Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 810

แดนลอยเมฆ

นี่คือเขตแดนเหนือโลกีย์

จ้านอู๋ซวงกับเหลิงเจว๋ซื่อและคนคนอื่นๆ แต่ละคนตาลุกเป็นไฟ

พวกเขารู้นานแล้ว เจ้าเทพอยู่เหนือกว่าแดนเทพบู๊ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจอะไร

ไม่สิ

น่าจะต้องพูดว่า ไม่ว่าเย่เซิ่งเทียนจะแสดงความสามารถอะไรออกมา พวกเขาไม่รู้สึกแปลกใจอะไร รู้สึกแค่ว่านี่เป็นเรื่องที่มีเหตุมีผลอยู่แล้ว

เพราะ นี่คือเจ้าเทพของพวกเขา

นำพาพวกเขาไปตลอดทาง ไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน！

พวกเขาเชื่อมั่น ในตัวเองและคนอื่นๆ ไร้ซึ่งศัตรู！

ถึงอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งกว่าพวกเขา ก็ไม่มีประโยชน์ พวกเขายังคงไร้ซึ่งศัตรูอยู่ดี

นี่ไม่ใช่การหลับหูหลับตาเชื่อมั่น แต่เป็นความเชื่อที่อยู่ยงคงกระพันที่สะสมมาจากการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่า！

ทหารของต้าเซี่ย ไม่เคยกลัวใครหน้าไหน！

สำหรับความตายแล้ว ยังไงเสียความตายก็คือความตาย ตราบใดที่ตายยังมีคุณค่า

ไม่มีใครกลัวตาย ถึงแม้จะกลัวตาย ก็ต้องลุยไปข้างหน้า ด้านหลังยังมีประเทศชาติและเพื่อนพ้องคนที่ตัวเองรัก

แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบเจอคนกล้าแดนลอยเมฆ

ถึงแม้จะได้รับผลกระทบจากอีกฝ่าย ลมหายใจก็ยังคงเพิ่มขึ้น

นัยน์ตานั้น ยังคงเดือดพล่านอยู่

ผู้ไร้ศัตรู ก็ควรที่จะชักดาบให้คนที่แกร่งกว่า！

ดังนั้นวินาทีนี้ พวกเขากำลังโหยหา ถ้าตัวเองไปถึงแดนลอยเมฆก็คงจะดีสินะ เจ้าเทพจะได้ไม่ต้องสู้เพียงลำพัง

พี่น้องที่อยู่รอบข้าง จะได้ตายน้อยลง

ครอบครัวและเพื่อนฝูงที่อยู่ข้างหลัง คงจะปลอดภัยมากขึ้น

โลกที่แจริญรุ่งเรืองนี้ จะมั่นคงมากยิ่งขึ้น

“ฆ่ามัน！”