Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 467

“พวกเราตระกูลหลี่มีเกียรติขนาดนี้เชียวหรือ? แม้แต่จ่งตูของเมืองโมตูก็ยังมาอวยพรวันเกิดให้คุณท่าน”

คนตระกูลหลี่เองยังตกตะลึง พวกเขาอยากจะเชิญจ่งตูของเมืองโมตูมาร่วมงานด้วย แต่พวกเขาไม่คู่ควรและไม่กล้าอีกด้วย

ตอนนี้ จ่งตูของเมืองโมตูมาอวยพรวันเกิดให้ท่านเฒ่าหลี่โดยที่ไม่ได้รับเชิญ

นี่ต้องมีเกียรติขนาดไหน!

ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น แม้แต่หลี่กั๋วหรงเองก็ยังตกตะลึง

แม้ว่าตระกูลหลี่จะเป็นหนึ่งในสามตระกูลวีรบุรุษของเมืองโมตูแต่อย่างไรเสียพวกเขาก็เป็นนักธุรกิจ จึงไม่มีคุณสมบัติที่จะเปรียบเทียบกับจ่งตูของเมืองโมตูและไม่มีคุณสมบัติที่จะเชิญเขามาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดตนเอง

แต่นึกไม่ถึงว่าตอนนี้จ่งตูของเมืองโมตูมาแล้ว ทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน

สิ่งแรกที่เขาคิดออกคือเป็นไปได้อย่างไรที่จ่งตูของเมืองโมตูมาอวยพรวันเกิดให้ตนเอง?

อย่างที่สองที่เขาคิดออกคือทำไมจ่งตูของเมืองโมตูถึงมาอวยพรวันเกิดให้ตนเอง?

สิ่งสุดท้ายที่คิดออกคือหรือว่าเขาจะโจมตีตระกูลหลี่?

“คุณพ่อ?”

เมื่อเห็นท่านเฒ่าหลี่ที่กำลังมึนงง หลี่เฟิงรีบเรียกเขาเบา ๆ

หลี่กั๋วหรงรีบกล่าวว่า “เร็ว รีบไปต้อนรับจ่งตู ทุกคนตามพ่อไป เร็วเข้า!”

ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ ก็เห็นชายวัยกลางคนที่หน้าตาหล่อเหลาเดินเข้ามาพร้อมกับคนสองคน และกล่าวว่า “คุณท่านหลี่ ผมมาอวยพรวันเกิดให้คุณโดยไม่ได้รับเชิญ โปรดอภัยให้ผมด้วย”

“การที่จ่งตูลู่มาเยือนที่บ้าน การปรากฏตัวของคุณเหมือนนำแสงสว่างมาสู่ตระกูลของพวกเรา ถือเป็นเกียรติของตระกูลหลี่แล้ว เชิญนั่ง เชิญนั่ง”

กระทั่งหลี่กั๋วหรงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นคนใหญ่โตเช่นนี้มาก่อน

แต่ทุกครั้งที่ตนเองอยู่ต่อหน้าคนพวกนี้แล้ว เขาจะรู้สึกว่าตนเองจะเตี้ยไปครึ่งหนึ่ง ส่วนเรื่องประจบนั้นไม่ต้องพูดถึง

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คนระดับนี้มาอวยพรวันเกิดให้เขา!

แขกรับเชิญต่างพูดอะไรไม่ออก และคนตระกูลหลี่ต่างก็รู้สึกประหลาดใจและรู้สึกยินดี

จ่งตูลู่นั้นไม่แม้แต่จะมองคนอื่น ๆ หลังจากสนทนากับหลี่กั๋วหรงแล้ว เขาก็มองไปที่เย่เซิ่งเทียนและคนอื่น ๆ

“นี่คือคุณหลี่หลานใช่ไหม? วันนี้ผมมาเพื่อคุณโดยเฉพาะ เย่เซิ่งเทียนลูกเขยของคุณนั้นเป็นวีรบุรุษ คุณมีลูกเขยที่ดีมาก!”