มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1016

หลังจากนั้น ดีแลนกับคนอื่น ๆ ก็เดินออกไป ทั้งเขาและแจ็คสันค่อนข้างตื่นเต้นกับแผนการนี้ พวกเขาดื่มไวน์กันต่ออีกมากหลังจากกลับมาบ้านโลวก่อนจะพักผ่อน

...

เช้าวันที่สอง ตระกูลฟรีแมนก็พาผู้เชี่ยวชาญมา 500 ถึง 600 คนที่ทางเข้าเมือง และก็ไปเข้าร่วมกับตระกูลแลมเบิร์ตอีกหลายร้อยคน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาประหลาดใจเมื่อเห็นโลวมากับคนอีกแค่ 100 คน โดยที่มีปรมาจารย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น คนอื่น ๆ ดูเหมือนนักสู้ธรรมดาทั่วไป และมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ไม่กี่คน

“ฮ่า ๆ ! เหมือนว่าพวกคุณจะไม่จริงใจกันนะ นายท่านโลว พวกเรารู้ว่านายใหญ่และนายหญิงของคุณคือผู้เชี่ยวชาญที่เกือบจะระดับเทพแล้ว และมียังผู้อาวุโสอีกมากมายเช่นกัน ทำไมไม่พาพวกนั้นมาล่ะ?” ชาร์ลส์แสดงความเห็น น้ำเสียงของเขาดูไม่พอใจขณะมองอย่างเย็นชา

ในความคิดของเขา มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่คนที่พวกเขาพามาแข็งแกร่งไม่พอ เขารู้สึกว่าแจ็คสันแสร้งทำเป็นพาคนพวกนี้มา

แจ็คสันยิ้มอย่างขมขื่น “เหล่านายท่าน มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉันเสียหน่อย ฉันอยากจะพาผู้เชี่ยวชาญมา เอาจริง ๆ เลยนะ แต่เฟนด์ได้ฆ่าพวกเขาไปหมดแล้วตอนที่พยายามล้างแค้นให้หลานชายก่อนหน้านี้ ผู้อาวุโสของเราไม่รู้ว่าเฟนด์คือผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งและมีสถานะเกือบถึงระดับกึ่งเทพ ก็เลย...”

“เข้าใจแล้ว เสียใจด้วยนะกับการสูญเสียนายท่านโลว” ชาร์ลส์พูดเมื่อได้ยินแจ็คสันสารภาพ “ทั้งสองตระกูลของเราได้ส่งผู้เชี่ยวชาญไปหมด มันง่ายสำหรับเราที่จะฆ่าอีกฝ่ายพร้อมกับคนของคุณ เขาจะถูกขยี้ด้วยพลังของพวกเราแน่นอน วันนี้เราจะล้างแค้นให้ผู้อาวุโสทั้งสอง!”

แจ็คสันยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณที่เข้าใจ นายท่านแลมเบิร์ต รีบกันเถอะ ทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว”

จากนั้นพวกเขาก็เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้น ที่คฤหาสน์ตระกูลเทย์เลอร์…

ขอทานนาธาเนียลและหลานสาวของเขา บรีแอนน่า ลังเลอยู่นานก่อนจะตัดสินใจ