Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 905

“พ่อ ผมเข้าใจคุณแล้ว”

น้ำตา ไหลลงอาบแก้มองเย่เซิ่งเทียน

เขาก้มหน้าลงพื้น มือทั้งสองข้างกุมศีรษะไว้ ร้องโฮ

ในเวลานี้ เขาเหมือนเด็กน้อยที่ทำอะไรไม่ถูก

แม่ถูกพ่อและพี่ชายของตัวเองฆ่าตาย เดิมทีเขาคิดว่าฆ่าหมิงชุนชิวและหมิงฮุยตาย ก็เป็นการแก้แค้นให้แม่แล้ว

ใครจะไปรู้ หลังจากนี้ก็เป็นกับดักที่ใหญ่ยิ่งกว่า

แม่ไม่ตาย นี่เป็นเรื่องที่ทำให้เขาดีใจอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง แต่ทำไมถึงไม่ดีใจ

แม่ยังมีชีวิตอยู่ กลับว่าเป็นตัวทดลองของสรวงสวรรค์ และเขาจนถึงตอนนี้ก็ยังหาไม่ได้ว่าสรวงสวรรค์อยู่ที่ไหนเลย

มีชีวิตรอด บางครั้งทุกข์ทรมานมากกว่าตายเสียอีก

เขาไม่กล้าจินตนาการ ในเวลานี้แม่จะได้รับความทุกข์ทรมานยังไงบ้าง

ความแค้นที่มีต่อพ่อ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา น่าจะเกลียดเข้ากระดูกของเขาแล้ว แต่ทว่าต่อมาเขาถึงเข้าใจความเพียรพยายามของพ่อ

ในที่สุดเขาก็รู้แล้ว เข้าใจแล้ว แต่ว่า พ่อเสียไปแล้ว

ไปอ้สรวงสวรรค์เดียรัจฉานนั่น ไม่ให้โอกาสเขาได้ขอโทษพ่อเลย

ประโยคเดียว “พ่อ ผมเข้าใจผมแล้ว”

ทำให้หวางซีที่คุกเข่าอยู่ข้างๆได้ฟังก็ปวดใจแล้ว ลูบหลังของเย่เซิ่งเทียนเบาๆ

เย่จิงหงที่ยั่งอยู่บนรถเข็น มองภาพถ่ายของลูกชายที่เสียแล้วยังเหม่อลอย ข้างๆเป็นสุสานของลูกชายคนโตของเขา

ชายชราผู้นี้ที่ผ่านการจากลาที่ยากจะพบกันอีกมามาก ยกมือเช็ดน้ำตา กลับพบว่านัยน์ตาแห้งกร้าน ไม่มีน้ำตาไหลออกมาแม้แต่หยดเดียวแล้ว

ตอนนี้ หลานชายของเขา กลับว่าจะเดินไปบนเส้นทางของลูกชายอีก

เขาไม่รู้ หลังจากนั้น ยังต้องจัดงานศพให้หลานชายหรือไม่

สำหรับสรวงสวรรค์ เขาสิ้นหวังแล้ว