Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 722

เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยความโมโห "ตาเฒ่าเจียง คุณอย่าเสียใจภายหลัง ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้น่ะ ตาเฒ่าที่เนรคุณ อย่าคิดว่าผมจะไม่ทำร้ายคุณน่ะ"

"แม่งฉิบหาย ช่วงสองวันนี้ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แต่มีปู่ไปหลายคน"

เย่เซิ่งเทียนเดินออกไปพร้อมกับบ่นพึมพำ เขาด่าไปเท่านั้นเอง แต่เขาไม่สามารถทำอะไรตาเฒ่าเจียงได้จริงๆ

เพราะถ้าลำดับญาติแล้ว ตาเฒ่าเจียงเป็นปู่ของเขาจริง ๆ

หลังจากเย่เซิ่งเทียนจากไปแล้ว เจียงลั่วเสินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อสักครู่สถานการณ์ของเย่เซิ่งเทียนผิดปกติมาก เขากังวลว่าเจ้าหนูคนนี้จะธาตุไฟเข้าแทรก

ยังดีที่เจ้าหนูคนนี้ควบคุมตนเองได้ดี ถึงแม้ว่าจิตใจจะหดหู่ แต่โดยรวมแล้วก็ไม่ได้ส่งผลกระทบมากนัก

เพียงแต่ลำบากเจ้าหนูคนนี้ เดิมทีเขาเคยประสบความทุกข์ยากมาไม่น้อย ตอนนี้เขารู้ความจริงแล้ว หากเป็นคนอื่น คงทนต่อการความสะเทือนใจแบบนี้ไม่ได้แน่นอน

แม้แต่เขาเจียงลั่วเสิน ก็ไม่สามารถยอมรับเรื่องแบบนี้ได้

เมื่อก่อนตอนที่อาจารย์หายตัวไป หลังจากเขาทราบข่าวบางอย่าง ทำให้เขาหมดหวังอย่างสิ้นเชิง และรู้สึกหมดอาลัยตายยี่สิบปีเต็ม!

สิ่งที่เขาชื่นชมเจ้าหนูคนนี้มากที่สุด คือไม่ว่าเขาจะประสบความยากลำบากและความล้มเหลวมากแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะเผชิญกับความยากลำบากและสิ้นหวังอย่างไร เจ้าหนูคนนี้ก็สามารถยืนหยัดอดทนได้

ความหนักแน่นของเจ้าหนูคนนี้คือสิ่งที่มีค่าที่สุด

เมื่อสักครู่เขารู้สึกได้ถึงความสิ้นหวังของเย่เซิ่งเทียนอย่างชัดเจน แต่ทันใดนั้น ดวงตาของเย่เซิ่งเทียนก็ประกายความโกรธออกมา เป็นความโกรธที่สามารถทำลายทุกอย่างได้

"เจ้าหนูคนนี้......เฮ้อ ลำบากนายแล้ว ขอเพียงแค่นายไม่ยอมแพ้ ถึงแม้ว่าผมเจียงลั่วเสินจะเอาชีวิตแก่ ๆ เข้าไปเสี่ยงด้วย ผมก็จะเดินเป็นเพื่อนนายไปจนสุดทาง!"

ทันใดนั้น เจียงลั่วเสินก็กล่าวกับตนเองว่า "เจ้าหนูคนนี้มันดูถูกผมเจียงลั่วเสินเล็กน้อย เมื่อผมระเบิดพลังออกมามันจะทำให้นายตกใจแทบตาย ฝึกฝนสี่ปีก็ถึงระดับแดนเหนือโลกีย์แล้ว เจ้าหนูคนนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? ถึงแม้จะเป็นอาจารย์ของผม ก็ไม่ได้จองหองขนาดนี้? เลือดประหลาดของตระกูลเย่มีผลลัพธ์ดีขนาดนั้นเชียวเหรอ? ทำไมผมไม่เชื่อเนี่ย เจ้าหนูคนนี้ต้องมีเรื่องปิดบังผมอย่างแน่นอน"

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเจียงลั่วเสินเป็นประกาย