มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1017

“ตระกูลแลมเบิร์ตแห่งเมืองจิน ตระกูลของเราเล็กกว่าพวกเขา และพ่อของฉันก็ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมทำธุรกิจกับพวกนั้น... ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะส่งคนมาฆ่าพ่อแม่ฉัน ฉันกับปู่รอดมาได้เพราะไปตกปลา”

“ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังจะอยากจัดการพวกเรา เลยเริ่มออกตามล่า เราเสียพวกเขาไปที่นี่ และกลายเป็นขอทาน เราหนีการไล่ล่าของพวกเขาไม่ได้”

บรีแอนน่าอธิบายให้เฟนด์ฟังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “หลังจากที่เรารู้ว่าคุณคือนักรบสูงสุดและเก้าเทพสงครามคือลูกศิษย์คุณ เราเลยจะขอความช่วยเหลือจากคุณเพื่อแก้แค้น...”

“ตระกูลแลมเบิร์ต?” เฟนด์ยิ้มเล็กน้อยขณะตอบว่า “ไม่เห็นจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากเราเรื่องนี้เลย”

ดวงตาบรีแอนน่าสิ้นหวังลง

คำพูดต่อไปของเฟนด์ทำให้เธอไม่ทันระวัง อย่างไรก็ตาม “เพราะตระกูลแลมเบิร์ตก็เป็นศัตรูเราเหมือนกัน ฮ่า ๆ! ผมจะล้างบางพวกนี้ออกไปไม่ช้าก็เร็ว เหตุผลที่ผมมาที่เมืองนางแอ่นไม่ใช่เพราะกลัวตระกูลแลมเบิร์ต แต่ผมแค่อยากจะกำจัดบางคนในตระกูลเทย์เลอร์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวไปด้วยกันไม่ได้ แน่นอนว่ามาที่นี่เพราะเกร็ดมังกร นอกจากนั้น ที่นี่อยู่ใกล้กับครอบครัวของผม...”

“ครอบครัวของคุณเหรอ?” บรีแอนน่าดีใจเมื่อได้ยินเฟนด์พูด ตระกูลแลมเบิร์ตก็เป็นศัตรูของเฟนด์เหมือนกัน ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว พวกเขาจะตามล่าคนพวกนั้นแน่นอน

ถึงอย่างนั้น บรีแอนน่าก็อยากรู้ว่าเฟนด์มาจากตระกูลแบบไหน? ถึงไม่เคยพูดเรื่องนี้มาก่อนเลย

“ท่านนักรบสูงสุด นี่เป็นของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ จากพวกเราในการพบกันครั้งแรก ผมหวังว่าท่านจะชอบ!” นายท่านของตระกูลได้มอบกำไลหยกสองอันให้เฟนด์อย่างเคารพ

“ขอบคุณมาก นี่มันเกินไปแล้วจริง ๆ! ดีใจนะที่พวกคุณมาเยี่ยมพวกเรา แต่ทำไมต้องให้ของขวัญมาด้วย?” ดวงตาของฟีโอน่าเป็นประกายเมื่อเห็นของขวัญ เธอเดินไปรับของขวัญมาก่อนที่เฟนด์จะพูดอะไร

“นักรบสูงสุด ของขวัญจากผมคือการขอบคุณสำหรับที่ท่านได้ช่วยชีวิตของผมและลูกชายเอาไว้!” ชายชราอีกคนเดินไปข้างหน้าและเสนอของขวัญให้

“โอ้ที่รัก! ขอบคุณนะ...! ได้โปรดเข้ามานั่งก่อน ทุกเข้ามาก่อนและหาที่นั่งกัน!” ฟีโอน่ารับมือ เธอสั่งเซเลน่าขณะรับของขวัญ “เซเลน่า ทำไมยังยืนอยู่อีก? จองโรงแรมเลี้ยงอาหารกลางวันแขกสิ เราจะกินกัน...”