เย่เซิ่งเทียนรู้สึกไม่สบายใจมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็หงุดหงิดอย่างไม่รู้สาเหตุ
เขาพูดอย่างหงุดหงิดว่า“เจ้าหน้าที่จางครับ ผมไม่ไปโรงพักแล้ว มีอะไรให้ไปหาเวินเฉินที่อยู่จวนผู้ว่าการได้เลยนะครับ”
เจ้าหน้าที่จางตกตะลึง เวินเฉินอยู่ผู้ว่าการ?
นั่นมันเลขาเวินไม่ใช่หรอ?
ชายหนุ่มผู้นี้เกี่ยวข้องอะไรกับเลขาเวิน?
หรือเขาเป็นคนของจวนผู้ว่าการ?
แถมยังกล้าเรียกชื่อของเลขาเวินอีก งั้นก็แสดงว่าสถานะของชายหนุ่มในจวนผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ธรรมดา อย่างน้อยก็อยู่ในระดับเดียวกับเลขาเวิน
“น้องชาย นายเป็นคนของจวนผู้ว่าการหรอ?ถ้านายออกไปแบบนี้จะไม่มีปัญหาอะไร”
เจ้าหน้าที่จางขมวดคิ้ว ฝ่ายตรงข้ามเมื่อครู่ยังยอมให้ความร่วมมือเลย ไม่เหมือนคนที่ทำอะไรซี้ซั้ว ตอนนี้จะขอลงจากรถ หรือมันเกิดอะไรขึ้น?
แต่เขายังคงพูดอย่างระมัดระวังว่า“แต่ฉันคงต้องขอดูเอกสารของนายก่อน”
แน่นอนว่าเย่เซิ่งเทียนไม่มีเอกสารอะไร จึงพูดอย่างอดทนว่า“คุณสามารถโทรไปที่จวนผู้ว่าได้ ลองถามเวินเฉินดู บอกว่าผมแซ่เย่ เธอก็รู้แล้ว ตอนนี้ผมคงต้องขอตัวก่อน หวังว่าคุณจะเข้าใจ ”
พูดจบ เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจว่ารถจะจอดหรือไม่ เขาเปิดประตูกระโดดลงจากรถทันที
เจ้าหน้าที่จางตกใจมาก เขารีบเบรกรถ แต่กลับไม่พบร่างของเย่เซิ่งเทียนแล้ว
“คนล่ะ?หรือฉันเห็นผีแล้ว?แค่พริบตาเดียวก็หายไปเลย?”
เจ้าหน้าจางเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เขากลืนน้ำลาย“ดูฝีมือนี้ จะต้องเป็นผู้กล้าของจวนผู้ว่าการแน่ แม่งเอ้ย เกาสงไอ้พวกงั่ง มีเรื่องกับใครไม่มี แต่กลับไปล่วงเกินผู้กล้าของจวนผู้ว่าการ คราวนี้ถ้าไม่ติดคุกคงไม่ได้แล้ว”
และในตอนนี้เอง
เย่ห้าวพึ่งไปรับหวางซีทั้งสามคน
“คุณพ่อคะ อยากเจอเซิ่งเทียนไหมคะ?”
หวางซีไม่ได้โกรธแค้นเย่ห้าวเป็นการส่วนตัว เธอกวังว่าเย่เซิ่งเทียนจะปรับความเข้าใจกับเย่ห้าว
เรื่องในตอนนั้น เป็นความผิดของเย่ห้าว แต่ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น เย่ห้าวไม่มีทางเลือกอื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...