Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 821

บราวน์เฒ่าพูดคำนี้ด้วยความมั่นใจ

ตระกูลบราวน์ของพวกเขาสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยอาวุธยุทโธปกรณ์ ถือว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งในพื้นที่ มีทรัพย์สินนับหมื่นล้าน

แถมยังได้ผูกมิตรกับข้าราชการจำนวนมาก พวกกลุ่มแก๊งในพื้นที่ พวกเขาล้วนแล้วก็ต้องอยู่ภายใต้เงาของตระกูลบราวน์

เรียกได้ว่าทุกเรื่องเป็นไปได้อย่างราบรื่น

ในตอนนี้ มีเด็กเวรคนหนึ่งมาจากประเทศต้าเซี่ย คิดไม่ถึงว่าจะกล้าทุบตีลูกชายของเขา อยากตายนักสินะ

บราวน์เฒ่าหยิบปืนขึ้นมา พาคนบุกเข้าไปอย่างรีบร้อน

และทางฝั่งสนามบิน ล็อกคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว และพูดอย่างแข็งกร้าวอย่างยิ่งว่า “ไอ้พวกผิวเหลืองอย่างแกทั้งสอง พวกแกรอเลยนะ พ่อฉันกำลังจะมาถึง รอให้พ่อฉันมาถึงก่อน มาดูกันว่าจะฆ่าพวกแกยังไง”

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองเขาเลยสักนิด

และคิดถึงเรื่องในอดีตบางอย่าง

ในตอนนั้นที่เขาประเมินจบการศึกษา คือการลอบสังหารใครบางคน

เวลา 1 เดือน เขาสังหารนักฆ่าทั้งหมดในอันดับนักฆ่าของโลก และประกาศว่า หลังจากนี้หากใครกล้ามาอยู่ในอันดับนักฆ่า ก็จะถูกสังหารเรียบ

ในตอนนั้นดูเหมือนจะมีบางคนมาจากตระกูลบราวน์ ลืมไปแล้วว่าชื่ออะไร คนๆนั้นในตอนนั้นกลัวจะขี้หดตดหาย ใช้เงินเพื่อแลกชีวิต

ตอนนั้นเขาฆ่าคนจนเบื่อแล้ว จึงไว้ชีวิตคนๆนั้น

ฝ่ามือของจ้านอู๋ซวงใหญ่เท่าใบพัด ตบไปที่หน้าของล็อก และก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่อล็อกด่า เขาก็ตบ

จากการตบไม่กี่ครั้ง ตบจนใบหน้าครึ่งหนึ่งของล็อก ทั้งเลือดและเนื้อเละปนกันจนดูเลือนราง

จ้านอู๋ซวงยังไม่ได้ใช้แรงเท่าไหร่เลย ถ้าเขาใช้แรงจริงๆ คงจะตบหน้าล็อกจนหัวกระจุยไปนานแล้ว!

กลิ่นเหม็นส่งออกมาจากตัวหญิงสาวผมทองที่คุกเข่าลงบนพื้นอยู่ข้างๆ สั่นไปทั้งตัว แม้แต่จะพูดก็พูดไม่ออก

เย่เซิ่งเทียนมองเธอ และพูดเบาๆว่า “ฉันล่ะแปลกใจจริงๆ คนอย่างพวกแกมีอะไรอยู่ในสมองบ้าง แม้ว่าประเทศต้าเซี่ยมีปัญหาอยู่หลายแห่ง แต่อย่างน้อยมีความสันติมั่นคง ไม่มีปืนเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด และก็ไม่มีความวุ่นวาย ทหารที่อยู่แนวหน้าทำหน้าที่โดยใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน เหล่าผู้นำก็ทำเพื่อประเทศ เพียงเพื่อให้พวกแกได้มีชีวิตที่ดี”

“คนอย่างพวกแก อยู่สบายมานานเกินไปใช่ไหม จะรู้สึกแย่ถ้าไม่ได้ออกมาเห่าหอนงั้นเหรอ? ไม่ได้เป็นสุนัขรับใช้ให้คนอื่นจะอยู่ไม่เป็นสุขใช่ไหม? แกคิดว่าประเทศต้าเซี่ยที่มีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรืองก็มาจากการบริจาคของพวกพ่อบุญธรรมของแกใช่ไหม?นั่นเป็นเพราะ คนมากมายก่ายกองที่ยอมพลีชีพเพื่อส่วนรวมต้องใช้ชีวิตเพื่อแลกมันมา แกไม่ซาบซึ้งฉันก็ไม่บีบบังคับ แต่แกเนรคุณ กอบโกยผลประโยชน์เข้าตนเอง งั้นก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันแล้วล่ะ”

แอลันพูดอย่างสั่นเทาว่า “ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะแก้ไข ฉันรู้ความผิดของตัวเองแล้ว ฉันรักประเทศชาติเกิด ฉันรักประเทศต้าเซี่ย ขอโอกาสสักครั้งให้ฉันเถอะ ฉันจะไม่กล้าทำอีกต่อไป”

เย่เซิ่งเทียนยิ้มเยาะและพูดว่า “ให้โอกาสแกเพื่อให้รังแกทหารเก่างั้นเหรอ? ให้โอกาสแกเพื่อได้ทำให้ประเทศต้าเซี่ยอับอายขายหน้าต่อไปสินะ? ให้โอกาสแกดูถูกผู้พลีชีพเหล่านั้นต่อไปงั้นหรือ? เหล่าทหารที่เสียชีวิตในสนามรบ ศัตรูได้ให้โอกาสพวกเขาไหม? ตามคำสั่งของหอมังกรเทพ คนที่ขายชาติเพื่อประโยชน์ส่วนตัว รับใช้สมคบคนเลวเพื่อทำเรื่องชั่วร้าย ต้องฆ่าสถานเดียว!”