Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 959

เย่เซิ่งเทียนจัดวางงานเตรียมไว้เรียบร้อย คอยแต่รอไอ้หมาแก่เหล่าเฟิงตัวนั้นเข้ามาหา

จะตัองทำให้ได้ว่าใส่ทีเดียวจบ ไม่ต้องให้คนอื่นได้รู้เห็น ต้องให้ได้แบบนี้ แผนต่อไปของเขาจึงดำเนินต่อได้อย่างสะดวก

เวลาผ่านไปเป็นนาทีจากวินาที เย่เซิ่งเทียนรออยู่อย่างอดทน

เหล่าเฟิงเดินเข้ามาอย่างไม่พอใจ ใจพกพาความอยากจะเอาเรื่องกับเย่เซิ่งเทียนเข้ามา

“คุณชายเย่ เที่ยวนี้จะเอาอะไรอีกหละ？ทรัพยากรมูลค่าสิบล้านล้าน ไม่ใช่ว่าจะใช้หมดไปอย่างรวดเร็วขนาดนี้มั้ง？”

น้ำเสียงเหล่าเฟิงเต็มไปด้วยความข้องใจ

เย่เซิ่งเทียนรีบตีสีหน้ายิ้มระรื่นเข้าไปพูดว่า “ท่านเฟิง ทรัพยากรยังเหลืออยู่ไม่น้อย ฉันเรียกท่านมา ก็เพียงอยากขอปรึกษาอะไรสักเรื่องหนึ่ง ท่านขอเชิญเข้ามาก่อน”

เหล่าเฟิงสะบัดเสียงฮึอยู่ในใจ

รีบ ๆ ผนึกมวลสารทิพย์ให้ได้เถอะ ถึงเวลาจะดูว่าไอ้เด็กสายพันธุ์มั่วอย่างแกจะตายยังไง

เหล่าเฟิงไม่เคยระแวง และจะสงสัยก็ไม่เคยเลย เย่เซิ่งเทียนมีหรือจะลงมือทำอะไรเขา

ที่นี่มันบ้านตระกูลเซียว เย่เซิ่งเทียนกล้าจะเล่นไม่ซื่อรึ มีหลากหลายวิธีที่จะจัดการเขาได้

เย่เซิ่งเทียนปิดประตูอย่างเงียบเชียบ ตอนนี้เหล่าเฟิงหันหลังให้เขาอยู่ กำลังจะนั่งลง

“คุณชายเย่ ท่านมีเรื่องอะไรหรือ？ว่ามา ด....”

เขาพูดยังไม่ทันจบ เย่เซิ่งเทียนที่อยู่ข้างหลัง ลงมือในฉับพลัน ทุ่มกำลังลงไปเต็มที่ อัดกำปั้นใส่ลงกลางหัวสมองเหล่าเฟิง

“แก....”

แววตาเหล่าเฟิงส่อแสดงถึงอาการงุนงง ผวากลัว อารมณ์สับสนไม่รู้อะไรเป็นอะไร

ตัวร่างทรุดลงกับพื้นชักกระตุก สัญญาณชีพค่อย ๆ หลุดหายไป

เขาตายไปอย่างยังคิดไม่ออก เย่เซิ่งเทียนทำไมถึงต้องลงมือกับเขา ณ ที่นี้ด้วย！

“เจ้าหมา เรื่องของแม่ฉันในปีนั้น แกก็มีส่วนร่วมไม่น้อยนะ？”

เย่เซิ่งเทียนยิ้มเยือก จัดการเก็บซากศพของเหล่าเฟิง ถอดเอาเสื้อผ้าของเขาออก ใส่สวมเข้ากับตัวเองอย่างเร่งด่วน

หลังจากนั้นก็ใช้《วิชาพันหน้า》เริ่มจัดการนวดปั้นหน้าของตัวเอง ควบคุมจัดโครงกระดูกทั้งตัว แปลงร่างจนเหมือนเหล่าเฟิง

ที่ผ่านมาหนึ่งเดือนกว่า เย่เซิ่งเทียนคอสังเกตุดูลักษณะของเหล่าเฟิง บุคลิกจุดเด่นนิสัย เลียนแบบมาได้อยู่พอสมควรทีเดียว

แม้กระทั่งเวลาเหล่าเฟิงก้าวเท้าออกเดิน จะถนัดก้าวเท้าข้างไหนออกก่อน การแสดงออกทางสีหน้าที่แปรเปลี่ยนไปแต่ละอารมณ์ เขาก็เลียนแบบไว้หมด

ช่วงเวลาระยะนี้ นอกจากใช้ไปในการฝึกวิชา ก็เอาเวลามาหัดเลียนแบบเหล่าเฟิง เป้าหมายก็คือ วันนี้นี่แหละ！