Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 828

จ้านอู๋ซวงมีความเด็ดขาดอย่างยิ่ง ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามเทพสงครามรองลงมาจากเย่เซิ่งเทียน เขายังอยู่ในสิบอันดับแรก ของอันดับเทพสงครามแห่งโลก!

หมัดของจ้านอู๋ซวง ดาบเหลิ่งเจว๋ซื่อ มีดเซียวเจิ้นกั๋ว นี่คือสามคนที่ออกมาเดินตามเส้นทางของตัวเองของหอมังกรเทพ

แม้สี่ราชาสงครามจะมีพลานุภาพที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง แต่เมื่อเทียบกับสามคนนี้ ก็ยังอ่อนกว่าเยอะ

เพียงแต่รัศมีของเย่เซิ่งเทียนแข็งแกร่งเกินไป บดบังความแข็งแกร่งของพวกเขาก็เท่านั้น

จ้านอู๋ซวงปล่อยหมัดไป เป็นแรงกดขี่ที่รุนแรงและเด็ดขาด จากนั้นก็สลายหายไปทันที กลุ่มเล็กสุดยอดหัวกะทิขององค์กรgodกลุ่มนั้น ภายใต้แรงกดขี่นี้ทำให้พวกเขาคุกเข่าลง และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

ทันทีที่รอยหมัดทุบลงไป พวกเขาไม่ทันได้กรีดร้อง ก็ถูกทุบจนตาย

เย่เซิ่งเทียนพูดพลางขมวดคิ้วว่า “หมัดของคุณ มีความเด็ดเดี่ยวแต่ยังเด็ดขาดไม่พอ ตอนนี้คุณก็ยังออมแรงไปบ้าง มีท่าทางที่ไม่ค่อยทะมัดทะแมง ทำให้ความทรงพลังลดลงไปเล็กน้อย”

จ้านอู๋ซวงฟังอย่างเร่งรีบ นี่คือข้อดีของการได้อยู่ข้างกายกับเย่เซิ่งเทียน เพราะจะได้รับคำแนะนำได้ตลอดเวลา

“เจ้าเทพ งั้นฉันควรเริ่มลงมือยังไงดี? ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าต่อยได้อย่างสะใจมากๆ แต่ก็ยังไม่รู้สึกถึงความทรงพลังที่คุณพูดอยู่เสมอ และก็ไม่รู้สึกถึงพลังอำนาจเช่นนั้นด้วย”

เย่เซิ่งเทียนแนะนำว่า “ทำไมจะต้องเด็ดขาดด้วยล่ะ? คิดว่าไม่มีใครสู้ตนเองได้ เชื่อมั่นว่าไม่มีใครเก่งเท่าตนเองแล้ว ไม่ก็ยอมแพ้ หรือก็ต้องตาย ยิ่งใหญ่ไปเพื่ออะไร? คุณดูภูเขาและแม่น้ำ มีทุกสรรพสิ่ง ทั้งดอกไม้ ต้นไม้ แมลง ปลา นก และสัตว์ร้าย ทุกเผ่าพันธุ์สามารถอยู่รอดได้ในนั้น นี่ก็คือความยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง คุณไปดูความทรงพลังของท้องทะเล ไปดูความหนักและความหนาของภูเขา ไปอ่านประวัติศาสตร์อันกว้างใหญ่ไพศาลของประเทศต้าเซี่ยของฉัน คุณจะได้รับรู้ โอ้ ก่อนหน้านี้ฉันบอกให้คุณอ่านหนังสือเยอะๆ คุณไม่ฟังเลยสินะ”

จ้านอู๋ซวงยิ้มอย่างเขินอายพลางพูดพึมพำว่า “เจ้าเทพ ท่านให้ฉันไปดูเขาดูทะเลก็พอเข้าใจได้ แต่อ่านหนังสือจะมีประโยชน์อะไรล่ะ อีกอย่างฉันก็ไม่เหมาะที่จะทำอย่างนั้นด้วย ฉันอ่านหนังสือจนหัวโตแล้ว ครั้งนี้ฉันจะกลับไปดูภูเขาดูทะเล”

เย่เซิ่งเทียนด่าอย่างหมดคำพูด “คุณมันคนเซ่อ การอ่านหนังสือจะต้องใช้ความพยายาม ในฐานะที่พวกเราเป็นทหารประเทศต้าเซี่ย สิ่งที่เราอ่านคือฮั่วชี่ปิ้งขุนพลชนะศึก ‘หากเผ่าซงหนูมิสูญสิ้น มิขอถวิลถึงครอบครัว’ และอ่านความโอหังของเฉินถัง ‘ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลแค่ไหนใครก็ตามที่กล้าฝ่าฝืนฮันผู้เกรียงไกรจะถูกประหารชีวิต’ ……”

เห็นใบหน้าของจ้านอู๋ซวงที่รู้สึกแย่ เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างจำใจว่า “ช่างมันเถอะ เจ้าเซ่อ ดูโอกาสของคุณละกัน”

จ้านอู๋ซวงเกาหัวและ หัวเราะอย่างซื่อๆ

เย่เซิ่งเทียนขี้เกียจจะคุยกับคนซื่อบื้อคนนี้แล้ว

ตอนนั้นตอนที่จ้านอู๋ซวงติดตามเขา เขาก็ให้จ้านอู๋ซวงอ่านหนังสือเยอะๆ มันไม่มีประโยชน์สำหรับคนที่มีแต่ความกล้าหาญแต่ไม่มีปัญญา แต่หมอนี่ก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ

โชคดีที่นักบู๊ที่ซื่อบื้อคนนี้มีศิลปะการต่อสู้ที่ดี ไม่เช่นนั้นก็มาไม่ถึงวันนี้หรอก

แต่ทุกคนมีโอกาสเป็นของตัวเอง เย่เซิ่งเทียนก็ไม่อาจเข้าไปยุ่งมากเกินไป