Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 385

"พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนู หนูจะเอาแม่ หนูจะเอาพ่อ หึ้ๆๆๆ พวกคุณเป็นคนเลว"

บนเครื่องบินส่วนตัว ซือซือร้องไห้และดิ้นรน และใช้ปากไปกัดคนที่อยู่ข้างๆ เธอ

"โอ๊ย ไอ้เด็กบ้า มึงกล้าดียังไงมากัดกู!"

ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ โกรธมาก ยกมือขึ้นตบหน้าซือซือ และด่าอย่างดุเดือดว่า "หุบปากไปซะ ไม่อย่างนั้นกูจะโยนมึงออกจากเครื่องบินไป"

มีรอยตบชัดเจนบนใบหน้าที่ขาวและอ่อนโยนของซือซือ และเธอก็กลัวมากจนไม่กล้าร้องไห้ สะอื้นไห้และพูดว่า "พวกคุณเป็นคนเลวทั้งหมด พ่อของหนูจะมาช่วยหนูแน่นอน พ่อของหนูจะมาแก้แค้นให้หนู จะไม่ปล่อยพวกคุณไปแน่นอน"

พัฟๆ!

ชายวัยกลางคนตบหน้าซือซืออีกครั้ง ตบจนทำให้ซือซือล้มลงกับพื้นทันที หน้าผากของเธอถูกกระแทกบนโต๊ะข้างหน้า เกิดเป็นรอบฟกซ้ำขึ้นมาทันที แต่ไม่กล้าร้องไห้ ได้แต่สะอื้นเบาๆ ซึ่งน่าสงสารมาก

"ไอ้เด็กเวร มึงยังหวังว่าพ่อมึงมาช่วยมึงอีกหรือ? อีกไม่นานเขาก็จะเอาตัวเองไม่รอดแล้ว!"

ชายวัยกลางคนหัวเราะเยาะ เมื่อเผชิญหน้ากับเด็กที่อายุไม่ถึงสี่ขวบคนนี้ เขาไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย

ชายอีกคนหนึ่งที่มีแผลเป็นดุร้ายบนใบหน้ากล่าวว่า "ไอ้ถาง อย่าตบให้ตายล่ะ ยังจะต้องใช้เลือดของไอ้เด็กเวรคนนี้ไปช่วยคุณชาย ถ้าเธอตายไป นายหญิงจะไม่ปล่อยเราทั้งคู่แน่"

ไอ้ถางพูดอย่างเฉยเมยว่า "ตายก็ตายดิ ไอ้เด็กเวรตายไป ยังมีเย่เซิ่งเทียนไอ้ลูกนอกสมรสคนนั้น เลือดของเขาก็สามารถช่วยชีวิตคุณชายได้เหมือนกัน"

ชายที่มีแผลบนใบหน้ายิ้มและพูดว่า "มันก็ใช่ ไม่รู้ว่านายหญิงคิดยังไง ทำไมไม่ให้เราจับตัวไอ้ลูกนอกสมรสคนนั้นกลับไปโดยตรง"

ไอ้ถางเทกาแฟร้อนในถ้วยลงบนตัวซือซือโดยตรง

"อ๊ะ....."

ซือซือกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เสียงร้องที่น่าสังเวช ไม่เหมือนเสียงของมนุษย์ ในไม่ช้าร่างกายก็พุพอง และเลือดเนื้อพร่ามัว

"เจ้าเด็กบ้าน้อย หุบปากไปซะ!"

ไอ้ถางเตะซือซือออกไป และกระแทกห้องโดยสาร ซือซือถูกเตะออกจากจุดนั้นเป็นลมไปทันที

"วิธีการของนายหญิงคุณยังไม่รู้เหรอ? นายหญิงอยากจะทรมานพ่อลูกคู่นี้ให้ตาย ถ้านายไม่เชื่อ ก็คอยดูนายหญิงยังจะลงมือจัดการกับครอบครัวของเย่เซิ่งเทียน ด้วยวิธีการของนายหญิง เธอจะทำให้เย่เซิ่งเทียนดูด้วยตาของเขาเองว่าครอบครัวของเขาตายต่อหน้าเขาด้วย!"

ไอ้หน้าแผลตัวสั่นโดยอดไม่ได้ เมื่อคิดถึงวิธีการของนายหญิง และรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว

และในช่วงเวลานี้

เมืองเฉียนถัง!

เย่เซิ่งเทียนนั่งอยู่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขามืดมน และเขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ในดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่แดงก่ำ และหมัดที่กำแน่นมีเส้นเลือดสีน้ำเงินผุดออกมา และได้แสดงความโกรธอันมหึมาในหัวใจของออกมาแล้ว

ในขณะนี้ เย่เซิ่งเทียนผู้ซึ่งเคยชนะมาโดยตลอด รู้สึกสิ้นหวัง และไร้อำนาจเป็นครั้งแรก

ลูกสาวถูกจับตัวไปสามชั่วโมงแล้ว แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่มีเบาะแสใดๆ เลย!

กล้องวงจรทั้งหมดไม่มีร่องรอยของทั้งสองคนเลย

ทางด้านโรงเรียน ถูกควบคุมอย่างเข้มงวดไปแล้ว แต่ก็ไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆ!

อีกฝ่ายหนึ่งอย่างน้อยคือราชาบู๊ และมันง่ายเกินไป ที่จะหลีกเลี่ยงกล้องวงจร

อีกอย่าง ยังได้ส่งราชาบู๊ออกมาสองคนพร้อมกัน และมันไม่ง่ายเลย ที่จะระดมคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้สองคน และมันต้องได้รับการไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า!

มันคือใครกันแน่!!

เย่เซิ่งเทียนสูบบุหรี่ทีละม้วนต่อๆ กัน และในเวลาเพียงสามชั่วโมง บุหรี่สองซองก็เกือบจะหมดลงแล้ว!

หากเกิดอะไรขึ้นกับซือซือ เขาจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองในชีวิตนี้!

แม้แต่ลูกสาวตัวเองก็ปกป้องไม่ได้ ตัวเองยังถือเป็นเจ้าเทพอะไร!

ยังจะเป็นเจ้าเทพบ้าอะไร!!

"เย่เซิ่งเทียน แม้ว่าแกจะมีพลังต่กสู้สูงสุดของโลกแล้วยังไง! เป็นผู้แข็งแกร่งหนึ่งเดียวในโลกแล้วยังไง! แม้แต่ลูกสาวตัวเองยังไม่สามารถปกป้องได้ แกคู่ควรกับการเป็นพ่อหรือไม่?!"

เย่เซิ่งเทียนตบหน้าตัวเองอย่างดุเดือด ดวงตาของเขาแดงก่ำ ราวกับสัตว์ร้ายที่เลือกมนุษย์และจะกินพวกมัน!

"เจ้าเทพ ได้เบาะแสมาแล้ว!"

เวินเฉินรีบวิ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง