Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 858

วัยรุ่นพูดอย่างเหยียดหยาม“นี่ยัยแก่ รู้ไหมว่าสงครามมันโหดร้ายแค่ไหน？อีกทั้งสงครามเพนนินซูล่าในตอนนั้น พูดกันตามตรงเราเป็นผู้รุกราน อเมเป็นฝ่ายที่ชอบธรรมต่างหาก อีกอย่าง อาวุธในตอนนั้น ถ้าไม่เป็นเพราะอเมมีความเมตตา คนพวกนั้นเนี่ยนะ จะมีประโยชน์อะไร？ฉันเกาสงไม่ต่อต้านพวกสมองมีปัญหาที่ชอบดูหนังแนวนี้ แต่เข้าใจไหมว่านี่เป็นการทำลายประวัติศาสตร์？”

คำพูดนี้ดึงดูดความไม่พอใจของผู้คนจำนวนมาก

คิดไม่ถึงว่ายังมีคนแบบนี้อยู่ด้วย

เกาสงยิ้มเยาะด้วยความรู้สึกอยู่เหนือกว่า“ผมไม่ได้ว่าพวกคุณนะ หนังประเภทเทพแบบนี้ มีแต่คนสมองกลวงอย่างพวกคุณเท่านั้นแหละที่ชอบดู ถ้าว่างไม่มีอะไรทำก็หัดเอาหนังสือมาอ่านบ้าง มันเป็นประโยชน์ต่อพวกคุณนะ”

หลี่หลานพูดอย่างขุ่นเคือง“นายว่าไงนะ ทำไมนายถึงไม่มีจิตสำนึก ยังพูดจาขวานผ่าซากแบบนี้อีก นายยังเป็นคนอยู่ไหม？？”

เกาสงยิ้มเยาะ“ผมขอร้องให้พวกเขาปกป้องผมหรอ？ผมจำเป็นต้องได้รับการปกป้องจากพวกเขางั้นหรอ？”

สีหน้าของเย่เซิ่งเทียนขรึมลง“พูดจบรึยัง？”

สหายของเขาจำนวนมาก ต้องเสียสละชีวิต เพื่อปกป้องบ้านเมืองนี้เอาไว้

แต่ภายในประเทศคนแบบนี้มีไม่น้อย แต่ละคนรู้สึกว่าพระจันทร์ของเมืองนอกกลมกว่าภายในประเทศ

ยกตัวอย่างก่อนหน้านี้ที่พบเจอกับแอลัน คนแบบนั้น

แต่ละคนยกย่องเชิดชูตะวันตกคิดว่าสูงส่งกว่าคนอื่น วิจารณ์แสดงความรู้สึกเหนือกว่า

เป็นสุนัขที่รู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่า

สงสัยคงคุกเข่านานเกินไปไม่ยอมลุกขึ้นมา

ถ้าเขากับเหล่าสหายพวกนั้น ปกป้องคนกลุ่มนี้ สู้ฆ่าพวกมันให้ตายเหมือนเศษขยะดีกว่า

ไม่คู่ควรจริงๆ

เกาสงพูดอย่างไม่รู้สึกผิด“ทำไม แกคิดจะทำร้ายฉันหรอ ถ่ายหนังแบบนี้ออกมาแถมยังไม่ให้คนอื่นวิจารณ์อีกงั้นหรอ？”

เพี๊ยะ

เย่เซิ่งเทียนตบไปที่หน้าของเขาฉาดใหญ่

“คุณแม่ครับ เศษขยะแบบนี้ ไม่ต้องไปเสียเวลาเถียงด้วยหรอกครับ ตบไปเลยดีกว่า”

เกาสงกุมหน้าชาของตัวเองเอาไว้ แล้วก่นด่าว่า“กะ แกกล้าทำร้ายฉัน？”