Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 812

ฉินมิ่งตายแล้ว

พวกฉินมิ่ง ผู้แข็งแกร่งที่เหลือเหล่านั้นถูกจ้านอู๋ซวงและเหลิ่งเจว๋ซื่อฆ่าไปพอสมควรแล้ว

คนที่เหลือไม่มีความคิดที่จะต่อต้านอะไรแล้ว

มีความรู้สึกที่ร่วมโศกเศร้าอย่างหนึ่ง

เจ้าบ้านเป็นแดนลอยเมฆ ก็ถูกเย่เซิ่งเทียนฆ่าตายแล้ว

พวกเขาต่อต้านแล้วยังมีประโยชน์เหรอ

คนเหล่านี้เผยสีหน้าที่เศร้าโศกเสียใจ ไม่เต็มใจอย่างมาก

แต่ไม่เต็มใจก็ไม่มีประโยชน์

“ยอมแพ้？ไปให้พ้น ต่อให้กูตายก็ไม่ยอมแพ้ สมาชิกในตระกูลฉินของฉัน ไม่มีคนขี้ขลาด！”

ชายชราคำรามอย่างโมโหอย่างเสียใจ

“ต่อให้พวกเราตายก็ไม่ยอมแพ้！”

มีคนของตระกูลฉินยืนอยู่ข้างชายชราผู้นั้น จ้องมองเย่เซิ่งเทียนอย่างจงเกลียดจงชัง

สำหรับพวกเขาแล้ว เย่เซิ่งเทียนและพวกเป็นศัตรูที่ต้องฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่ง

แต่พวกเขาลืมไปแล้ว หลายปีมานี้ ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีคอยแอบวางแผนร้ายอยู่ด้านหลัง เริ่มเปิดฉากความวุ่นวายอันเกิดจากภัยสงคราม ไม่รู้ว่ามีผู้บริสุทธิ์เสี่ยงชีวิตอีกเท่าไหร่แล้ว

แน่นอนว่า ในสายตาของพวกเขาเหล่านี้ คนธรรมดาเหล่านั้นก็เป็นเพียงมดที่ต่ำต้อยเท่านั้น ตายเท่าไหร่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขาใดๆทั้งสิ้น

ตอนนี้มาถึงคราวของพวกเขาแล้ว พวกเขาก็ไม่สามารถยอมรับได้เลย！

“งั้นก็ตายเถอะ”

เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเยือกเย็น

สำหรับคนเหล่านี้ เขาไม่มีความเวทนาแม้แต่น้อย

ตอนแรกคุณเพลิดเพลินไปเท่าไหร่ ตอนนี้คุณก็ต้องทนทุกข์ทรมานมากเท่านั้น

ของขวัญใดๆที่ได้มาฟรีๆ ล้วนแต่แอบตีราคาที่สูงยิ่งกว่าไว้ให้ใช้คืนแล้ว

จะพูดว่าเวลาที่เพลิดเพลินมีคุณอยู่ เวลาที่ประสบความโชคร้ายคุณไม่เต็มใจแล้วไม่ได้

ไม่มีเรื่องที่ดีงามขนาดนั้น

“เย่เซิ่งเทียน แกฆ่าพวกเราแล้ว แกก็ไม่มีทางมีชีวิตที่ดี พวกผู้ใหญ่ระดับสูงไม่มีทางปล่อยพวกแกไปแน่ พวกมดอย่างพวกแก ทะเยอทะยานต่อต้านเป็นปฏิปักษ์กับเทพเจ้า เป็นความคิดที่โง่เขลาและไร้สาระสิ้นดี……”

ชายชราผู้นั้นยังไม่ทันพูดจบ ถูกเย่เซิ่งเทียนตัดศีรษะออกไป

“พวกเราสมาชิกในตระกูลฉิน ฆ่าตายไม่หมดหรอกนะ！”

มีคนเดินออกมาอีกแล้ว

เย่เซิ่งเทียนโบกดาบ

“ฆ่าไม่หมดเหรอ？งั้นฉันจะลองดู”

ในเวลานี้เย่เซิ่งเทียน อย่างกับเทพเจ้าสังหารเลย

ไม่มีความสงสารแม้แต่น้อย

พูดได้ว่า แม้ว่าฆ่าคนของตระกูลเก่าแก่ผู้ดีตายทั้งหมดแล้ว โดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครเป็นผู้บริสุทธิ์เลย

ฟู่ฟู่ฟู่

คนสิบกว่าคนที่ต่อต้าน ถูกฆ่าตายจนเกลี้ยงเพียงพริบตาเดียว