Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 943

ไตเป็นธาตุน้ำ เชื่อมรับกับหูทั้งสองในปัญจลักษณ์ ขณะนี้เสินฉางธาตุน้ำปรากฏความไม่ปกติ มีทีท่าจะปริแตก หูทั้งสองข้างของเย่เซิ่งเทียนจึงเกิดมีเลือดทะลักออกมาทันที

“สงบนิ่งเดี๋ยวนี้！”

เย่เซิ่งเทียนฝืนใช้พลังทิพย์กดสยบเสินฉางธาตุน้ำให้นิ่ง พยายามฝืนให้จิตวิญญาณน้ำผสานเข้ากับเสินฉางธาตุน้ำให้ได้

แต่แค่เพียงเสินฉางธาตุน้ำเพิ่งจะแหวกเปิด ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้ จิตวิญญาณน้ำก็คึกคะนองสุด ๆ จึงต่างผลักไสไล่ส่งกัน

เย่เซิ่งเทียนคงพยายามฝืนบังคับ ใช้พลังทิพย์หน่วงเหนี่ยวกักไว้ จะให้ผสานเข้ากันให้ได้

ในที่สุด จิตวิญญาณน้ำกับเสินฉางธาตุน้ำเริ่มส่อแววของการยอมรับแล้วผสานเข้ากันได้ เย่เซิ่งเทียนจึงได้โล่งใจขึ้นมาเปลาะหนึ่ง แต่ก็ยังคงเฝ้าระวังไม่กล้าปล่อยวาง

ใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมงเต็ม ๆ แล้ว จิตวิญญาณน้ำจึงได้ผสานเข้ากับเสินฉางธาตุน้ำอย่างสมบูรณ์

ตามมาติด ๆ ก็เป็นการแหวกเปิดเสินฉางธาตุไม้ของส่วนตับ

ตับเป็นธาตุไม้ การมองเห็น ก็คือดวงตาทั้งคู่

และน้ำให้กำเนิดไม้ เย่เซิ่งเทียนจึงใช้หลักคู่ให้คู่ล้างในศาสตร์ปัญจลักษณ์ คิดเปิดเสินฉางธาตุไม้ต่อเลยทีเดียว

ในครั้งนี้ ด้วยว่าผ่านการเปิดเสินฉางธาตุน้ำมาแล้ว ฉะนั้นจึงผ่านไปได้อย่างสะดวก ไม่ปรากฏมีเหตุผิดคาดใด ๆ

เมื่อจิตวิญญาณไม้กับเสินฉางธาตุไม้ผสานเข้ากันโดยสมบูรณ์แล้ว เย่เซิ่งเทียนก็ทำการเปิดส่วนม้ามในเสินฉางธาตุดินต่อ

ม้ามเป็นธาตุดิน เป็นหลักของส่วนปาก

เนื่องจากไม่มีตำราในส่วนของธาตุไฟและธาตุทอง ฉะนั้นเสินฉางธาตุดินจึงต้องแหวกเปิดเดี่ยว ๆ

และแล้วก็จึงได้มีปรากฏการณ์แบบเดียวกับเสินฉางธาตุน้ำ

ปากของเย่เซิ่งเทียนฉีกออก เลือดสด ๆ ไหลเยิ้ม ดีว่าดูน่ากลัวแต่ไม่เกิดถึงขั้นเป็นอันตราย ในที่สุดก็สำเร็จโดยสมบูรณ์

“ตอนนี้เราจัดว่าก้าวเข้าถึงแดนลอยเมฆแล้วหรือ？”

เย่เซิ่งเทียนยังมีข้องใจอยู่บ้าง

ถึงตอนนี้เขาเพียงแค่เปิดเสินฉางธาตุน้ำ เสินฉางธาตุไม้ เสินฉางธาตุดินในเสินฉางอวัยวะภายในทั้งห้า ยังไม่ได้เปิดจนหมดทั้งห้าของเสินฉางอวัยวะภายในทั้งห้า ห้าจิตวิญญาณผสานกันได้เพียงสามจิตวิญญาณ ยังไม่ได้เข้าสู่การครบวงจร

“น่าเสียดายที่ไม่มีตำราธาตุไฟกับธาตุทอง ไม่งั้นวันนี้ก็จะได้สำเร็จเสร็จสมบูรณ์ ตอนนี้เราก็แค่กึ่งสำเร็จรูปเองมั้ง？”

เย่เซิ่งเทียนเบ้ปาก รู้สึกตัวของตัวเองตอนนี้ก็เหมือนฉินมิ่งก่อนหน้านี้ ประเภทขั้นแดนลอยเมฆไม่เต็มใบ

ในใจให้รู้สึกเคว้งคว้าง

ถ้าหากตระกูลเย่ยอมสนับสนุนเขาเต็มที่ ก็คงไม่ต้องน่าสมเพชอยู่แบบนี้

“เฮ้อ ถึงยังไงก็ยังต้องพึ่งตัวเอง”