Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 395

"พ่อ หนูอยากกลับบ้าน"

ทำให้ซือซือต้องหวาดกลัวเป็นเรื่องที่เขายอมไม่ได้ แม้ในตอนนี้เธอจะอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่ดวงตาที่สดใสกลับต้องเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"ได้เลย เรากลับบ้านกันเถอะ"

เย่เซิ่งเทียนกดลงไปบนหน้าฝากของซือซือด้วยจิตใจที่เจ็บปวด ใบหน้าของเธอปรากฏรอยฝกช้ำขึ้น ตอนนี้เขารู้แล้วว่าลูกสาวของเขาต้องได้รับความทรมานมากขนาดไหน

จิตใจของเย่เซิ่งเทียนเหมือนกับถูกมีดทิ่มแทง

ลูกสาวที่น่าสงสาร ทั้งหมดนี่ก็เพราะพ่อที่ดูแลเจ้าได้ไม่ดีพอ

"พ่อ ทำไมผมด้านซ้ายถึงมีสีขาวล่ะ"

ซือซือยังไม่รู้ว่าพ่อของเธอใช้อายุขัยของตนเองไปยี่สิบปีเพื่อช่วยชีวิตเธอไว้

"พ่อมีผมสีขาวเพราะว่าพ่อโตขึ้นแล้วไงล่ะ"

เย่เซิ่งเทียนออกไปพร้อมกับซือซือในอ้อมแขนของเขา ในขณะเดียวกับที่เย่เสียงเพิ่งจะคลานมาถึงหน้าบันได

เขาหันศีรษะไปหาเย่เซิ่งเทียน กรีดร้องออกมาอย่างหวาดกลัว "แก.. ยะ.. อย่าเข้ามา "

พูดพลางคลานลงบันไดไปราวกับคนบ้า จู่ ๆ ล่างของเขาก็กระแทกลงกับพื้น

เย่เซิ่งเทียนกดเบา ๆ ลงไปบนจุดหลับของซือซือจนเธอหลับลงบนท้ายทอยของเขา เขาไม่ต้องการให้ซือซือต้องมาเห็นภาพที่โหดร้ายแบบนี้

เขาเดินเข้าไปอย่างช้า ๆ แววตาอันเยือกเย็นราวกับคมมีด จ้องมองไปที่เย่เสียงอย่างอาฆาต !

กลิ้งลงบันไดไปอยู่ข้าง ๆ กับศพของไอ้ถางและไอ้หน้าบาก เงยหน้ามองขึ้นมาหมวดกลัวจนฉี่ราด

"ปีศาจ แกมันปีศาจ"

เย่เสียงตกใจจนแทบสิ้นสติ ร่างของทั้งสองหายไปครึ่งตัว กองเลือดไหลท่วมพื้น เศษเนื้อติดอยู่บนมือของเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง

สัตว์นรก !

แกมันสัตว์นรก !

"คลานต่อไปสิ !"

เย่เซิ่งเทียนพูดขึ้น ตอนนี้เขาไม่ต่างไปจากปีศาจเลย !

เขาถูกคนพวกนี้บังคับให้เปลี่ยนเป็นปีศาจ !

เพื่อลูกสาวแล้วเขายอมเปลี่ยนตัวเองเป็นปีศาจ !