Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 596

คำพูดของเย่เซิ่งเทียน ทำให้ทุกคนตกตะลึง

หญิงวัยกลางคนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ และแต่งหน้าที่น่าเกลียดกลายเป็นกัวปิง ผู้บังคับบัญชากองพลอาวุธของประเทศต้าเซี่ย?

ล้อเล่นอะไรกัน? ผบ.กองพลอาวุธที่น่าเกรงขามกลับแต่งตัวเป็นผู้หญิง?

แล้วยังน่าเกลียดขนาดนั้น?

ดูยังไงก็ไม่เหมือน

หร่วนซื่อสงยังสวมหน้ากากผิวหนังมนุษย์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความแปลกใจ

ว่าแล้วเชียว ทำไมหญิงชราที่อ้วนและน่าเกลียดคนนี้ดูคุ้นมากขนาดนี้ ที่แท้เป็นไอ้แก่กัวปิงนี่เอง

ฮ่า ๆ

แกก็มีวันนี้ด้วย!

แถมยังแต่งเป็นผู้หญิงอีก!

แล้วยังน่าเกลียดขนาดนี้อีกด้วย!

หร่วนซื่อสงไม่ได้พูดอะไร แค่ตบหน้ากัวปิงอย่างแรง!

โอกาสดี ๆ แบบนี้ แล้วเขาจะพลาดได้อย่างไร

หยางทาวที่เดินออกไปแล้ว หันกลับมามองอย่างรวดเร็ว

ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าหญิงวัยกลางคนคนนั้นคือกัวปิง และก้อนเนื้อสองก้อนบนหน้าอกของเขานั้นเด่นเกินไปแล้ว คนปกติจะใหญ่ขนาดนั้นได้หรือ?

ยังสวมชุดกี่เพ้าสีแดง ริมฝีปากใหญ่สีแดง ผมสีเหลือง มีไฝอยู่ที่มุมปาก และถุงน่องสีดำที่สวมอยู่บนขาที่ค่อนข้างใหญ่เกือบจะปริ!

"อ้วก"

หยางทาวรู้สึกคลื่นไส้และเกือบจะอาเจียนออกมา

มิน่าทำไมเขาถึงได้รู้สึกว่าท่าทางของผู้หญิงคนนั้นคุ้นมาก ที่แท้เป็นไอ้แก่กัวปิงนี่เอง

ขณะนี้ เหงื่อเย็นบนใบหน้าของกัวปิงยังคงไหลอย่างต่อเนื่อง

ปกติเขาเป็นคนที่ค่อนข้างอ้วนอยู่แล้ว น้ำหนักหนึ่งร้อยแปดสิบกว่าชั่ง และเขาเตี้ยด้วย สูงไม่ถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร อ้วนและเฉื่อย แล้วยังแต่งตัวเป็นผู้หญิง...

มันเหมือนกับหลี่กุยที่แต่งหน้าจัดและสวมใส่ชุดกี่เพ้า ตะโกนเรียกว่า"พี่จ๋า พี่ข๋า"

กัวปิงอยากจะหารอยแตกบนพื้นเพื่อมุดเข้าไป

ตายแล้วๆ

พวกแกจ้องผมทำไม?

อย่ามองฉันสิ

พวกแกอย่ามองผมสิ!

ขุนหลวง คุณอย่าเดินเข้ามา!

ฉันควรจะทำอย่างไรดี?

เซิ่งเทียน นายคอยดูเถอะ!

"คุณคือผบ.กัวจริง ๆ เหรอ?"

ตาของหยางทาวเป็นประกาย เวลาเช่นนี้ หลอกใช้คนอื่นเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง ถ้าคุณไม่เป็นแพะรับบาปแล้วจะให้ผมขุนหลวงเป็นแพะรับบาปเหรอ?

"เอ่อ...ฮ่าๆ...ผม...พวกคุณจำคนผิดแล้ว ผมไม่ใช่......"

ยังไม่ทันที่กัวปิงจะกล่าวจบ หยางทาวก็ถอดวิกของเขาออก

เพลี้ยง!

กัวปิงหน้าแตกแล้ว!