เย่เซิ่งเทียนปรากฏตัวที่สำนักงานของเถียนปิน
เถียนปินตกตะลึง เขาไม่เคยเห็นเย่เซิ่งเทียนมาก่อน ก็เลยไม่รู้จัก
หลังจากที่ตอบสนองแล้ว ก็โบกมืออย่างเป็นกันเองมาก “ช่วงปีนี้ คนบ้าๆบอๆอะไรกันต่างก็มาอวดดีต่อหน้าฉัน คนของบริษัทหัวหยวนใช่ไหม? พวกแกหักขาทั้งสองของหลิวเผิง ดีมาก็ดีตอบ หักแขนหักขาของไอ้โง่คนนี้ และพาไปที่บริษัทหัวหยวน!”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างติดตลก “แกตามหาฉันมาตลอดไม่ใช่หรือไง? วันนี้ฉันก็มาแล้วไง”
เถียนปินเพิ่งจะรู้ ว่าที่แท้คนที่อยู่ตรงหน้าก็คือเย่เซิ่งเทียนนั่นเอง!
ทันใดนั้นก็พูดอย่างโหดเหี้ยมว่า “แม่งเอ๊ย ที่แท้แกก็คือไอ้เด็กผีคนนี้เอง กล้ามาถึงที่ ไม่ต้องหักแขนหักขาแล้ว ฆ่าเขาเลย และนำศพไปที่บริษัทหัวหยวน ให้หวางซีดู!”
แต่ทว่า เถียนปินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีใครเข้ามาเลยสักคนเดียว
เย่เซิ่งเทียนพูดเบาๆว่า “สุนัขรับใช้ของแกพวกนั้น กลายเป็นศพไปหมดแล้ว หากแกตายตอนนี้ ก็ไปนรกด้วยกันกับพวกเขาได้เลย”
เหงื่อเย็นๆบนหน้าผากของเถียนปินไหลออกมาอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่ายังไงก็ไม่อยากจะเชื่อว่า พวกอันธพาลที่เขาฝึกฝนมาอย่างดี ยังไม่ใช่คู่ปรับของเย่เซิ่งเทียน
ยังไม่ทันไร ก็ถูกจัดการทั้งหมดเลยเหรอ?
อีกอย่างแม้แต่การเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆก็ไม่ได้ยินเลย?
ความกลัวเล็กๆน้อยๆค่อยๆแผ่กระจายในหัวใจของเถียนปิน มองดูเย่เซิ่งเทียน ราวกับมองปีศาจร้ายตนหนึ่ง ตกใจกลัวจนก้าวถอยหลังไปสองก้าว และพูดว่า “เย่เซิ่งเทียน แกคิดจะทำอะไร? ฉันขอเตือนแกไว้เลยนะ อย่าทำอะไรมั่วซั่ว! ฉันยังมีผู้มีอำนาจในรัฐบาลกลางอยู่เบื้องหลัง แกกล้าลงมือกับฉัน ชีวิตของทั้งครอบครัวแกก็อย่าหวังว่าจะมีเลย!”
“งั้นเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนกระดิกนิ้ว ขาทั้งสองข้างของเถียนปินก็หักพร้อมกัน ล้มลงกับพื้นดังปัง
เถียนปินร้องโหยหวนเหมือนผีสางด้วยความเจ็บปวด กรีดร้องและพูดว่า “เย่เซิ่งเทียน แกกล้าฆ่าฉันเหรอ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังของฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...