เสียงของเย่เซิ่งเทียนไม่ดัง แต่คำพูดกลับทรงพลัง มีเจตนาฆ่าแฝงอยู่ในนั้น ได้ยินใจของเถียนเฟิงเต้น ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงเล็กน้อย
แต่เขาคิดไปคิดมา ตัวเองจะกลัวอะไรอีก?
คนที่ฉินเหล่าส่งมา คนหนึ่งแข็งแกร่งกว่าอีกคน มีท่านหยูนั่งบัญชาการอยู่ เย่เซิงเทียนก็ไม่รอดแล้ว!
“เย่เซิ่งเทียน แกคิดว่าจะจัดการฉันได้เหรอ?”
คิดถึงท่านหยูและคนอื่นๆ เถียนเฟิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกได้ใจ
แม้ว่าเขาไม่รู้ว่าเย่เซิงเทียนมีความสามารถอะไร แต่เขากล้ามั่นใจได้ว่า ท่านหยูและอื่นลงมือ เย่เซิ่งเทียนต้องตายจนไม่รู้จะตายยังไงแล้ว
คิดถึงตรงนี้ เถียนเฟิงยิ้มเยาะและพูดว่า “เย่เซิ่งเทียน ถ้าอยู่ในพื้นที่เล็กๆของเมืองถังเฉียน บางทีฉันอาจจะเป็นคู่ต่อสู้ของแก แต่ตอนนี้ แกมันก็แค่ตัวอะไร? กล้าฆ่าน้องชายฉัน วันนี้ฉันจะทำให้แกรู้ พลังของเถียนเฟิงอย่างฉันคนนี้!”
เย่เซิ่งเทียนหัวเราะ มองเถียนเฟิงด้วยสายตาเหมือนกับมองคนโง่
สาเหตุที่ตอนนี้เขายังไม่ลงมือ ก็เพราะอยากจะฆ่าเถียนเฟิง ต่อหน้าผู้ที่สนับสนุนเถียนเฟิง
เขาจะทำให้เถียนเฟิงเข้าใจบางสิ่ง เขาจะฆ่าเถียนเฟิง ถึงแม้ว่าผู้มีอำนาจสูงศักดิ์จะมา ก็เอาไม่อยู่!
รู้สึกถึงความผันผวนของพลังวิญญาณเล็กน้อยในตระกูลเถียน เย่เซิ่งเทียนกล่าวว่า “รวมๆแล้วมีลูกหมาสิบกว่าตัวเท่านั้น
เปิดตัวเถอะ ฉันอยากจะเห็น วันนี้พวกแกใครจะสามารถห้ามฉันอยู่”
สีหน้าของเถียนเฟิงเปลี่ยนไป หรือเย่เซิ่งเทียนรู้ล่วงหน้าถึงการมีอยู่ของท่านหยูและคนอื่นๆ?
นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
ท่านหยูและคนอื่นๆมาถึง นั่นเป็นความลับ
เย่เซิ่งเทียนจะรู้ได้อย่างไร?
“เหอะๆ สมแล้วที่เป็นเจ้าเทพ มาก็รู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของเรา”
ท่านหยูและคนอื่นๆปรากฏตัวจากความมืด
ที่จริงก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องปิดบัง มาถึงระดับของพวกเขา เว้นแต่มีความสามารถที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขา มิเช่นนั้นพวกเขาจะสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของกันและกัน
แต่เถียนเฟิงกลับตกใจ และรีบพูดว่า “ท่านหยู ที่ท่านพูดนั้นหมายความว่าอย่างไร?”
เขายังไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเย่เซิ่งเทียน ถ้ารู้ก่อนแล้ว จะต้องไม่กล้าให้เถียนปินไปเมืองเฉียนถังเพื่อไปหาเรื่องหวางซีเลย
เย่เซิ่งเทียนมองเขาด้วยความเห็นอกเห็นใจ “แกเป็นหมาที่น่าสงสารจริงๆ แม้แต่ฉันคือใครก็ยังไม่รู้ แต่กล้ามาเป็นศัตรูกับฉัน”
ท่านหยูกลับพูดอย่างไม่แยแสว่า “เจ้าเทพเย่ แกคงไม่คิดจริงๆหรอกนะว่าแกคนเดียวจะเอาชนะได้? โลกใบนี้กว้างใหญ่ ความสามารถระดับนี้มันจะถือว่าอะไรกันล่ะ ก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่พวกเราขี้เกียจจะลงมือก็เท่านั้น ในเวลานี้ไม่มีฮีโร่ จึงทำให้คนไร้ฝีมือกลายเป็นคนมีชื่อเสียง”
คำพูดนี้ ทำให้ขาทั้งสองข้างของเถียนเฟิงเริ่มอ่อนแรง สีหน้าซีดเผือด
แม่งเอ๊ย เย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพจริงๆ!
แม่ง นี่คือคนใหญ่คนโตทะเลาะกันแล้วเดือดร้อนไปถึงผู้น้อย!
ฉินหยวนไอ้เวรแม่ง การต่อสู้ในระดับของพวกแก จะฉุดฉันไว้ทำไม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...