Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 681

“สาวสวย ผมจะบอกคุณนะ ความจริงแล้วผมเป็นคนขี้เหงามาก”

บนเครื่องบิน ชายหนุ่มหน้าตาดีที่นั่งข้างเย่เซิ่งเทียนกำลังจีบแอร์โฮสเตส

แอร์โฮสเตสกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “มันเป็นความผิดของฉันเหรอ?”

ชายหนุ่มถอนหายใจ “แน่นอนว่าเป็นความผิดของคุณ คุณทำให้ผมเหงา แล้วจะไม่ใช่ความผิดของคุณได้อย่างไร?”

แอร์โฮสเตสเอามือปิดปากเบา ๆ แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณชายค่ะ กรุณาอย่ารบกวนการทำงานของฉันค่ะ”

ชายหนุ่มกล่าวด้วยความเหยียดหยามว่า “ทำงานอะไร ความสวยเป็นจุดเด่นของคุณ เหมาะที่จะเป็นแฟนของผม ขอเพียงคุณเต็มใจเป็นแฟนผม แล้วผมก็มอบเครื่องบินส่วนตัวของผมให้คุณ อีกอย่าง คุณยิ้มแล้วสวยมากเลย”

แอร์โฮสเตสยิ้มอย่างสุภาพ “ได้ค่ะ! รอให้คุณขับเครื่องบินส่วนตัวมาแล้ว ฉันค่อยพิจารณาอีกที ขอบคุณค่ะ”

ชายหนุ่มโบกมือและกล่าวว่า “ไม่ต้องขอบคุณ ความสวยเป็นจุดเด่นของคุณ แต่การที่คุณเข้าตาผมนั้นเป็นความสามารถของคุณ ผมชื่อเปาจี้จู่ คนสวยขอเบอร์โทรหน่อยได้ไหม?”

“บริษัทของพวกเรามีกฎว่าไม่สามารถให้เบอร์โทรกับแขกได้ ขอบคุณค่ะ”

แอร์โฮสเตสเหลือบมองเปาจี้จู่อีกครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ หน้าตาไม่เลว แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่สเปคของเธอ

ถ้าเป็นลูกเศรษฐี บางทีเธออาจจะตกลง แต่น่าเสียดายหล่อแล้วมีประโยชน์อะไรล่ะ? สู้ลุงหัวล้านที่ร่ำรวยไม่ได้

“เฮ้อ น่าเสียดาย นึกไม่ถึงว่าผมเปาจี้จู่จีบผู้หญิงแต่กลับถูกปฏิเสธ”

หลังจากกล่าวจบ เขาหันไปมองเย่เซิ่งเทียนและกล่าวว่า “คุณ คุณคิดว่าผู้หญิงสมัยนี้ล้วนเห็นแก่เงินใช่ไหม? ผมแค่ต้องการหารักแท้มันยากขนาดนั้นเชียวหรือ?”

เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจเขา

เปาจี้จู่ส่ายศีรษะแล้วถอนหายใจ “ตาแก่ที่บ้านโหดเกินไปแล้ว ผมแค่หนีการแต่งงานเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าเขาจะอายัดบัญชีของผม ตอนนี้ผมกลายเป็นคนจนแล้ว เหลือเงินติดตัวเพียงสามแสนเท่านั้น แล้วผมจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร”

“นี่คุณ คุณคิดว่าในโลกนี้มีคนจนกว่าผมอีกไหม? ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือเงินเพียงแค่สามแสนเท่านั้น คุณเคยเห็นคนที่อายัดบัญชีธนาคารของลูกชายตนเองไหม? แม้แต่แอร์โฮสเตสก็ยังไม่สนใจผมเลย”