Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 704

"หลานเอ้ย ได้ยินแล้วล่ะ ฉันเข้ามาในแดนลอยเมฆได้ เป็นการทะลุทางร่างกายเท่านั้น พลังงานภายในเป็นแดนเหนือโลกีย์เหมือนเดิม อีกทั้ง หนึ่งร้อยปีมานี้ฉันฝึกฝนแดนเหนือโลกีย์นับครั้งไม่ถ้วน เท่ากับการเอานักบู๊เข้ามายังแดนเหนือโลกีย์ตั้งไม่รู้กี่ครั้ง ดังนั้นพลังของฉันก็เลยใกล้เคียงกับผู้ที่อยู่ในแดนลอยเมฆไงล่ะ เข้าใจหรือยัง?"

เย่เซิ่งเทียนตกตะลึงครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้

"คุณหมายความว่า หลังจากไร้หนทางไปต่อ คุณก็ฝึกฝนร่างกายอยู่เสมอ ฝึกฝนมาหนึ่งร้อยปี? อย่าบอกนะว่า ถ้าตอนนี้ได้วิชาของแดนลอยเมฆมา ก็จะสามารถสะสมเพิ่มพูนได้ แล้วประสบความสำเร็จอันใหญ่หลวง?"

กู่ชางหลงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ถูกต้องแล้ว ถ้าหากเปรียบแดนเหนือโลกีย์เป็นหญ้าต้นหนึ่ง งั้นในระดับที่พอๆกัน รากของคนอื่นอาจจะยาวแค่หนึ่งหรือสองเมตร แต่ของฉันน่ะยาวหลายสิบเมตรเลยล่ะ เธอว่า ถ้าหากทั้งสองเริ่มเติบโตในสภาพแวดล้อมเดียวกัน ใครจะโตเร็วกว่ากันล่ะ? ใครจะได้ลำต้นที่ใหญ่กว่ากันล่ะ?"

ชายชราคนนี้ไม่ธรรมดา!

แต่ว่าคำแนะนำที่ไม่เข้าหูนี้กลับได้ผลลัพธ์ที่ดีเกินคาด

ในใจของเย่เซิ่งเทียนกรีดร้อง เขาเข้าใจแล้ว

แม้ว่าจะเป็นแดนเหนือโลกีย์เหมือนกัน แต่ชายชราคนนี้ฝึกฝนมาถึงหนึ่งร้อยปี แต่เขาฝึกมาได้กี่ปีกันล่ะ?

ราวกับว่าต้นไผ่ชนิดหนึ่ง ห้าปียังไม่โตแต่ปักหลักลงดิน เมื่อถึงฤดูฝนในปีที่หกสิบ ใช้เวลาแค่หกอาทิตย์ก็ยาวห้าสิบเมตร!!

ชายชราคนนี้ถ้าจับจุดการฝึกฝนได้ เกรงว่าจะแข็งแกร่งขึ้นได้จนน่าตกใจภายใต้เวลา

อันสั้น!!

เดี๋ยวนะ นี่มันไม่ถูกสิ แล้วของขวัญที่จะให้ฉันล่ะ?

พูดแค่ไม่กี่ประโยคแค่นั้นน่ะเหรอ?

ตาเฒ่าร้ายกาจนี่เจ้าเล่ห์นัก

ไม่ได้ ยังไงก็ต้องได้อะไรจากตาเฒ่านี่บ้าง

ปู่บุญธรรมของฉันนี่มันหลอกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?

ตอนที่ฉันเรียกคุณปู่นั่นมันฟรีๆงั้นเหรอ?

"คุณปู่ ท่านพูดถูกต้อง รับคำสั่งสอนแล้ว อ่า...ไม่ใช่ว่าท่านไม่ได้เตรียมของขวัญไว้ใช่ไหม?"

กู่ชางหลง:"......"

ไอ้เด็กนี่ทำไมมันน่าเกลียดขนาดนี้เนี่ย!

"ก็ได้ๆ เธอมันพวกไม่มีรางวัลไม่ลงมือทำงานสินะ ฉันจะให้วิชาการฝึกฝนวิญญาณดวงที่สอง แล้วก็ประสบการณ์การฝึกฝนของฉันด้วย พอใจรึยัง?"

เย่เซิ่งเทียนที่จะได้ทั้งวิชาและประสบการณ์การฝึกฝน เกาหัวแล้วยิ้ม "คุณปู่ คือว่า อีกไม่กี่วันผมเพิ่งแต่งงาน......"