Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 916

ลำคอของเย่จิงขยับ เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

พ่อเสียชีวิตแล้ว ลูกชายสองคนก็เสียชีวิตแล้ว วันนี้หลานชายก็จะไปตามเส้นทางนี้อีก

เขายังพูดอะไรได้อีกเหรอ?

ยังสามารถทำอะไรได้อีกเหรอ?

ทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น

ริมฝีปากของเย่จิงหงสั่น ร้องไห้จนดวงตาพร่าเลือน พูดว่า “แกเป็นเด็กดี เป็นความภาคภูมิใจของตระกูลเย่ของเรา ไปเถอะ เรื่องในบ้านฉันดูแลให้”

เย่เซิ่งเทียนพูดอะไร และไม่สามารถพูดอะไรได้

ทุกอย่างชัดเจนโดยไม่ต้องพูด

เขาไม่ได้ให้หยางทาวและคนอื่นๆมาส่ง และก็ไม่ได้บอกคนเหล่านั้นของหอมังกรเทพ

พูดแล้ว ก็ไม่มีความหมาย เป็นเพียงเพิ่มความโศกเศร้าเท่านั้น

แต่ว่า เจียงลั่วเสินกับกู่ชางหลงและคนอื่นๆ กลับมองดูอยู่ในที่มืด

พวกเขาไม่ได้มาตรงหน้า

ยังจะพูดอะไรได้อีกล่ะ?

หรือว่าจะให้เย่เซิ่งเทียนไม่ต้องไปงั้นเหรอ?

พูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์

“ฉันไปก่อนนะ”

เย่เซิ่งเทียนลุกขึ้น พูดกับหวางซีและคนอื่นๆอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็หันหลังจากไป และไม่หันหน้ากลับมาอีก

เขากลัวว่าเมื่อตัวเองหันหน้ากลับ น้ำตาจะไหลลงมา

“พ่อจ๋า——“

เสียงร้องไห้ของซือซือ ทำให้เย่เซิ่งเทียนใจแทบสลาย

หวางซีปิดปาก และร้องไห้กระซิก

ในที่สุดน้ำตาของหลี่หลานก็กลั้นไม่อยู่ ไหลลงมา

ในใจของเธอ นับว่าเย่เซิ่งเทียนเป็นลูกชายของตัวเองตั้งนานแล้ว

เย่เซิ่งเทียน ไม่หันหน้ากลับมาอีกเลย

แม้ว่าจะมองเป็นครั้งสุดท้าย ก็ไม่หันมา

“เสี่ยวเย่ไปแล้วเหรอ?”

หยางทาวถามโดยไม่ได้เงยหน้า

“ไปแล้ว”

กัวปิงตอบ

หยางทาวถือปากกาอยู่ในมือชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ไม่พูดอะไร

เพียงแค่วันนี้ หยางทาวที่ไม่เคยใส่อารมณ์มาก่อน ซึ่งเกิดการโมโหได้ยากมาก ทำให้ทุกคนกลัวจนตัวสั่น

กัวปิงก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่ไปฝึกกับจ้าวกั๋วจู้อีกครั้ง เสียงกรีดร้องของจ้าวกั๋วจู้ในวันนี้ ทำให้ทุกคนขนพองสยองเกล้า