ทั้งสองคนปลอบประโลมกันอยู่ครู่หนึ่ง เย่เซิ่งเทียนถึงจะปล่อยหวางซีออก พูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า “เรื่องที่บ้านมอบให้เป็นหน้าที่ของคุณแล้วนะ เรื่องทางนี้ผมจัดการไว้อย่างเหมาะสมแล้ว เรื่องต่อจากนี้มอบให้เป็นหน้าที่ของผม ผมจะทิ้งวิชาฝึกฝนที่เหมาะสมกับคุณไว้ให้ ท่านอดีตจอมพลที่ผมรู้จักให้มา คุณก็ลองให้ซือซือฝึกดูก่อน ช่วงเวลานี้ซือซือกำลังฝึกขั้นพื้นฐานอยู่ ผมทิ้งใบสั่งยาที่หลอมร่างให้คุณ คุณและซือซือใช้ได้ทั้งสอง แม้ว่าแม่เราจะอายุเกินแล้ว แต่ก็ใช้ได้ สามารถยืดอายุขัยได้ ซุปยาต่ออายุทำให้คุณตาของคุณดื่มต่อไป……”
ครั้งนี้ เย่เซิ่งเทียนพูดเยอะ เรื่องที่เขาต้องไปทำต่อจากนี้ แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าจะมีชีวิตกลับมาหรือไม่
เย่เซิ่งเทียนเงียบขรึมครู่หนึ่ง พูดว่า “ถ้าหากว่าผมไม่กลับมาแล้ว คุณไม่ต้องรอผมแล้ว ทางฝั่งขุนหลวงจะจัดการทุกอย่างให้คุณไว้เรียบร้อย”
หวางซีรีบใช้มืออุดปากของเย่เซิ่งเทียน พูดอย่างปวดใจว่า “อย่าพูดคำพูดที่ไม่เป็นมงคลเช่นนี้ ไม่ว่าคุณจะกลับมาได้หรือไม่นั้นฉันก็จะรอคุณ”
เย่เซิ่งเทียนกอดหวางซีไว้แน่น พูดพร้อมแสร้งยิ้มอย่างสบายๆ “คุณก็ไม่ต้องเป็งกังวลมากเกินไป ผมดวงแข็ง คนที่ตายไม่แน่ว่าจะเป็นผม แต่ว่าก่อนที่จะจากไป ผมจะจัดการพวกต่ำต้อยที่เจ้าเล่ห์ให้หมดสิ้น ต่อไปนะ คุณไม่ต้องใจดีขนาดนี้แล้ว ใจคนยากที่จะคาดเดาได้ ถึงคราวที่ต้องใช้วิธีการโหดเหี้ยมก็ต้องใช้ ความใจดีไว้ให้อภัยเวลาที่คนอื่นทำผิดพลาด คนที่สร้างเรื่องให้คุณ อย่าปล่อยไป ลงมือให้ไว”
หวางซีน้ำตาไหลเต็มหน้า พยักหน้า จดจำไว้ในใจทั้งหมดแล้ว
“เซิ่งเทียน ทางฝั่งตระกูลเย่คุณคิดจะจัดการยังไงต่อ ตระกูลเย่ก็เป็นหมากตัวหนึ่ง ฉันรู้ว่าเรื่องในปีนั้นทำร้ายคุณอย่างมาก แต่ถ้าหากเปลี่ยนเป็นฉัน ฉันก็เลือกทำเหมือนตระกูลเย่ มีเพียงแค่ทำแบบนั้นถึงจะปกป้องคุณได้……”
เย่เซิ่งเทียนพูดขัดจังหวะคำพูดของหวางซีว่า “ผมไม่สามารถข้ามผ่านอุปสรรคในใจนั้นของผมไปได้ คุณจะจัดการยังไงผมไม่มีความคิดเห็นทั้งนั้น แต่ว่าไม่มีทางติดต่อสัมผัสกับพวกเขาแน่ พอแล้ว ที่เหลือก็ไม่มีอะไรให้น่าพูดกล่าวแล้ว ทางฝั่งหลี่เย็นหรานคุณก็ระวังหน่อยนะ ผมสงสัยว่าหลี่เย็นหรานจะถูกหลอกใช้เป็นเครื่องของตระกูลลี้ลับนั่น”
“ยาตัวนั้นที่ทางฝั่งของพวกหัวเวิ่นยีวิจัยนั้น ไม่รู้ว่าตอนนี้คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว วิธีกาของตระกูลลี้ลับลึกลับและน่ากลัวเกินไปแล้ว แม้แต่ผมเองก็ตกหลุมพรางแล้ว คุณก็ต้องยิ่งระวังตัว ความทรงจำของหลี่เย็นหรานเคยถูกจัดการมาก่อนแล้ว ตอนนี้พละกำลังของผมไม่เพียงพอ ไม่สามารถที่จะรับรู้ได้ว่าความทรงจำที่ถูกปิดผนึกของหลี่เย็นหรานนั้นคืออะไรกันแน่ สรุปแล้วคุณระวังตัวหน่อย พอแล้ว สิ่งที่คสรพูดก็ได้พูดไปหมดแล้ว ผมไปแล้วนะ”
เย่เซิ่งเทียนหลงเหลือใบหน้ายิ้มแย้มที่เจิดจรัสไว้ให้หวางซี หันหลังเดินจากไป
หวางซีไม่กล้าแม้แต่จะไปส่ง เธอกลัวว่าตัวเองจะทรุด
เธอรู้หมดแล้ว เข้าใจหมดแล้ว เพียงแค่เก็บไว้ในใจไม่ได้พูดออกมา
ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนริเริ่มเผยบางอย่างกับเธออย่างตรงไปตรงมา เธอถึงได้รู้ว่า สิ่งที่เขาต้องเผชิญคือการมีอยู่แบบไหน
“ถ้าหากคุณกลับมาไม่ได้แล้ว รอซือซืออายุ18ปี ฉันจะไปหาคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...