มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1013

จู่ ๆ แจ็คสันก็นึกบางอย่างออกและรีบวิ่งเข้าไปในห้องของเขา หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ออกมาพร้อมกับใบปลิว เขายื่นมันให้ดีแลนและถามอย่างตื่นเต้นว่า “ดีแลน ดูนี่ซิ! หมอนี่หรือเปล่า? ใช่ เฟนด์ วู๊ด คนเดียวกับที่หลานพูดถึงหรือเปล่า? ถ้าหากใช่คนเดียวกัน เราก็มีวิธีแก้แค้นให้ครอบครัวของเราแล้ว!”

ดีแลนมองรูปบนใบปลิวอย่างชัด ๆ เขากัดฟันและกำหมัดแน่น “ใช่ ใช่ครับลุง! นี่ก็คือหมอนั่นที่ทำให้ผมเป็นหมันเพียงเพื่อทำตัวเป็นฮีโร่ต่อหน้าดาราดังสองคน เขาฆ่าคุณปู่ คุณย่า และพ่อแม่ของผม! คือหมอนี่นี่แหละ!”

“เยี่ยมไปเลย! นี่เป็นข่าวดี! พระเจ้าคงได้ยินคำอธิษฐานของลุง! ในที่สุดลุงก็จะได้แก้แค้นเพื่อครอบครัวของเราแล้ว! วะฮะฮ่า!”

แจ็คสันหลับตาลง น้ำตาไหลอาบแก้มขณะที่พูด “ไปกันเถอะ! เราจะไปหาตระกูลแลมเบิร์ตกับตระกูลฟรีแมนกัน! เฟนด์ฆ่าลูกสาวของนายท่านฟรีแมนกับลูกชายของ เทา แลมเบิร์ต ผู้อาวุโสที่สามของตระกูลแลมเบิร์ต ทั้งสองตระกูลกำลังตามหาตัวเขาไปทุกที่ พวกเขาเกลียดเฟนด์เข้ากระดูกและแทบจะรอไม่ไหวที่จะสับเขาออกเป็นชิ้น ๆ!”

“โอ้พระเจ้า จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลย! สองตระกูลนี้เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงและมีอำนาจในเมืองจิน มีปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพหลายคนติดหนี้บุญคุญพวกเขา! ปรมาจารย์พวกนั้นแข็งแกร่งพอ ๆ กับเทพสงครามเลย! ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขา ครั้งนี้เฟนด์รอดไปไม่ได้แน่! วะฮะฮ่า!”

ดีแลนรู้สึกร่าเริงขึ้นมาทันที เขาพูดออกมาอย่างมีความสุข “งั้นไปกัน! คุณลุง เรารีบไปกันเถอะ! เราจะขับรถไปที่นั่นตอนนี้เลยและบอกเรื่องที่อยู่ของเฟนด์ให้พวกเขาทราบ เราจะได้กลับมาถึงที่นี่พรุ่งนี้เช้า เพื่อที่จะได้ไปจัดการกับพวกมันเร็ว ๆ ไปจัดการสารเลวพวกนั้น เฟนด์ เซเลน่า และพวกคนอื่น ๆ !”

“ได้เลย!”

แจ็คสันพยักหน้าเห็นด้วย ไม่นานรถยนต์หรูหลายคันก็เคลื่อนตัวออกจากคฤหาสน์ตระกูลโลวมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ตระกูลแลมเบิร์ต

ในเวลาเดียวกัน ณ คฤหาสน์ตระกูลแลมเบิร์ต มีคนจำนวนมากมารวมตัวกันอยู่ภายในห้องโถง แต่ละคนมีสีหน้าบิดเบี้ยวไม่ไม่พอใจ พวกเขากำลังอารมณ์เสียกับบางอย่าง

หัวหน้าตระกูลฟรีแมน หลุยส์ ฟรีแมน และผู้อาวุโสของตระกูลฟรีแมน เทา ฟรีแมน ที่กลับมาจาอาณาเขตกลาง เพิ่งมาถึงเมืองจินเมื่อตอนบ่ายของวันนี้

พวกเขาที่ใช้เวลาไปหลายวันเพื่อตามหาเฟนด์ในอาณาเขตกลาง แต่ก็หาไม่เจอ ดังนั้นพวกเขาจึงทิ้งลูกน้องไว้ที่นั่นเพื่อทำการสืบหาตัวเฟนด์ต่อ ส่วนคนอื่น ๆ ก็กลับมาที่เมืองจิน

“ไม่มีเบาะแสอะไรเลยเกี่ยวกับที่ซ่อนตัวของเฟนด์ในอาณาเขตกลาง! เราจับตัวเทย์เลอร์สองสามคน แต่ก็ไม่มีใครรู้ที่ซ่อนเลย! เรารู้แค่ว่าพวกเทย์เลอร์บางส่วนกระจายตัวไปทั่วเพื่อหนีจากการถูกตามสืบ อีกอย่างเฟนด์และครอบครัวของเขาต่างเปลี่ยนเบอร์โทรกันหมด ส่วนพวกเทย์เลอร์คนอื่น ๆ ก็ติดต่อพวกเขาไม่ได้!”

เส้นหลายเส้นก่อตัวขึ้นระหว่างคิ้วของชาร์ลตอนที่เขาได้ยินว่านายท่านโลวมาหา ตระกูลโลวถือเป็นตระกูลลับที่เชี่ยวชาญในธุรกิจและการค้าขายที่ผิดกฎหมาย พวกเขาไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลโฉดแบบนี้

เพราะยังไงซะ พวกเขาก็เหยียดหยามคนพวกนั้น

“บอกให้พวกนั้นกลับไป ฉันไม่ว่าง!”

หลังจากที่พิจารณาเหตุผลที่นายท่านโลวมาหา ชาร์ลก็สั่งและชี้ไปที่บอดี้การ์ดเพื่อให้ไปบอกอีกฝ่ายให้กลับไป

“ช้าก่อน…”

เทาพูดหยุดบอดี้การ์ด ก้าวออกมา และพูดว่า “พี่ชาร์ล ตระกูลโลวมาหาตอนดึก ๆ แบบนี้ แสดงว่าต้องมีเรื่องสำคัญแน่ ๆ ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วน พวกเขาจะมาพรุ่งนี้ หรือ ส่งคนมาขอพบเราก็ได้ แต่นี่ นายท่านโลวถึงกลับมาด้วยตัวเอง ดังนั้นต้องมีเรื่องสำคัญบางอย่างแน่ ๆ ทำไมพวกเราไม่ลองไปเจอพวกเขาก่อนล่ะ?”