Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 464

ขณะที่เย่เซิ่งเทียนกำลังจะพูด หลี่หลานก็ขัดขวางเขาเอาไว้

หลี่หลานส่งซือซือให้เย่เซิ่งเทียน จากนั้นไม่พูดอะไร แล้วเดินไปหาท่านเฒ่าหลี่อย่างช้า ๆ

“คุณแม่ ไม่จำเป็นต้องคุกเข่า ในเมื่อที่นี่ไม่ต้อนรับพวกเรา งั้นพวกเรากลับกันเถอะ!”

หวางซีดึงหลี่หลาน แต่ถูกหลี่หลานผลักออกไป

“คุณพ่อค่ะ พวกเขาดุมาก อย่าปล่อยให้พวกเขารังแกคุณยาย”

ซือซือตกใจจนซุกหน้าไปที่คอของเย่เซิ่งเทียน เด็กคนนี้ถูกคนตระกูลหวางทรมาน จนทิ้งเงามืดอยู่ในใจ

“มีพ่ออยู่ หนูไม่ต้องกลัว”

เย่เซิ่งเทียนตบหลังซือซือเบา ๆ

เขาสามารถเข้าใจอารมณ์ของแม่ยาย และเข้าใจความคิดของแม่ยาย

มีใครไม่อยากจะกลับบ้านตนเองหรอก?

หลี่หลานเดินไปอยู่ข้างหน้าท่านเฒ่าหลี่คุกเข่าลงแล้วกราบสามครั้ง และกล่าวว่า “คุณพ่อ ลูกอกตัญญูหลี่หลาน กลับมาแล้ว”

“ยังรู้ว่าตนเองอกตัญญูอีกเหรอ? ยังมีหน้ามาพูดอีก!”

ก่อนที่คนอื่น ๆ ในกลุ่มจะพูดอะไร หลี่เซียงหลันเอ่ยปากก่อน และกล่าวอย่างขมขื่นว่า “ถ้าตอนนั้นคุณไม่หนีตามหวางหงจื้อไป คุณพ่อคงไม่โกรธมากจนป่วยหนัก! คุณทำให้ตระกูลหลี่เสียหน้า คุณคือตัวซวย ผู้หญิงไร้ยางอาย คุณมีลูกสาวก็ไร้ยางอายเหมือนคุณ!”

“เมื่อสักครู่ฉันแค่พูดความจริง อยากให้คุณรู้ถึงความผิดของตนเอง แต่นึกไม่ถึงว่าคุณจะไม่สำนึกผิด แล้วยังทำร้ายฉันกับซิ่วหลิน อีกด้วย ผู้หญิงไร้ยางอายอย่างคุณ ยังมีหน้ากลับมาตระกูลหลี่อีก? แล้วยังพาคนพวกนี้กลับมาอีกด้วย!”