดนั้นได้ไหม! หนูเป็นลูกสาวของแม่ ไม่ใช่สินค้า!"
น้องชายของหลันรั่วรั่วที่อยู่ข้างๆ ที่กำลังเล่นเกม พูดอย่างไม่มีความอดทนว่า "หลันรั่วรั่ว พี่พูดแบบนี้มันหมายความว่าอย่างไร? หรือว่าแม่ของเราให้กำเนิดแค่ฉันคนเดียวโดยไม่มีพี่งั้นเหรอ? ความรู้ที่เรียนมาได้หายไปไหนหมด"
แม่หลันรั่วรั่วด่าอย่างไม่มีเหตุผล "ห้าสิบกว่าแล้วยังไง? สามารถแต่งานกับคุณหานได้ มันเป็นพรสำหรับแก เขามีอายุมากแล้วยังไงเหรอ? ทรัพย์สินของเขานับสิบล้าน ยังไม่คู่ควรกับแกเหรอ? ฉันเลี้ยงแกมาโตขนาดนี้และส่งแกเรียน เพื่ออะไรละ? ก็เพราะจะได้เรียกร้องสินสอดได้มากขึ้นไม่ใช่เหรอ? แกบอกว่าฉันขายลูกสาว ฉันก็จะขายลูกสาวจริงๆ แล้วยังไง! ฉันเลี้ยงแกมา เพื่อที่จะขายแกได้ราคาดีๆ และเก็บเงินให้น้องชายแกบ้าง! ฉันเป็นแม่แก แกก็ต้องฟังฉันนะ! ไม่อย่างนั้นฉันจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ไปเพื่ออะไร! กลับไปกับฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะตีขาแกให้หัก!"
หวางซีรีบชักชวนว่า "คุณป้า ป้าอย่าทำแบบนี้ มีอะไรก็พูดกันดีๆ ทุกคนก็เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้อย่าทำให้คนอื่นต้องหัวเราะเลย"
แต่แม่หลันรั่วรั่วกลับไม่สนใจเลย ตะโกนโดยตรงว่า "หัวเราะแล้วทำไม? ใครจะหัวเราะก็ปล่อยมันไปเลย ฉันสั่งสอนลูกสาวของฉันเอง มันเกี่ยวอะไรกับแก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...